«درست پنج ماه و نیم پس از سفر مایکل راجرز؛ فرمانده آژانس امنیت ملی آمریکا به فلسطین اشغالی و 6 ماه پس از برجام، زمزمههایی از یک نبرد سایبری طراحی شده بزرگ به ایران اسلامی به گوش میرسد که اگر توافق هستهای به شکست منجر میشد، میخواستند آنرا بر ضد ما اجرا کنند که این موضوع مصداق همان لاف در غریبی است.
آژانس امنیت ملی آمریکا یک آژانس فوق سری، مالک اینترنت و جاسوسخانهای است که با بهرهگیری از علومی نظیر ریاضیات، رمزنگاری، شبکه، نرمافزار، سختافزار و امنیت حداکثر بهرهبرداری را برای تامین منافع و امنیت آمریکا و رژیم صهیونیستی در سطح دنیا میکند.
اگر تا دههها قبل، انرژی تعیینکننده معادلات بینالمللی بود، امروزه اطلاعات جایگزین آن شده است و دریافت اطلاعات استراتژیک از سایر کشورها ضامن بقا یا عامل ابرقدرتی یک کشور به حساب میآید و این معادله اینجا حساستر میشود که در این شرایط باید بسیار مراقب باشیم تا فضای امنیتی اینترنت در سطح جامعه و کشورمان تبدیل به یک فضای رها شده نشود.
در این شرایط، دشمنان قسمخورده ایران اسلامی در سطح جهان بیکار ننشستهاند و متاسفانه از آشفتهبازار فضای مجازی کشورمان تا حد ممکن در حال استفاده هستند.
یک روز با جاسوسانی نظیر «نزار ذاکا» سعی در پیاده سازی اهدافشان در فضای سایبری کشورمان دارند و روز دیگر با طراحی انواع بدافزارها سعی میکنند ما را به سالها قبل بازگردانند؛ در این میان یکی از واحدهای آژانس امنیت ملی آمریکا نقش کلیدی در طراحی، پیادهسازی و اجرای انواع و اقسام توطئهها مبتنی بر فضای مجازی را داخل کشورمان دنبال میکند.
جریان نفوذ، تسهیلگر حملات سایبری بر ضد ایران
رسانهای کردن طرح حمله جدید سایبری امریکاییها بر ضد ایران اسلامی پس از شکست حملات پیشین آنان نظیر پروژه استاکس نت، نشان میدهد آنان هیچگاه از دشمنی با ملت ایران دست نخواهند کشید و معرفی پروژه تهدیدآمیز جدید که بیشتر شبیه به فیلمهای سینمایی است، به وضوح این دشمنی را عیان میکند؛ حمله سایبری که نام رمز آن را «نیترو زئوس» گذاشتهاند و آن را مانند شمشیر داموکلس بر بالای سر ایران اسلامی نگاه داشتهاند.
بر اساس اطلاعات منتشر شده در رابطه با این حمله سایبری «نیترو زئوس» دامنه بسیار گستردهتری نسبت به «استاکس نت» داشته و به آژانس امنیت ملی این امکان را میداده تا به سیستمهای فرماندهی و کنترل ایران حمله کند و ایران توانایی ارتباطی خود را از دست بدهد؛ با اجرای این حمله، سیستمهای دفاع هوایی ایران هک شده و از کار میافتادند و جنگندههای آمریکایی یا رژیم صهیونیستی بدون مشکل وارد ایران میشدند همچنین سیستمهایی مانند شبکه برق، شبکههای ارتباطی و سیستم مالی کشور نیز آلوده شده و از کار میافتادند.
متخصصان علوم رایانه، امنیت، شبکه و مخابرات و در یک کلام متخصصان جنگ الکترونیک میدانند این تعریف از چنین حملهای بیشتر انسان را به یاد سلسله فیلمهای سینمایی تخیلی جنگ ستارگان میاندازد و بسیار در خصوص توانایی این حمله، غلو شده است.
طراحی چنین حملهای با توجه به عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران، توان سایبری و رعایت شرایط پدافند غیرعامل توسط ما یک شوخی بیشتر نیست اما در یک صورت این حمله تا حدودی بسیار کم میتواند واقعی به نظر برسد و آن وجود جریان نفوذ در شاهراههای سایبری کشور است.
پس از دستگیری نزار ذاکا؛ جاسوس آمریکایی ـ لبنانی، سیامک و باقر نمازی و حضور برخی افراد نزدیک به نایاک در داخل کشور یک زنگ خطر جدی برای ما در حوزه فضای سایبری به صدا درآمده است که اگر با این جریان نفوذ برخورد جدی صورت نگیرد، پروژههای خطرناکی نظیر نیترو زئوس با هدایت نفوذیهای داخلی امکان عملیاتی شدن پیدا خواهند کرد.
واحد «تائو و آر او سی» مجری جمعآوری اطلاعات و حملات سایبری بر ضد ایران
مدیریت واحد «تائو و آر او سی» بر عهده فردی به نام رابرت ای جویس (ROBERT E JOYCE) است که از ماه آوریل 2013 مسئولیت این واحد را بر عهده دارد؛ عملیاتهای دسترسی مناسب ( TAO ) نام واحد جنگ سایبری آژانس امنیت ملی ایالات متحده در زمینه جمعآوری اطلاعات از طریق نفوذ است که وظیفه آن شناسایی، کنترل، عملیات نفوذی و جمعآوری اطلاعات از سیستمهای رایانهای که توسط مجموعههای متخاصم با آمریکا مورد استفاده قرار میگیرند و این مهم بهوسیله نرمافزارهای اتوماتیک هک صورت میگیرد.
