به نام کارگران و به کام مدیران اشرافی

به گزارش پایگاه 598 به نقل از کیهان، به دنبال اوج‌گیری اعتراض عمومی نسبت به حقوق‌های نجومی برخی مدیران،‌ رؤسای بیمه مرکزی و ایران و 4 بانک رفاه کارگران، صادرات، ملت و مهر ایران اعلام استعفا کردند و دیروز هم اعلام شد در جلسه هیئت عامل صندوق توسعه ملی در حضور رئیس جمهور، با استعفای رئیس (صفدر حسینی) و اعضای هیئت عامل این صندوق موافقت شده است.

هر چند معلوم نیست که چرا دولت حاضر نیست رسماً مدیران متخلف را عزل کند و ترجیح می‌دهد این کار تحت عنوان استعفا انجام شود، اما نکته مضحک تحلیل خبرگزاری اصلاح‌طلب کار (ایلنا) می‌باشد که در یادداشتی تحت عنوان «استعفای مردانه برای تداوم تدبیر» می‌نویسد: این روزها مسئله فیش‌های حقوقی حربه جدید اتاق‌های فکر مخالفان دولت برای ضربه زدن به روحانی شده است. می‌گویند «باز هم این فیش‌ها در راه است.» می‌گویند «اتاق فکر شنبه‌ها برنامه‌های مفصلی دارد تا در این یک سال دولت روحانی را به زمین بزند.» ماجرا هر چه باشد به اعتبار دولت روحانی آسیب زده است. دولت روحانی که در سال‌های اول حضور پرونده‌های متعدد فساد مالی از دولت گذشته را افشا کرده بود و افکار عمومی را علیه تداوم حضور یاران احمدی‌نژاد در دولت منسجم کرده بود. حالا همین افکار عمومی از دولت روحانی می‌پرسند چرا در کشوری که حقوق کارگران نزدیک یک میلیون تومان است و بسیاری از مردم از همین حقوق اولیه بهره‌مند نیستند، باید بعضی مدیران حقوق چند ده میلیونی دریافت کنند؟

این خبرگزاری می‌افزاید: مدیران دولتی البته نسبت به این انتقادها پاسخ روشنی دارند. آنها به اهمیت برخی مشاغل خاص اشاره می‌کنند و به اینکه این حقوق با نظارت و آگاهی دستگاه‌های قانونگذاری و نظارتی کشور بوده است. با این حال افکار عمومی تا امروز این پاسخ‌ها را بیشتر شبیه توجیه می‌داند تا جوابی قانع کننده.

ایلنا سرانجام ادعا می‌کند: در انتخابات مجلس دهم، بسیاری از نامزدهای جریان اصلی اصلاح‌طلبان در انتخابات رد صلاحیت شدند. بعد از این رد صلاحیت‌ها این افراد قهر نکردند. در صحنه باقی ماندند و کمک کردند نیروهای گمنام و شاید با توانایی کمتر وارد مجلس شوند. البته این استراتژی جواب داد و لیست اصلاح‌طلبان نامزد خود را به خانه ملت فرستاد. شاید حالا مدیران روحانی که حقوق نامتعارف می‌گیرند همین رویه را در پیش بگیرند. استعفا کنند و از مدیریت بگذرند و جا را به چهره‌های جوان‌تر و گمنام‌تر، ولو با تجربه کمتر بدهند و سعی کنند مشاوران خوبی برای مدیران جدید باشند. توسعه کشور نیاز به فداکاری[!] دارد و این مدیران تا اینجا نشان داده‌اند که برای اعتلای ایران حاضر به فداکاری هستند.[!!]