به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنيم، در چند روز گذشته يكي از دو توله پلنگي كه مردادماه 93 به اداره كل حفاظت محيط زيست استان گلستان تحويل داده شدند، با حضور معصومه ابتكار در پارك ملي گلستان رهاسازي شد. اين اقدام غيرمنتظره با واكنشهاي كارشناسان و متخصصان و فعالان محيط زيست زيست را به دنبال داشت كه معتقدند رهاسازي پلنگي كه دو سال در فضايي كوچك به انسان خو گرفته و حتي در اداره كل حفاظت محيط زيست استان گلستان در آغوش كاركنان نوازش شده است، بيآنكه مهارت شكار را آموخته باشد و يا حتي تجربه برخورد و نزاع با همنوعانش را كسب كرده باشد به منزله امضاي حكم مرگ حيوان است.
مخالفتهاي دو دفتر تنوع زيستي و حيات وحش و دفتر حفاظت و مديريت شكار و صيد سازمان حفاظت محيط زيست كه مسئوليت تصميمگيري در خصوص سرنوشت گونههاي حيات وحش را به عهده دارند با درخواستهاي اداره كل حفاظت محيط زيست استان گلستان جهت رهاسازي اين پلنگ هاي دو ساله سرانجام روز گذشته توسط معصومه ابتكار وتو شد تا بار ديگر هرج و مرج در تصميمگيريهاي زيست محيطي را به نمايش بگذارد و ثابت كند كه ابتكار، بيش از حد از مديران استانهاي شمالي كشور حساب ميبرد.
عليرضا مهدوي كارشناس محيط زيست زيست در گفتوگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري تسنيم ميگويد: نگهداري، تيمار و رهاسازي حيات وحش، خود علمي است به روز با قوانين مدون و براي هر گونه به طور مجزا دستورالعملي متفاوت وجود دارد. اما متاسفانه خصوصا در سالهاي اخير شاهد آن بوده و هستيم كه جانوران وحشي بخصوص پستانداران در اطراف محيطبانيها و ادارات كل محيط زيست، در فنس يا قفس با شرايط نامطلوب نگهداري ميشوند با اين توجيه كه پس از رهاسازي به افزايش جمعيت گونه خود كمك خواهند كرد.
وي ادامه ميدهد: رهاسازي هر يك از گونههاي جانوري، مستلزم فراهم كردن شرايطي است كه متاسفانه هيچكدام توسط ادارات كل محيط زيست رعايت نميشوند: جداي از فضا و شرايط مناسب نگهداري و خوراك، آنچه پيش از رهاسازي بايد مدنظر قرار گرفته شود فراهم كردن شرايطي ويژه خصوصا براي گوشتخواران است؛ حيواناتي چون پلنگ، خرس، گرگ و كفتار بايد پيش از رهاسازي مهارتهاي لازم براي شكار را آموخته و با منابع غذايي موجود در زيستگاهشان آشنا شده باشند.
مهدوي با انتقاد از عملكرد غيركارشناسانه اداره كل محيط زيست استان گلستان در زمينه رهاسازي وحوش يادآور مي شود: اين اداره از جمله ادارات كلي است كه در اطراف محوطه خود از وحوش مختلفي نگهداري ميكند تا به اصطلاح براي رهاسازي آماده شوند. اما رهاسازي هيچ يك از اين حيوانات ارزشمند مطابق با شرايط و استانداردها انجام نشده و به احتمال قوي، اين گونهها به سمت مرگي قريبالوقوع رهاسازي ميشوند.
اين كارشناس حيات وحش در ادامه به كاستيهاي موجود در زمينه نگهداري و رهاسازي حيات وحش توسط ادارات كل محيط زيست اشاره كرده و گفت: متاسفانه، شرايط نگهداري و خوراك اين حيوانات ميهمان بسيار نامناسب است: قفسها كوچكند و زمانبندي مشخصي براي غذادهي وجود ندارد. بهداشت وحوشي كه براي رهاسازي آماده مي شوند بايد هر روزه كنترل شده و محل نگهداري با آب 180 درجه و مواد شوينده شسته شود كه در هيچ كجاي كشور اجرا نميشود.
مهدوي با بيان اينكه اداره كل محيط زيست استان گلستان تا به حال گونههاي مختلفي را سرخود و بدون نظارت سازمان حفاظت محيط زيست و بدون توجه به نظر كارشناسان، در مناطق نه چندان مطلوب رهاسازي كرده است ميگويد:به عنوان مثال، سمورهاي آبي كه بايد در حضور يك كارشناس خارجي و با گردنبند ماهوارهاي و در زيستگاهي با منابع خوراك و آب مناسب رهاسازي ميشدند، بدون مشورت با متخصصان توسط مسئولان اين اداره كل، در جويبار پشت اداره كه عاري از هرگونه ماهي و آبزي است رهاسازي شدند.
وي ادامه ميدهد: توله پلنگها هم ماننده توله كفتاري كه توسط اين اداره رهاسازي شد، در محوطهاي كوچك نگهداري مي شدند و تغذيه آنها بدون درنظر گرفتن سن جانور هفتگي و يا هر 5 روز يكبار انجام ميشده، آن هم نه توسط يك متخصص جانورشناس يا كارشناس محيط زيست بلكه توسط يك به اصطلاح هميار محيط زيست كه گفته مي شود سابقه شكار هم داشته و حمايت پرسنل محيط زيست استان گلستان كه يكي از حساسترين استانهاي كشور به لحاظ محيط زيست است، از چنين شخصي شبهه برانگيز است.
مهدوي در رد صحبتهاي معصومه ابتكار مبني بر نگهداري از توله پلنگها در شرايطي مشابه زيستگاهشان و برخورداري آنها از مهارتهاي لازم براي شكار گفت: متاسفانه همانگونه كه در تصاوير شاهد هستيم، محوطه در نظر گرفته شده براي نگهداري از اين دو پلنگ كاملا نامناسب بوده است. اين درحاليست كه براي تيمار و رهاسازي چنين جانوراني محوطههاي داخلي و خارجي هر دو با اندازههاي مشخص بايد وجود داشته باشد. بي آنكه شرايط براي آموختن شكار برايشان فراهم شود، و از همه مهمتر بي آنكه اصل انسان گريزي در نظر گرفته شود چرا كه همانطور كه ميدانيم، خصوصا گوشتخواراني كه به انسان خو گرفتهاند، پس از رهاسازي به انسان و مناطق مسكوني نزديك ميشوند كه خود منجر به ايجاد خطراتي براي جوامع محلي و در نهايت خود جانور خواهد بود.
وي در پايان افزود: اكنون زمان آن رسيده كه با كمك كارشناسان، متخصصان گونههاي مختلف جانوري و دامپزشكان باتجربه، پروتكلي به منظور نگهداري و رهاسازي اصولي حيات وحش تهيه شده و در رهاسازي حيوانات به طور كامل رعايات شود اما متاسفانه شاهديم كه در حال حاضر تخلفات و خودسري هاي مسئولان غيرمتخصص نه تنها با برخوردي جدي مواجه نمي شود بلكه، توسط رياست سازمان مهر تاييدي هم دريافت مي كنند تا راهگشاي هرج و مرج هاي آتي باشند.