متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
این روزها موضعگیری بزرگان درباره رئیسجمهور و دولتمردان بسیار امیدوارکننده تر شده است. به نظر میرسد که رئیسجمهور وکابینه به تکاپو افتاده تا به طورجدی ازموضع انفعال خارج شود و در برابر واقعیتهای جامعه که علیه آنها به وجود آورده اند، نقش واقعی خود را ایفا کرده و حقایق را با مردم درمیان بگذارند. بدترین روشها برای مواجه با دولت همین است که تریبونها نظر و ادعایی را برخلاف مقررات و ضوابط جاری کشور مطرح کرده و برای خود توجیهاتی را بیان کنند. سوال برانگیزتر از آن این است که فردی از کابینه و در جایگاه وزیرکاملا در موضع انفعال قرارگرفته و از نشان دادن عکسالعمل خودداری میکند. حتی آیت ا... سید حسن خمینی هم به عنوان شخصیت ملی به این موضوع پرداختند که مسیر را برای دولت هموار کرده و این اتفاق برای دولت بسیار سودمند خواهد بود تا بتواند در این فضایی که علیه آن ایجادشده خود را سبکتر کرده و شرایط را برای خود مطلوبتر وگشایش بیشتری را برای دولت ایجاد کند. صاحبنظران معتقدند که خروج از انفعال باید زودتر از اینها در دولت اتفاق میافتاد.
واقعیتهای تاریخی نشان داده وقتی در برابر جریانهای دلواپس که امروز با واژههای مختلف درکشور ارزیابی میشوند، هرچقدر بیشتر عقبنشینی صورت بگیرد، دولت دراین اتفاق متحمل شکست و عرصه را برای خود تنگتر خواهد کرد. این عقبنشینیها ریشه در نظام رسانهای بسیارکند و نامنظم دولت دارد. وقتی آقای محمدباقر نوبخت میگوید: من سخنگوی مصوبات دولت بوده وسخنگوی هیات دولت نیستم، این عمل نشان میدهد که وی با مأموریت اصلی سخنگوی دولت آشنایی کافی نداشته و یا اینکه مسئولیتی را میخواهد از خود دور کند.
به طور طبیعی یکی از کارهای جدی سخنگو این است که برای وزرا برنامهریزی کرده و تجربیات خود را دراختیار آنها قرار دهد. در دولت دوم اصلاحات سخنگویی را یک مسئولیت مستقل دانسته و شخص سخنگوی دولت همزمان بر روند مصوبات و اتفاقات هیاتوزیران اشراف کافی داشت و برای تمام وزرا مسئولیت کار و دفاع از مواضع تعیین میکرد.
وقتی در این دولت به گفته سخنگوی دولت وی سخنگوی مصوبات دولت بوده، این سخن جای تامل دارد. این اتفاق در هیچ جای دنیا مرسوم نبوده و به طورمعمول سخنگو باید دفاع را بهجای شانه خالی کردن انتخاب کند. خوشبختانه در حال حاضر تا حدود زیادی شخص رئیسجمهوری سخنگوی دولت هم بهحساب میآید اما وی ماه گذشته مسیر انفعالی دیگر دولتمردان را عوض کرد و خوشبختانه تابوی انفعال سیاسی به دست رئیسجمهور شکسته شد تا دیگران هم به تکاپو بیفتند.