آشتي ابومازن و دحلان؛ حقيقت يا شايعه؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنيم، براساس اخباري كه طي دو سال گذشته در رسانه هاي فلسطيني منتشر شده است. محمود عباس در سن 80 سالگي فاصله چنداني با بازنشستگي ندارد. جانشينان مختلفي نيز تا كنون براي محمود عباس در رسانه هاي معرفي شده اند اما هيچ كدام در طول زمان تكرار نشدند و اين بار نوبت به دحلان رسيده است.

سابقه موضوع

محمد دحلان از همان زمان پايان كنگره ششم فتح در آگوست 2009 كه در كميته مركزي فتح انتخاب شد، به عنوان گزينه جانشين ابومازن معرفي مي شد و گفته مي شود محمود عباس براي اينكه رقيب خود را از رسيدن به جايگاه رياست دور كند با اتهامات واهي از جنبش فتح اخراج كرد تا خودش در رأس قدرت باقي بماند. سال 2011 ابومازن با اتهام فساد و خيانت، محمد دحلان را از فتح منفصل كرد.

دحلان به دليل محبوبيت بالايي كه در فتح داشته و دارد از حاميان فراواني به ويژه در ميان مردان امنيتي برخوردار است. لذا اخراج وي موجب ايجاد دشمني ميان صفوف فتح شد و حاميان اين جنبش، به دو گروه حاميان ابومازن و حاميان دحلان تقسيم شدند.

اين شكاف با گذشت زمان و اقداماتي كه ابومازن صورت مي داد تا دحلان را از فلسطين دور كند روز به روز در حال توسعه بود تا جايي كه جرياني در حمايت از دحلان در نوار غزه شكل گرفت و مقابل محمود عباس ايستاد. از سوي ديگر عده زيادي از فرماندهان و اعضاي گردان هاي شهداي الاقصي با حمايت خود از دحلان بعضا به تهديد محمود عباس پرداختند.

اين مسئله در داخل كميته مركزي نيز نمود داشت به گونه اي كه تعدادي از اعضاي كميته مركزي فتح در اعتراض به حكم انفصال محمد دحلان از سوي محمود عباس، قصد جدايي از اين جنبش را داشتند. مشهورترين شخصيت در اين ميان محمد غنيم دبير و شخص دوم كميته مركزي فتح بود كه با ميانجيگري ساير اعضا از فتح استعفا نداد اما حضور وي پس از اين ماجرا در فتح كاملا كمرنگ شد.

اما ابومازن دست بردار نبود و تا سال 2015 به اين رويه ادامه داد. وي هر كجا كه حاميان دحلان را يافت يا از فتح اخراجشان كرد، يا از كرسي هاي رهبري و فرماندهي پايين كشيد و يا حقوق و دستمزد هاي آنها را قطع كرد.

طرح اعراب سازشكار براي ترميم شكاف داخلي فتح

براساس طرحي كه اردن و مصر ارائه كرده اند و مورد حمايت عربستان سعودي و امارات متحده عربي نيز مي باشد اين كشورها قصد دارند شكاف داخلي فتح را ترميم كرده، دو جناح ابومازن و دحلان را متحد كنند.

طرح اعراب شامل سه بخش است كه نه تنها فتح بلكه اختلافات داخلي فلسطين را در بر گرفته، به مذاكرات فلسطيني- اسرائيلي ختم خواهد شد. بخش اول ايجاد وحدت بين دو جناح جدا شده فتح (ابومازن و دحلان) است. بخش دوم ايجاد اتحاد بين فتح و حماس مي شود و در بخش سوم ايجاد زمينه اي بين المللي براي هموار كردن مسير مذاكره با رژيم صهيونيستي در قاهره، پاريس و مسكو است.

اخباري از تلاش هاي محافل داخلي

اخبار داخلي فتح حكايت از آن دارد كه كميته مركزي فتح اقدامات مقدماتي را براي لغو حكم انفصال دحلان كه سال 2011 صادر شد انجام داده است و منتظر است اين حكم را لغو نمايد. اين اقدام در اين راستا صورت مي گيرد تا شكاف به وجود آمده در داخل فتح از بين رود و فتح به يك جنبش يكپارچه تبديل شود.

