برخی "بیوت"، شخصیت‌ها را تحریف می‌کنند

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، امام خامنه ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت آیت الله طالقانی در بیاناتی فرمودند: اولا از آقازاده مرحوم آقای طالقانی(ره) و دوستان و همکاران ایشان تشکر می کنیم که نام طالقانی و بیت طالقانی را همچنان که ایشان زندگی کرد و بود حفظ کردند. بعضی از بیوت و وابستگان به شخصیت ها بعد از آنکه آن شخصیت ها پایش از این عالم مادی بریده می شود و بیرون می رود نام او را حفظ می کنند لکن محتوای او را به کلی تغییر می دهند و گاهی به 180 درجه عکس هم می رسند.

ایشان افزودند: شاید اگر که ایشان در میان سایر برادران به این مسئله همت گذاشتند این کار را نمی کردند و پای به جلو نمی گذاشتند شاید سرنوشت آقای طالقانی هم به سرنوشت آنها دچار می شد. اما الحمدالله شما توانسته اید چهره آقای طالقانی را حفظ کنید. آقای طالقانی یک شخصیت بسیار محترمی بود و این جهاتی که شما ذکر کردید واقعا در ایشان بود. خداوند متعال یک قالب خوبی در ایشان متجلی کرده بود. یک انسان صریح، باصفا با صداقت که ازجمله خصوصیات آقای طالقانی صفای ایشان بود. او فرد با صفا و باصداقتی بود. وقتی انسان با او می نشستیم جز یکی رنگی، صفا و راستی چیزی جز این در او نمی دیدیم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی ادامه دادند: آن وقتی که ایشان از زندان بیرون آمده بودند من هر وقت به تهران می آمدم یک بار، دو بار به منزل ایشان می رفتم و یک الی دو ساعت با ایشان صحبت می کردم. آدم از صفا و صداقت این مرد لذت می برد. این یکی از خصوصیات ایشان بود. در عین این صفا، صداقت، راستی و درستی مردی در کمال اعتماد به نفس بود. در حقیقت یکی از خصوصیات ایشان اعتماد به نفس بود. او مطلقا تحت تاثیر قدرت ها و این ظواهر قرار نمی گرفت. من اول باری که آقای طالقانی را دیدم آخر سال 42 و یا اویل سال 43 بود که ایشان در عشرت آباد محاکمه می شدند. گفتند که دادگاه ایشان عمومی است ولی صندلی های معدودی گذاشته بودند و من زود رفتم تا جایی برای نشستن پیدا کنم. من تا آن وقت آقای طالقانی را از نزدیک ندیده بودم.

آیت الله خامنه ای خاطرنشان کردند: ایشان و مهندس بازرگان و آن عده نهضت آزادی بودند و آنجا محاکمه می شدند. آن به نظرم محاکمه دوم هم بود. از آن دادگاه های 5 قاضی بود که 5 قاضی هم با آن درجه و نشان آن بالا آنجا نشسته بودند. آقای طالقانی هم این جلو بی اعتنا نشسته بود. اسم ایشان را آوردند و باید او بلند می شد و حرف می زد. اما ایشان اعتنایی نکردند و همانطوری که نشسته بود و عصایی هم در دست داشت. با اینکه سن زیادی نداشت ولی عصایی در دست داشت همانطور نشسته بود و هیچ اعتنایی هم نمی کرد. او بلند نشد و جوابی هم نداد.

ایشان اضافه کردند: معمولا اینگونه بود و ما هم دادگاه چندباری رفتیم و این موضوع را دیدیم که دادگاهی که سعی داشتند تا متهم در هیمنه ظاهری دادگاه هضم کنند ولی ایشان مطلقا هیچ اعتنایی نداشت. وقت تنفس هم پیش ایشان رفتم و در آن زمان یک طلبه جوانی بودم و چون قبلا زندان قزل قلعه هم رفته بودم ولی ایشان خیلی گرم و گیرا و بامحبت با من برخورد کردند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی ادامه دادند: مسجد هدایت برای هدایت ها و خاندان هدایت بود. ایشان می فرمودند که آنها فواتح خود را اینجا می گرفتند. ایشان هم پیش نماز مسجد هدایت بودند و گاهی هم شرکت می کردند. ایشان گفتند که من هم آنجا رفتم و دم در این امرای بلند پایه با درجه های سرلشکری و سپهبدی همینجور ایستاده بودند. ازجمله ارتشبد هدایت معروف که او هم آنجا ایستاده بود.

آیت الله خامنه ای افزودند: با خودم دیدم که من در ردیف آنها نمی توانم و رفتم آن طرف جایی نشستم. او می گفت این قضیه گذشت و به زندان افتادیم. به نظرم این زندان های آخر در همین اواخر هم بود. او گفت که من در حیاط زندان قصر قدم می زدم که دیدم یک نفری جلوی من آمد و گفت قربان سلام عرض می کنم و خم شد و تعظیم کرد و من گفتم علیکم السلام شما کی هستید؟

ایشان تصریح کردند: گفت بنده هدایت هستم. بعد از اینکه خود را معرفی کرد متوجه شدم ارتشبد هدایت است که به زندان افتاده است. او می گفت دیدم آن آدم با آن همه جاه و جلال یک آدم کوچیک حقیر واقعی است. اما من نه در آن مجلس و نه در اینجا فرقی نکرده بودم و همین خودم بودم. این اعتماد به نفس ایشان ناشی از ایمانی بود که ایشان داشت. او واقعا مومن بود. همین ایشان در مقابل امام تواضع می کردند. من تواضع ایشان را در مقابل امام دیدم. من این تواضع را هم در غیاب امام و هم در حضور امام مشاهده کردم. در غیاب امام ایشان به بنده گفتند که ایشان آقای خمینی گاهی یک حرف هایی می زند که آدم به نظرش نشدنی می آید ولی بعد می بینیم که واقعا شد. ایشان به یک جاهایی متصل است.

رهبر معظم انقلاب اسلامی متذکر شدند: برداشت آقای طالقانی این بود البته عین مضون و عبارت یادم نیست ولی می گفت از یک جایی به ایشان خبر می رسد و او به یک جایی متصل است. در حضور امام هم دیدم بود که او کمال تواضع را در مقابل امام می کردند. این آدمی که آن جاه و جلال و آن دستگاه ها برایش صفر بود و هیچ نبود در مقابل امام تواضع می کرد.

آیت الله خامنه ای در پایان گفتند: این قبیل شخصیت های ماندگار تاریخ از این قبیل فضائل در وجود آنها مستتر است. اینها را بایستی باز کرد، شناخت و معرفی کرد. به هر حال تشکیلات شما تشکیلات بسیار خوبی است و آقای طالقانی واقعا سزاوار و شایسته این است که از ایشان تجلیل و احترام شود. نگذارید ایشان فراموش شوند و خصوصیات ایشان فراموش شود و نسبت های واقعی ایشان با انقلاب به نسبت های غیر واقعی تبدیل شود.