مداحی حماسی میثم مطیعی در روز قدس

این شعر توسط شاعران انقلابی، محمد مهدی سیار، میلاد عرفان پور و علی محمد مؤدب سروده شده است.

بگو به دشمنمان، انتقام، سنگین است
و فتح آخر ما قبلۀ نخستین است
بگو سپاه علی سوی خیبر آمده است
بگو که دوره کودک کشی سرآمده است
قسم به غیرت این کودکان سنگ به دست
که نیست حاصل صهیونیان بغیر شکست
دگر به محکمه‎های جهان، امیدی نیست
بیا به معرکه اکنون که فرصتی باقی ست
دمی که تیغ قیام از نیام، برخیزد
به عزم ما همه دیوارها فرو ریزد
زمان فتنۀ شام است و ما سحرزادیم
زمین اگرهمه خاموش مانده، فریادیم
به رغم توطئۀ نابرادران، هستیم
و در کنار تو ای قدس همچنان هستیم
مباد آنکه رفیقان نیمه‎راه شویم
شب است و فتنه، مبادا که روسیاه شویم
ببین که در غم تو لحظه‎ای نیاسودیم
هنوز چشم به راهان صبح موعودیم
نبرده‎ایم ز خاطر دمی تو را ای فدس
تویی هنوز تویی آرمان ما ای قدس

مجاهدان سبیل خدا سلام سلام
سلام ای همۀ پابرهنه‎های امام
میان موج خطر مانده با دلی آرام
به شیخ عیسی قاسم سلام باد سلام
نبود و نیست حریف قیام، زندانها
اسیر بند نمانند شیخ سلمانها
به شور عاشورا، نیجریه پاینده ست
به آل نفت بگو، باقر النمر زنده ست
سلام بر دل دریایی اویس قرن
به سرو زخمی همواره ایستاده، یمن
سلام ما به وفای مدافعان حرم
که در شگفت شد از ماجرایشان عالم
به رهروان وفادار راه قدس سلام
به دست غیرت امت، «سپاه قدس» سلام
سلام باد به اسطوره مرد ایرانی
شهید زنده ما قاسم سلیمانی
سلام ما به شهیدان، ستارگان زمین
سلام ما به عماد و جهاد و بدرالدین
نرفته‎ایم به پستو، خدای ماست گواه
که مانده‎ایم کماکان کنار نصرالله

در این نبرد چه جای تعلل و تاخیر
که گفته رهبرمان من کشیده‎ام شمشیر
در این نبرد که واجب شده ست بر همه کس
به حکم «لا تطع الکافرین»، جهاد کبیر
من و تو در ره دریا بیا که رود شویم
که می‎روند به مرداب، جویهای حقیر

بایست! قوت زانوی دیگران مطلب!
به غیر بازوی خویش از کسی امان مطلب!
به ضربه سم اسبان به روز جنگ قسم
به لحن داغ‎‌ترین خطبه تفنگ قسم
که جز سپیده شمشیر، صبح ایمن نیست
چراغهای توهم همیشه روشن نیست
کجا به بره، دمی گرگها امان بدهند؟
که دیده راهزنان، گل به کاروان بدهند؟
نه، گرگ اهل وفا نیست، امتحان کافیست
به این درنده چه خوش کرده‎ای گمان، کافیست
بیا امید به تدبیر خویشتن بندیم
امید خام به لبخند دشمنان کافیست
چه دلخوشید به برجام دوم و سوم
که این تجارت کم سود و پرزیان کافیست
همین قَدَر که چشیدیم از خیانتشان
برای تجربۀ هفت نسلمان کافیست

شهید عشق شو از این تفنگها مهراس
سوار می‎‌رسد، از طبل جنگها مهراس
جهان ز موج تو پر شد، خودت جزیره مباش
یمن، اویس شد اکنون، تو بوهریره مباش
در این دو روز شبانی؛ اسیر خواب نشو
ذلیل وعدۀ بی معنی سراب نشو