در همين راستا اقدامات زير طراحي شده اند: اول؛ توقف اقدامات مقابله اي از سوي حاميان دو طرف و حركت به سمت وحدت و آشتي، دوم؛ حضور در فهرست هاي انتخابي واحد فتح در انتخابات شهرداري ها در كرانه باختري و غزه، سوم؛ بازگرداندن كساني كه از حاميان محمد دحلان بوده اند و از جنبش فتح اخراج شده ، يا دستمزدهاي آنها قطع شده است.

توافقات انجام شده در داخل جنبش فتح

منابع نزديك به فتح گفته اند اخيرا در داخل فتح توافقي صورت گرفته است تا طي آن تمامي كساني كه از جنبش فتح، منفصل شده اند به فتح باز گردند كه در رأس آنها محمد دحلان قرار دارد. اين منابع گفته اند بر اساس توافقي كه با سرپرستي مصر تهيه شده است افراد منفصل از خدمت پيش از آنكه به رام الله باز گرداند دستمزدهايشان دوباره برقرار خواهد شد.

در همين راستا محمد دحلان به عنوان يكي از فرماندهان فتح و عضو مجلس قانونگذاري فلسطين به جنبش فتح بازخواهد گشت ولي ديگر عضو كميته مركزي فتح نخواهد بود و مي تواند در كنگره هفتم فتح شركت كند و در آنجا در صورت به دست آوردن آراء لازم عضو كميته مركزي شود.
از سوي ديگر گفته شده محمود عباس دستور بازگشت 13 نفر از فرماندهان اخراج شده از فتح را كه حكم انفصال آنها را خودش داده بود صادر خواهد كرد كه در ميان آنها سفيان ابوزايده، ناصر جمعه، عبدالحميد المصري، ماجد ابوشماله و محمود عيسي معروف به «اللينو» مشهورترين شخصيت هاي منفصل شده مي باشند.

براساس طرحي كه ارائه شده است بازگشت دحلان با هدف ايجاد وحدت در فتح صورت گرفته است اما اين ظاهر اقدام است. كشورهايي كه به اين اقدام دست زده اند از دو موضوع همواره واهمه داشته اند: نخست؛ موفقيت حماس در انتخابات هايي كه در فلسطين برگزار خواهد شد. دوم؛ تحليل توان جنبش فتح و تشكيلات خودگردان به عنوان نماينده رسمي جناح سازش.

در حقيقت دليل اين عجله 4 كشور عربي هم پيمان با رژيم صهيونيستي در بازسازي فتح نگراني از وضع بغرنج اين جنبش در انتخابات شهرداري ها و شوراهاي محلي آتي فلسطين است كه طي يك ماه آينده برگزار خواهد شد. اما در نگاهي بلند تر آنها نگران سن بالاي محمود عباس هستند كه ممكن است هرآن دارفاني را وداع گويد و كاروان سازش بي رهبر بماند.

در ميان شخصيت هاي موجود در فتح هيچ كدام به اندازه محمد دحلان از كاريزما و محبوبيت براي به دست گرفتن سكان كشتي تشكيلات خودگردان و فتح برخوردار نيست، لذا با وجود اختلافات شديد ابومازن وي راضي شده است اين اقدام صورت گيرد. البته سابقه ابومازن نشان داده است وي تنها در دستور آمريكايي ها را مي پذيرد و محتملا اين طرح نيز از سوي آمريكا به وي تفويض شده باشد كه موجب پذيرش وي قرار گرفته است.

يك احتمال ضعيف

اين احتمال وجود دارد كه پس از برگزاري انتخابات شهرداري ها و شوراهاي محلي مسئله فيصله پيدا كند مسئله آشتي دحلان نيز به فراموشي سپرده شود. براي اينكه اين گزينه ضعيف بدانيم محقق خواهد شد يا نه تا پايان انتخابات شوراهاي محلي بايد منتظر ماند. اما اگر برقراري دوباره حقوق حاميان دحلان و حضور وي در رام الله، پيش از انتخابات شوراهاي محلي اجرايي شود مي توان اين گزينه را منتفي دانست.