عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور خطاب وزیر نفت:
امروز که 6 ماه از اجرای برجام میگذرد، مسئولانی که روزی به دستاوردهای برجام افتخار میکردند و آن را افتخار ملی میدانستند، یکی پس از دیگری از زیر بار مسئولیتش شانه خالی میکنند و حرفهای گذشته شان را فراموش کرده به جای پاسخگویی در جایگاه معترض ایستاده اند، آیا اقوال شفاهی شما هیچ اعتبار حقوقی دارد که ملت بتواند اطمینان و آرامش خاطر پیدا کند؟
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور در نامه ای به زنگنه، وزیر نفت نوشت: این چه رسم نامبارک و غلطی است که دائما ملت برای مطالبه حق قانونی خود که همان اطلاع از تصمیمات ملی است، باید التماس آقایان را بکنند تا در جریان امور تصمیمات ملی قرار بگیرند؟
متن این نامه که نسخه ای از آن برای پایگاه 598 ارسال گردیده است به شرح زیر می باشد:
جناب آقای زنگنه، وزیر محترم نفت؛
سلام علیکم
نامه ای که مشاهده میکنید پیام بسیاری از دانشجویان متعهد و علاقه مند به پیشرفت کشور می باشد که از سر دغدغه و نگرانی، نسبت به تغییر سیرت نظام و ایجاد وابستگی کشور به خدمتتان ارسال شده است.
در حال حاضر شاهد ارائه مدل جدیدی از قرار دادهای نفتی هستیم که زیربنای بسیاری از اقدامات مهم مربوط به صنعت نفت خواهد شد. جنبش دانشجویی از آغاز طرح مسئله قرار دادهای نفتی موسوم به ( ipc) نسبت به آن انتقادات جدی داشت که در گزارشات مکرر در رسانه ها منعکس شد و به گوش شما و مسئولین رسید (البته امیدواریم) حال که مجددا نوبت بررسی آن در هیئت دولت فرارسیده است سوالاتی ذهن دانشجویان را به خود مشغول ساخته است.
اگر ملت کارفرماست و دولت کارگزار و وکیل مردم، پس چرا قراردادهای نفتی را محرمانه می دانید و اجازه اطلاع مردم برای نظارت را نمی دهید؟ مگر دانستن حق مردم نبود. مگر رئيس جمهور محترم تاکید ندارند فساد در تاریکی رشد می کند؛ پس چرا فضا را روشن نمیکنید و متن قراردادها را شفاف نمی سازید تا جلوی فساد و شائبه فساد گرفته شود؟
این چه رسم نامبارک و غلطی است که دائما ملت برای مطالبه حق قانونی خود که همان اطلاع از تصیمات ملی است باید التماس آقایان را بکنند تا در جریان امور تصمیمات ملی قرار بگیرند؟ درحالی که شبهه مشارکت دادن شرکت های خارجی در تنظیم قراردادها زبان به زبان می چرخد. بسیار جای سوال است که آیا اجنبی حق دارد حتی در تنظیم قراردادها مشارکت داشته باشد ، ولی ملت باید نامحرم و بیگانه تلقی شود؟
جناب آقای وزیر؛ متاسفانه تجربه پنهان‌کاری ها در برجام نشان داد که تصمیمات پشت درهای بسته و حلقه های چند نفره نتیجه ای جز بر باد دادن منافع ملی ندارد. این ملت تا به کی باید تاوان تصمیم گیری های محفلی و پنهانی را بدهد؟ وقتی متن قراردادها را شفاف در دسترس عموم قرار نمی دهید و اساسا اجازه تحلیل و بررسی نیز داده نمیشود، صحت و سقم اصلاحات جدید را چگونه و با چه شاخصی باید سنجید؟
