به گزارش پایگاه 598، مرحوم حضرت آيت الله العظمي بهجت مي فرمود: در فضل نماز فعلا روايتي بالغ تر و رساتر از اين روايت در نظرم نيست كه مي فرمايد:
ألصلاة معراج المؤمن
نماز، معراج و نردبان ترقي مؤمن است.
هم چنين در روايت داريم:
لو يعلم المصلي ما يغشاه من جلال الله، ما انفتل من صلاته
اگر نمازگزار مي دانست كه از جلال الهي چه اندازه او را فرا مي گيرد، هرگز از نماز روي بر نمي گرداند.
و نيز از حديث كل شي ء من عملك تبع لصلاتك؛ (تمام اعمال تو (در قبول يا رد)
تابع نمازت مي باشد.) معلوم مي شود كه نماز از همه ي اعمال عبادي بالاتر
است؛ اما از حديث لو يناد بشي ء كما نودي بالولاية؛ (به هيچ چيز به اندازه ي
ولايت فرا خوانده نشده است.) استفاده مي شود كه ولايت از بين عبادات خمس
از همه بالاتر است، علت آن چيست؟ آيا به اعتبار اين كه ولايت از عقايد و
اصول است؟ و صلاة فرعيت دارد؟ يا به اعتبار تلازم ولايت است با آن چه مؤمن
نمازگزار در نمازها تحصيل مي كند؟
كتاب در محضر حضرت آيت ا.... العظمي بهجت – ص 92
محمد حسين رخشاد