آیا امام(عج) با شمشیر قیام می‌کند

به گزارش پایگاه 598، یکی از سؤالاتی که درباره مهدویت و عصر ظهور پرسیده می‌شود، این است که آیا امام زمان(عج) با شمشیر قیام می‌کنند، آیت‌الله مکارم شیرازی در پاسخ مسبوطی به این پرسش پاسخ داده است که بخش نخست آن در ادامه می‌آید:

*آیا او با شمشیر می‌آید

می‌دانیم شرط مهم پیروزی بر دشمن برتری نیروهاست؛ این نیروها تنها شامل نیروهای نظامی نمی‌شود؛ بلکه برتری از نظر قدرت مخروحی و ایمان به هدف و استحکام پایه‌های اقتصادی و اجتماعی، همه در این برتری شکل می‌گیرند و نقش اساسی دارند و اگر جامعه‌ای شکست خورده و در زنجیر اسارت باقیمانده، دلیلی جز غفلت از تلاش و کوشش در زمینه فراهم ساختن این عوامل پیروزی و یا اشتباه در محاسبه نیروها ندارد.

با در نظر گرفتن اصل اساسی بالا، پرسش‌هایی پیرامون قیام مصلح بزرگ جهانی پیش می‌آید:

1ـ برای تحقق یافتن عدالت جهانی و پیروزی ارتش طرفداران حق و عدالت بر یغماگران و زورگویان و خودکامگان و جباران، آیا رهبر این نهضت بزرگ از سلاح‌های سنتی اعصار پیشین استفاده می‌کند (از اسلحه سرد)، در این صورت چگونه می‌تواند این روش پیکار را به دیگران بقبولاند و چنین سلاحی در برابر سلاح‌های پیشرفته وحشتناک عصر ما که به حکم یک بازیچه کوچک است، چگونه می‌تواند ضامن پیروزی شود؟ یا با سلاحی مدرن‌تر از آنچه امروز در اختیار پیشرفته‌ترین کشورهای صنعتی است دست به مبارزه می‌زند؟ این سلاح چگونه و به چه وسیله در اختیار او و طرفدارانش قرار خواهد گرفت؟

2ـ از این گذشته، در روایات اسلامی می‌خوانیم: «او با شمشیر قیام می‌کند» و این تعبیر نشان می‌دهد که احتمال اول یعنی بهره‌گیری از سلاح‌های سنتی به حقیقت نزدیک‌تر است و با این حال اشکال گذشته باز می‌گردد که:

چگونه می‌توان سلاح‌های مدرن را به کلی از کار انداخت و به عصر سلاح سرد بازگشت؟ آیا دنیای امروز در یک جنگ اتمی ـ آن چنان که بعضی از دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند ـ احتمالاً طوری در هم کوبیده می‌شود که چاره‌ای جز بازگشت به گذشته ندارد و سپس او قیام خواهد کرد؟ آیا این احتمال قابل قبول است؟

3ـ باز سؤال دیگری پیش می‌آید که اصولاً و به طور کلی، در عصر برتری نور بر ظلمت و عدالت بر بیدادگری، آیا ماشینیزم مدرن با این همه وسایل رفاه و آسایشی که برای بشریت فراهم ساخته از میان می‌رود و انسان‌ها به چندین قرن پیش بازگشت می‌کنند؟ این ارتجاع و عقبگرد باور کردنی است؟ و یا به عکس، نه تنها می‌ماند، بلکه با سرعت تکامل می‌یابد، تکاملی که توأم با پیشگیری از جنبه منفی زندگی ماشینی و خطرات ناشی از آن خواهد بود؟ و به تعبیر دیگر، ماشینیزم هم «تکامل» می‌یابد و هم «تصفیه» می‌شود!

برای یافتن پاسخ این سؤال‌ها هم از منابع حدیث می‌توان کمک گرفت و از دلایل عقلی چرا که به هر دو ارتباط و پیوند دارد.

عقل می‌گوید: بازگشت به عقب نه ممکن است و نه منطقی و این برخلاف سنت آفرینش و اصل تکامل در زندگی انسان‌ها است؛ بنابراین، هیچ دلیلی وجود ندارد که با جهش جامعه انسانی به سوی حق و عدالت، ترقی و پیشرفت جامعه متوقف شود و یا عقب‌نشینی کند، عقب‌گرد و گذشته‌گرایی با چنان پیشرفت و جهشی متناسب نیست.

بنابراین، قیام یک مصلح بزرگ برای استقرار عدل و آزادی در سراسر جهان هیچ‌گاه سبب نمی‌شود که جنبش صنعتی و ماشینی در شکل سالم و مفیدش برچیده یا متوقف شود، صنایع کنونی نه تنها بسیاری از گره‌ها را از زندگی انسانها گشوده‌اند، بلکه همانگونه که در بحث‌های گذشته گفتیم یکی از پایه‌های استقرار حکومت واحد جهانی، نزدیکی و به هم پیوستگی دنیا از نظر وسایل ارتباطی و پیوندهای اجتماعی است و این موضوع بدون تکامل صنعتی ممکن نیست.

ولی شک نیست این جنبش صنعتی و تکامل تکنولوژی الزاماً باید از یک صافی دقیق بگذرد تا جنبه‌های ناسالم و زیانبخش آن حذف شود و سرانجام در مسیر منافع انسان‌ها و صلح و عدالت بسیج شود؛ یک حکومت طرفدار حق و عدالت این کار را حتماً خواهد کرد.

این در مورد اصل پیشرفت صنعت و تکنولوژی.

اما در مورد سلاح‌ها باید گفت: برای استقرار چنان حکومتی باید حکومت‌های خودکامه و بیدادگر از صحنه جهان خارج شوند و برای خارج کردن آن‌ها لااقل در شرایط کنونی یک «سلاح برتر» لازم است؛ سلاحی که شاید حتی تصورش امروز برای ما ممکن نیست.

آیا این سلاح چیزی همانند یک «اشعه مجهول و مرموز» است که کاربردش ماورای همه سلاح‌های کنونی است و می‌تواند همه آن‌ها را خنثی کند و نقشه استفاده ابرقدرت‌ها را از آن عقیم بگذارد؟ یا یک نوع تأثیر مرموز روانی و از کار انداختن دستگاه‌های فکری آن‌ها حتی از راه‌های دور است که نتوانند هیچ‌گونه فکری برای استفاده از سلاح‌های مخرب کنونی کنند؟ و یا چیزی از قبیل احساس یک نوع ترس و وحشت فوق‌العاده که مانع هرگونه تصمیم‌گیری در این زمینه شود؟ و یا چیز دیگر...

نمی‌دانیم و نمی‌توانیم نوع این سلاح را نه از نظر مادی یا روانی بودن و نه از جهات دیگر تعیین کنیم؛ همین اندازه اجمالاً می‌توانیم بگوییم یک سلاح برتر خواهد بود و نیز می‌دانیم آن سلاح، سلاحی نیست که گناهکار و بیگناه را با هم نابود کند و پایه‌های عدالت آینده، بر ظلم و ستم امروز بگذارد.