در چنین شرایطی آیا اینکه گفته می شود در اصلاحات جدید صرفا بازی با الفاظ صورت گرفته و اصلاحات صوری است را نباید باور کرد؟ شایعه زمانی رشد می کند که اطلاع رسانی آشکار و شفافی وجود نداشته باشد و همه چیز در پستوها رقم بخورد. آیا رفتار منطقی در دفع شایعات و شبهات پنهان کاری است یا شفافیت؟ در شرایط پنهان کاری کنونی چرا نباید شایعات رواج یابد؟ آیا رفع نگرانی از دلسوزان آینده انقلاب اسلامی و حتی در وهله اول رفع اتهام از خود دولت برای شما کافی نیست که لا اقل به این دلیل اقدام بکنید؟
جناب وزیر، اما چند مطالبه:
حال که ادعا می شود قراردادها اصلاح شده است، صراحتا اعلام کنید که قراردادها با همه جزئیاتش اصلاح شده است یا کلیات مبهم موجود در مصوبه قبلی هیئت دولت؟
ادعاهای جنابعالی در صورتی که متن قراردادها محرمانه اعلام شده است، چگونه قابل راستی آزمایی است؟
امروز که 6 ماه از اجرای برجام میگذرد، مسئولانی که روزی به دستاوردهای برجام افتخار میکردند و آن را افتخار ملی میدانستند، یکی پس از دیگری از زیر بار مسئولیتش شانه خالی میکنند و حرفهای گذشته شان را فراموش کرده به جای پاسخگویی در جایگاه معترض ایستاده اند، آیا اقوال شفاهی شما هیچ اعتبار حقوقی دارد که ملت بتواند اطمینان و آرامش خاطر پیدا کند؟
آیا در این اصلاحات مواردی همچون شرایط موسوم به اضطراری یا فورس ماژور، بومی سازی شده است که در شرایط تحریم این شرکت ها مانند گذشته دست ما را در پوست گردو نگذارند؟ سازوکار جریمه طرف غربی دقیقا چیست؟
آیا همچنان مدت قراردادها به صورت بلند مدت تا ۳۰ سال که در هیچ جای دنیا مرسوم نیست، است؟ اگر چنین است جواب دهید پس چه اصلاحی صورت گرفته؟
آیا همچنان بهره برداری در دست طرف غربی است؟ که اگر چنین است، عملا حاتم بخشی و خیانت به ملت است.
آیا همچنان اختیارات حاکمیتی وزارت نفت به طرف خارجی واگذار شده است؟ اگر چنین است نقض حاکمیت ملی صورت گرفته و عملا باید فاتحه ملی بودن نفت در ایران را خواند.
آیا شرکت های خارجی در تمامی پروسه ها ملزم به مشارکت دادن شرکت های ایرانی جهت انتقال فناوری شده اند یا صرفا با مشارکت های ۵ تا ۱۰ درصدی شرکت های ایرانی، قصد راضی نگه داشتن منتقدین را داشته اید؟ سازوکار اطمینان بخش انتقال فناوری و تقویت شرکت های ایرانی دقیقا چگونه است؟
آیا سبد متنوعی از قراردادها برای میادین مختلف دیده شده است یا صرفا برای همه میادین یک گونه قرارداد تنظیم خواهد شد؟
آیا سازوکار شفاف و روشنی برای انتخاب شرکت های ایرانی جهت مشارکت با طرف خارجی دیده شده است که از رانت و فساد و رشوه در این قراردادها جلوگیری به عمل آید؛ یا همچنان باید منتظر کرسنت های ۱ و ۲ و ۳ و ... باشیم؟ آیا با پنهان کاری های کنونی می توان اطمینان خاطر از عدم شکل گیری فسادهای دیگر داشت؟
بدون شفافیت و بدون منتشر شدن متن قراردادها، هیچ رفتار دیگری از اعتبار و وجاهت حقوقی و قانونی برخوردار نیست و در چنین شرایطی طبیعتا اصل بر عدم اعتماد به قول شفاهی و مکتوبه های کلی و مبهم دولتمردان است
جناب آقای وزیر؛ دانشجویان انقلابی و مسلمان نگران آینده نفتی کشور هستند و از سر دلسوزی و دغدغه مندی، از شما که امروز بر کرسی وزارت این نهاد مهم تکیه زده اید، مطالبه پاسخی منطقی و اقناع کننده به مطالبات و ایرادات منتقدین این مجموعه قراردادها ، شفافیت و تنویر اذاهان عمومی را دارند.
