عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
در حالی که برخی از مربیان از همراهی ورزشکارانشان در المپیک بازمانده اند اما نواب رییس تمام رشته هایی که بانوانشان سهمیه گرفتند در آخرین روزهای مانده به آغاز المپیک مسافر ریو شدند.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایسنا، کمتر از یک هفته دیگر تا آغاز المپیک 2016 ریو باقی مانده است و چند کاروان از ایران تاکنون راهی ریو شده‌اند.
بعد از حواشی مربوط به لباس‌های کاروان ایران در المپیک، موضوع دیگری که باعث ایجاد واکنش شد اعزام نشدن مربیان برخی از ورزشکاران المپیکی همراه آن‌ها بود. در راس آن‌ها "سیما لیموچی" مربی ندا شهسواری بود که اعزام نشدنش به المپیک با انتقاد مواجه شد.
کمیته بین المللی المپیک براساس میزان سهمیه کشورها کارت همراه به کاروان‌ها می دهد و به همین دلیل برای اعزام شدن افراد، کمیته ملی المپیک با محدودیت مواجه است اما موضوعی که مورد سوال است این که لزوم حضور برخی از افراد در کاروان اعزامی ایران به المپیک مشخص نیست.
رباب شهریان معاون امور بانوان وزارت ورزش اعلام کرد که نواب رییس بانوان رشته هایی که سهمیه کسب کرده‌اند نیز به ریو می روند. اعزام این نواب رییس اتفاق خوبی است چرا که حمایت از بانوان همواره موضوعی بوده که نادیده گرفته شده ودرخواست تمام رسانه ها نیز این بوده که بانوان در هر شرایطی مورد توجه باشند. اما آن‌چه که در این شرایط غیرقابل قبول است اینکه افراد دیگری هم وجود داشتند که حضورشان در المپیک نسبت به دیگران ارجحیت داشت.
لیلا رجبی جزو ورزشکارانی‌ست که از همان زمانی که نفرات اعزامی دوومیدانی به ریو مشخص شد نسبت به نبردن مربی خود یعنی همسرش پیمان رجبی اعتراض کرد.
ندا شهسواری دیگر ورزشکاری بود که مربی‌اش همراه او به برزیل نمی‌رفت هرچند با پیگیری‌هایی که صورت گرفت در نهایت دفتر نهاد ریاست جمهوری اعلام کرد که این مربی همراه ورزشکارش به ریو می‌رود.
با این شرایط لیلا رجبی تنها بانویی‌ست که مربی‌اش همراه او به المپیک نمی‌رود. این در حالی است که وظیفه مسئولان ایجاد شرایط عادلانه برای همه است.
این موضوع که شرایط نفراتی به مانند تیراندازان و حتی تنها نماینده تکواندو ایران باید بهتر باشد، منطقی به نظر می‌رسد چرا که این افراد شانس بیشتری برای کسب عنوان مناسب در المپیک دارند اما اگر یک شرایط حداقلی برای سایر ورزشکاران در نظر گرفته می‌شود باید برای همه ایجاد شود تا جایی برای بهانه گرفتن ورزشکار نباشد.
نواب رییس بانوان در حال حاضر بیشتر به عنوان توریست راهی ریو می شوند و نمی توانند حتی در دهکده بازی ها حاضر باشند. گرفتن آی دی کارت رقابت‌ها زمان‌بر است و اینگونه نیست که به راحتی بتوان برای یک مربی یا یک مسئول کارت گرفت.
اما صرف حضور یک نماینده از یک رشته برای اعزام نایب رییس آن فدراسیون کافی است؟ اگر قرار باشد میان یک مربی و یک نایب رییس شخصی ارجحیت حضور در المپیک را حتی بدون آی دی کارت داشته باشد آن شخص چه کسی باید باشد؟
سوال دیگر اینجاست که چرا تصمیم اعزام نواب رییس به ریو لحظه آخر گرفته شد و بهتر نبود که مسئولان زودتر به این فکر می‌افتادند؟
این دلیل که گفته می‌شود نایب رییس می‌تواند به جای مربی ورزشکار راهمراهی کند هم به نظر درست نمی‌آید. مربی که در تمام زمان تمرینات با ورزشکار همراه بوده کمک بیشتری می‌تواند به او بکند تا نایب رییسی که در لحظه آخر به ریو می‌رود.