هماکنون TAO بزرگترین و شاید مهمترین جزء واحد عظیم جمعآوری اطلاعات از طریق سیگنال (NSA SIGINT) است؛ مرکز فرماندهی TAO بهنام مرکز عملیات راه دور ROC است و در این مرکز، هکرهای آمریکایی به سیستمهای هدف با استفاده از نرمافزارهای خاصی که توسط متخصصان حرفهای رایانه و مهندسان نرمافزار قسمت فناوریهای شبکه دیتا تائو تولید میشوند، نفوذ میکنند و محتوای هارد دیسکها و جایی که نرمافزارها در آنجا نصب میشود یا دیگر قطعات device که buggies نامیده میشود را دانلود میکنند.
یکی از خدمات این واحد به جامعه اطلاعاتی امریکا که منجر به تقدیر از این مجموعه شد، جمعآوری اطلاعات امنیتی ویژه از فعالیتهای ایران در زمینه انرژی هستهای در سال 2007 بود همچنین این واحد نقش بسیار مهمی در انتقال بدافزار استاکسنت و دیگر بدافزارها نظیر فلیم و مینی فلیم به کشورمان داشته است و در حال حاضر نیز به عنوان طراح نیترو زئوس شناخته میشود.
طبق مقاله Bloomberg BusinessWeek با عنوان How the U.S. Government Hacks the World 2013( ایالت متحده امریکا چگونه دنیا را هک میکند؟) هکرهای پنتاگون در هر ساعت نزدیک به 2.1 میلیون گیگابایت اطلاعات را سرقت میکنند.
این نشان از یک هجمه حساب شده و سنگین در دنیا توسط امریکاست که در بسیاری موارد این حملات و این پروژهها بسیار شدیدتر بر ضد کشور برنامهریزی و اجرا شده است.
هدف امریکا از عدم تحریم اینترنت ایران گروگانگیری اطلاعاتی است
بر اساس اسناد منتشر شده توسط اسنودن و ویکیلیکس، سازمانهای پنج چشم خصوصاً سرفرماندهی ارتباطات دولتی انگلیس و آژانس امنیت ملی امریکا سالهاست که در پروژهای مشترک از تمامی ایرانیان بصورت 24 ساعته و در 7 روز هفته جاسوسی میکنند.
طبق این اسناد، دو کشور امریکا و انگلیس، جامعه ایران را به دو طیف مذهبی و غیر مذهبی تقسیم کردهاند با این هدف که از افراد مذهبی که مقیّد به شرعیات هستند، اسنادی دالّ بر عبور از اخلاقیات و موازین اسلامی جمعآوری کنند و از افراد غیرمذهبی که التزامی به رعایت مسائل دینی ندارند اما در مقابل احتمال میرود فعالیتهای سیاسی ضد اسلام و نظام جمهوریاسلامی از آنها سر بزند، فعالیتهایشان را بر ضد امنیت ملی ثبت و ضبط کنند.
در توجیه هدف این اقدام گسترده و مستمر آورده شده است که چون بهوضوح عیان است که تمامی مسئولیتهای کشوری و لشکری آینده نظام جمهوریاسلامی در اختیار نسل جوان فعلی قرار خواهد گرفت لذا از اکنون دشمن تمامی افراد را تحت نظر دارد و به شیوهای که بیان شده اطلاعات تخلفات آنها را ثبت میکند تا هر کس در آینده به مسئولیتهای حساس گمارده شد، با وی معامله یکطرفه انجام دهد و اصطلاحاً «گروگانگیری اطلاعاتی» علیه شخص مفروض صورت دهد.
بدین ترتیب افراد مجبور میشوند برای جلوگیری از افشای اطلاعات منفیشان و حفظ آبروی خود، به هرگونه درخواست خیانتی از سوی دشمن تن در دهند.
ضرورت استفاده هوشمند مبتنی بر حفظ حریم خصوصی از ابزارهای فضای مجازی ضروری
شاید تا سالها پیش حریم خصوصی تنها در موارد اجتماعی و حقیقی عینیت داشت اما به مرور زمان و با توجه به رشد ابزارهای هوشمند و اینترنت، نخستین مسئلهای که مورد هجمه قرار گرفته، حریم خصوصی و اطلاعات شخصی مردم است.
باید کاربران نسبت به قوانین حریم خصوصی ابزارها و برنامکها آگاهی پیدا کنند و تا حد ممکن از تنظیمات محدودکننده اشتراکگذاری اطلاعاتشان در ابزارهای هوشمندشان استفاده کنند؛ در این صورت دشمنان نسبت به پروژههایی که خصمانه بر ضد ما طراحی کردهاند، شکست خواهند خورد و ما هرچه بیشتر میتوانیم از مزایای ابزارهای هوشمند بهره ببریم و تا حد بسیار زیادی از مضرات و تهدیدهای آن در امان بمانیم.