وقتی یک نفر به علی کریمی «نه» می‌گوید

به گزارش پایگاه 598، سرانجام غائله رامین رضاییان به پایان رسید و برانکو رسما اعلام کرد در تیمش نیازی به این بازیکن ندارد. مربی کروات این بار با پافشاری روی اصولش، یک پالس امیدوارکننده فرستاد برای آنهایی که کم‌کم نگرانش شده بودند، همان‌هایی که باور نمی‌کردند مردی با رزومه و پایگاه اجتماعی او، به همین سادگی زیر حرفش بزند و 24ساعت بعد از اعلام بی‌نیازی از طارمی، به حضور این بازیکن تن در بدهد. برانکو انگار انتقام همه را یکجا از رضاییان گرفت؛ انتقام بلاهایی را که طارمی سرش آورده بود و البته انتقام همه حرف و حدیث‌هایی را که به خاطر انتقال غیرعادی دو بازیکن اوکراینی به جان خریده بود. از قرار معلوم برای او، رضاییان تبدیل به فرصتی شد تا نظم و دیسپلینش را به رخ بکشد. او همه خشمش را سر رامین خالی کرد؛ سر کوتاه‌ترین دیواری که گیرش آمد. البته که اگر این دیوار انگار کوتاه است، هیچ‌کس به اندازه خود رامین مقصر نیست. این او بود که با رفتارهای ناشیانه و تصمیمات عجولانه و خودخواهانه‌اش همه چیز را خراب کرد. تماشایش کنید که این روزها برای بازگشت به نقطه «صفر» چطور بی‌تابی می‌کند و تازه موفق هم نمی‌شود. همه این کوشش‌های کور و بی‌فایده، تاوان آن روزهایی است که استاد جواب تلفن سرمربی تیمش را هم نمی‌داد.

برانکو برای حفظ اصولش روی خیلی چیزها پا گذاشت و مقابل خیلی‌ها ایستاد. او می‌توانست یکی از بهترین دفاع راست‌های ایران را داشته باشد، اما نخواست به بهانه از کف دادن اقتدار و ابهتش به این مهم دست پیدا کند. برانکو ناچار شد مقابل طاهری قرار بگیرد که با رامین «پدرانه» برخورد کرده بود، همینطور هدایتی که چپ و راست به هر بهانه‌ای پولش را به رخ ملت می‌کشد. او حتی مقابل آن دسته از هواداران فراموشکار پرسپولیس هم که این روزها زیر بیرق رامین سینه می‌زنند قرار گرفت و خلاصه هزینه زیادی برای گفتن این «نه» تاریخی پرداخت.

با این همه اما، مهمترین کار او مقاومت در برابر علی کریمی بود. رامین رضاییان می‌دانست سراغ کدام اسطوره برود و از او «واسطه» بتراشد تا بیشترین بخت ممکن برای موفقیت را داشته باشد. او به جادوگر رو انداخت و آقای شماره هشت هم به پشتوانه رابطه صمیمانه‌اش با برانکو، برای رامین ریش گرو گذاشت، اما ایوانکوویچ با همه علاقه قلبی‌اش به کریمی، حتی پادرمیانی او را هم نپذیرفت. این شاید نشانه بارز سالخوردگی و باتجربه شدن برانکو باشد؛ مردی که درست 10سال پیش در چنین روزهایی فقط شوت شدن ساک پزشکی تیم ملی با ضربه کریمی را تماشا کرد و دم نزد، حالا در اوج بلوغ، به کریمی دوست‌داشتنی «نه» می‌گوید تا اصولش را حفظ کند. این برانکو برای پرسپولیس نویدبخش است.