والسلام علی من اتبع الهدی
شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور
متن این نامه که نسخه ای از آن برای پایگاه 598 ارسال گردیده است به شرح زیر می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای زنگنه، وزیر محترم نفت؛
سلام علیکم
نامه ای که مشاهده میکنید پیام بسیاری از دانشجویان متعهد و علاقه مند به پیشرفت کشور می باشد که از سر دغدغه و نگرانی، نسبت به تغییر سیرت نظام و ایجاد وابستگی کشور به خدمتتان ارسال شده است.
در حال حاضر شاهد ارائه مدل جدیدی از قرار دادهای نفتی هستیم که زیربنای بسیاری از اقدامات مهم مربوط به صنعت نفت خواهد شد. جنبش دانشجویی از آغاز طرح مسئله قرار دادهای نفتی موسوم به ( ipc) نسبت به آن انتقادات جدی داشت که در گزارشات مکرر در رسانه ها منعکس شد و به گوش شما و مسئولین رسید (البته امیدواریم) حال که مجددا نوبت بررسی آن در هیئت دولت فرارسیده است سوالاتی ذهن دانشجویان را به خود مشغول ساخته است.
اگر ملت کارفرماست و دولت کارگزار و وکیل مردم، پس چرا قراردادهای نفتی را محرمانه می دانید و اجازه اطلاع مردم برای نظارت را نمی دهید؟ مگر دانستن حق مردم نبود. مگر رئيس جمهور محترم تاکید ندارند فساد در تاریکی رشد می کند؛ پس چرا فضا را روشن نمیکنید و متن قراردادها را شفاف نمی سازید تا جلوی فساد و شائبه فساد گرفته شود؟
این چه رسم نامبارک و غلطی است که دائما ملت برای مطالبه حق قانونی خود که همان اطلاع از تصیمات ملی است باید التماس آقایان را بکنند تا در جریان امور تصمیمات ملی قرار بگیرند؟ درحالی که شبهه مشارکت دادن شرکت های خارجی در تنظیم قراردادها زبان به زبان می چرخد. بسیار جای سوال است که آیا اجنبی حق دارد حتی در تنظیم قراردادها مشارکت داشته باشد ، ولی ملت باید نامحرم و بیگانه تلقی شود؟
جناب آقای وزیر؛ متاسفانه تجربه پنهان‌کاری ها در برجام نشان داد که تصمیمات پشت درهای بسته و حلقه های چند نفره نتیجه ای جز بر باد دادن منافع ملی ندارد. این ملت تا به کی باید تاوان تصمیم گیری های محفلی و پنهانی را بدهد؟ وقتی متن قراردادها را شفاف در دسترس عموم قرار نمی دهید و اساسا اجازه تحلیل و بررسی نیز داده نمیشود، صحت و سقم اصلاحات جدید را چگونه و با چه شاخصی باید سنجید؟
در چنین شرایطی آیا اینکه گفته می شود در اصلاحات جدید صرفا بازی با الفاظ صورت گرفته و اصلاحات صوری است را نباید باور کرد؟ شایعه زمانی رشد می کند که اطلاع رسانی آشکار و شفافی وجود نداشته باشد و همه چیز در پستوها رقم بخورد. آیا رفتار منطقی در دفع شایعات و شبهات پنهان کاری است یا شفافیت؟ در شرایط پنهان کاری کنونی چرا نباید شایعات رواج یابد؟ آیا رفع نگرانی از دلسوزان آینده انقلاب اسلامی و حتی در وهله اول رفع اتهام از خود دولت برای شما کافی نیست که لا اقل به این دلیل اقدام بکنید؟
جناب وزیر، اما چند مطالبه:
