
زندگی با آیه ها ..... آیه ۹۲ سوره مبارکه آل عمران ....... لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمیرسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق میکنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * *
یک روز پیرزنی که
به خاطر زمین با همسایگانش دعوا کرده بود، با عصبانیّت وارد بخشداری شد و
با تندی رو به بخشدار کرد و گفت: «تو اینجا چکاره هستی؟ آیا میدانی در
اینجا به سرما چه میآید؟ ... »
ایشان با متانت خاصّی گفت: «لطفاً بفرمایید بنشینید تا به شکایت شما رسیدگی کنم.»
و فردی را برای رسیدگی به کار پیر زن مأمور کرد. وقتی پیر زن از در بیرون
میرفت. به دنبالش رفتم و به او گفتم: «شما چطور به خودتان اجازه دادید با
ایشان اینطوری صحبت کنید؟> اگر کسی دیگر جای او بود، حتماً عصبانی
میشد.»
پیر زن گفت: «به خدا قسم اگر مشکلات من حل نشود و حتی زمین مرا طرف مقابل بگیرد، من دیگر خیالم راحت است.
وقتی با آقای بخشدار روبرو شدم و اخلاق او را دیدم، مشکلات من بر طرف شد.»
کتاب همیشه بمان، ص 75 – 74