در نقد ترانسفرهای سرمربی ذوب آهن: خداحافظی با "پرسپولیس"!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از آی اسپرت، ذوب‌آهن‌، گل‌محمدی. این دو کلمه خاطره تیکی‌تاکا و فوتبالِ زیبا را یادآوری می‌کند. مثل دیدار دو فصل قبل مقابل پرسپولیس که به اندازه بهترین آلمانِ جام جهانی در یک سوم حریف پاس دادند‏، مثل بارسلونای گواردیولا. اما تیم یحیی خیلی زود شبیه به کارشناسی علیفر شد. از این به آن و از آن به این که چه؟ ذوب‌آهن فصل را باخت. نه موقعیتی ایجاد می‌کرد و نه هیجانی. یحیی در هیچ تیمی دو فصل نمانده بود و راه و کار حضور در فصل دوم را از بر نبود. تیمش دچار یکنواختی و بی‌انگیزگی شده بود. 

 

حالا گل‌محمدی برای سومین فصل قرار است که روی نیمکت اصفهان بنشیند. اتفاقی که تجربه آن‌را ندارد. شاید به همین خاطر است هنوز متوجه نشده که فصل قبل را به خاطر عدم وجود هافبک دفاعی جنگنده شکست خورد. شاید دلیل جدایی هادی محمدی، مسعود حسن‌زاده و شاید قاسم حدادی‌فر همین باشد. این که ادامه راه با بهترین‌ها را نمی‌داند. راه برخورد با ستاره‌هایی که شاید نیمکت‌نشین می‌شدند.

 

این بار ذوب آهن فصل را زودتر از همیشه شکست خورد. پیش از شروع. در نقل‌وانتقالات. بهترین بازیکنان فصل‌های قبلش را از دست داد، هیچ بازیکن مطرحی جذب نکرد‏، جایگزینی برای خروجی‌ها نداشت، تلاشی برای پوشش نقطه‌های ضعفش هم نداشت. یاسر فیضی و محمد ستاری دو بازیکنی هستند که خرید تابستانه ذوب‌ لقب گرفتند. اولی آقای گل لیگ دو شده بود و ستاری هم با ملوان به لیگ یک سقوط کرد. 

 

با قهرمانی فصل قبل استقلال خوزستان، این آخرین فرصت برای دلبری گل‌محمدی از پرسپولیسی‌ها بود. شاید این فصل، سالِ خداحافظی یحیی با پرسپولیس باشد، برای همیشه.