بعد از حواشی مربوط به لباس‌های کاروان ایران در المپیک، موضوع دیگری که باعث ایجاد واکنش شد اعزام نشدن مربیان برخی از ورزشکاران المپیکی همراه آن‌ها بود. در راس آن‌ها "سیما لیموچی" مربی ندا شهسواری بود که اعزام نشدنش به المپیک با انتقاد مواجه شد.
کمیته بین المللی المپیک براساس میزان سهمیه کشورها کارت همراه به کاروان‌ها می دهد و به همین دلیل برای اعزام شدن افراد، کمیته ملی المپیک با محدودیت مواجه است اما موضوعی که مورد سوال است این که لزوم حضور برخی از افراد در کاروان اعزامی ایران به المپیک مشخص نیست.
رباب شهریان معاون امور بانوان وزارت ورزش اعلام کرد که نواب رییس بانوان رشته هایی که سهمیه کسب کرده‌اند نیز به ریو می روند. اعزام این نواب رییس اتفاق خوبی است چرا که حمایت از بانوان همواره موضوعی بوده که نادیده گرفته شده ودرخواست تمام رسانه ها نیز این بوده که بانوان در هر شرایطی مورد توجه باشند. اما آن‌چه که در این شرایط غیرقابل قبول است اینکه افراد دیگری هم وجود داشتند که حضورشان در المپیک نسبت به دیگران ارجحیت داشت.
لیلا رجبی جزو ورزشکارانی‌ست که از همان زمانی که نفرات اعزامی دوومیدانی به ریو مشخص شد نسبت به نبردن مربی خود یعنی همسرش پیمان رجبی اعتراض کرد.
ندا شهسواری دیگر ورزشکاری بود که مربی‌اش همراه او به برزیل نمی‌رفت هرچند با پیگیری‌هایی که صورت گرفت در نهایت دفتر نهاد ریاست جمهوری اعلام کرد که این مربی همراه ورزشکارش به ریو می‌رود.
با این شرایط لیلا رجبی تنها بانویی‌ست که مربی‌اش همراه او به المپیک نمی‌رود. این در حالی است که وظیفه مسئولان ایجاد شرایط عادلانه برای همه است.
این موضوع که شرایط نفراتی به مانند تیراندازان و حتی تنها نماینده تکواندو ایران باید بهتر باشد، منطقی به نظر می‌رسد چرا که این افراد شانس بیشتری برای کسب عنوان مناسب در المپیک دارند اما اگر یک شرایط حداقلی برای سایر ورزشکاران در نظر گرفته می‌شود باید برای همه ایجاد شود تا جایی برای بهانه گرفتن ورزشکار نباشد.
نواب رییس بانوان در حال حاضر بیشتر به عنوان توریست راهی ریو می شوند و نمی توانند حتی در دهکده بازی ها حاضر باشند. گرفتن آی دی کارت رقابت‌ها زمان‌بر است و اینگونه نیست که به راحتی بتوان برای یک مربی یا یک مسئول کارت گرفت.
اما صرف حضور یک نماینده از یک رشته برای اعزام نایب رییس آن فدراسیون کافی است؟ اگر قرار باشد میان یک مربی و یک نایب رییس شخصی ارجحیت حضور در المپیک را حتی بدون آی دی کارت داشته باشد آن شخص چه کسی باید باشد؟
سوال دیگر اینجاست که چرا تصمیم اعزام نواب رییس به ریو لحظه آخر گرفته شد و بهتر نبود که مسئولان زودتر به این فکر می‌افتادند؟
این دلیل که گفته می‌شود نایب رییس می‌تواند به جای مربی ورزشکار راهمراهی کند هم به نظر درست نمی‌آید. مربی که در تمام زمان تمرینات با ورزشکار همراه بوده کمک بیشتری می‌تواند به او بکند تا نایب رییسی که در لحظه آخر به ریو می‌رود.
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار می‌شود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