حال که ادعا می شود قراردادها اصلاح شده است، صراحتا اعلام کنید که قراردادها با همه جزئیاتش اصلاح شده است یا کلیات مبهم موجود در مصوبه قبلی هیئت دولت؟
ادعاهای جنابعالی در صورتی که متن قراردادها محرمانه اعلام شده است، چگونه قابل راستی آزمایی است؟
امروز که 6 ماه از اجرای برجام میگذرد، مسئولانی که روزی به دستاوردهای برجام افتخار میکردند و آن را افتخار ملی میدانستند، یکی پس از دیگری از زیر بار مسئولیتش شانه خالی میکنند و حرفهای گذشته شان را فراموش کرده به جای پاسخگویی در جایگاه معترض ایستاده اند، آیا اقوال شفاهی شما هیچ اعتبار حقوقی دارد که ملت بتواند اطمینان و آرامش خاطر پیدا کند؟
آیا در این اصلاحات مواردی همچون شرایط موسوم به اضطراری یا فورس ماژور، بومی سازی شده است که در شرایط تحریم این شرکت ها مانند گذشته دست ما را در پوست گردو نگذارند؟ سازوکار جریمه طرف غربی دقیقا چیست؟
آیا همچنان مدت قراردادها به صورت بلند مدت تا ۳۰ سال که در هیچ جای دنیا مرسوم نیست، است؟ اگر چنین است جواب دهید پس چه اصلاحی صورت گرفته؟
آیا همچنان بهره برداری در دست طرف غربی است؟ که اگر چنین است، عملا حاتم بخشی و خیانت به ملت است.
آیا همچنان اختیارات حاکمیتی وزارت نفت به طرف خارجی واگذار شده است؟ اگر چنین است نقض حاکمیت ملی صورت گرفته و عملا باید فاتحه ملی بودن نفت در ایران را خواند.
آیا شرکت های خارجی در تمامی پروسه ها ملزم به مشارکت دادن شرکت های ایرانی جهت انتقال فناوری شده اند یا صرفا با مشارکت های ۵ تا ۱۰ درصدی شرکت های ایرانی، قصد راضی نگه داشتن منتقدین را داشته اید؟ سازوکار اطمینان بخش انتقال فناوری و تقویت شرکت های ایرانی دقیقا چگونه است؟
آیا سبد متنوعی از قراردادها برای میادین مختلف دیده شده است یا صرفا برای همه میادین یک گونه قرارداد تنظیم خواهد شد؟
آیا سازوکار شفاف و روشنی برای انتخاب شرکت های ایرانی جهت مشارکت با طرف خارجی دیده شده است که از رانت و فساد و رشوه در این قراردادها جلوگیری به عمل آید؛ یا همچنان باید منتظر کرسنت های ۱ و ۲ و ۳ و ... باشیم؟ آیا با پنهان کاری های کنونی می توان اطمینان خاطر از عدم شکل گیری فسادهای دیگر داشت؟
بدون شفافیت و بدون منتشر شدن متن قراردادها، هیچ رفتار دیگری از اعتبار و وجاهت حقوقی و قانونی برخوردار نیست و در چنین شرایطی طبیعتا اصل بر عدم اعتماد به قول شفاهی و مکتوبه های کلی و مبهم دولتمردان است
جناب آقای وزیر؛ دانشجویان انقلابی و مسلمان نگران آینده نفتی کشور هستند و از سر دلسوزی و دغدغه مندی، از شما که امروز بر کرسی وزارت این نهاد مهم تکیه زده اید، مطالبه پاسخی منطقی و اقناع کننده به مطالبات و ایرادات منتقدین این مجموعه قراردادها ، شفافیت و تنویر اذاهان عمومی را دارند.
والسلام علی من اتبع الهدی
شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار میشود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
