سرمایه این شرکت چیزی در حدود 2.5 میلیارد دلار تخمین زده میشود و در حال حاضر چیزی قریب به 30 شرکت را در سه قاره اروپا، آسیا و آفریقا را به طور مستقیم اداره میکند. بیشتر سرمایه گذاریهای تحت نظر ایفیک در کشورهای اروپایی به خصوص در کشور آلمان بوده و به سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی مربوط می شود.
در سال 92 و بعد از حضور علی طیب نیا در وزارت امور اقتصادی و دارایی، آقای
وزیر تصمیم گرفت دوست قدیمی خود میرسعید نیکزاد لاریجانی را به عنوان
مدیرعامل این شرکت انتخاب کند. دوستی نیکزاد لاریجانی با طیب نیا به دولت
اصلاحات و سالهای حضور وزیر اقتصاد روحانی در نهاد ریاست جمهوری دولت
اصلاحات باز میگردد. نیکزاد لاریجانی قبل از حضور طیب نیا در وزارت اقتصاد
لابی گستردهای را با نمایندگان مجلس برای وزیر شدن او انجام داد و بعد از
رای اعتماد طیب نیا هم پستهای متعددی را از وزیر اقتصاد گرفت به طوری که
در برهه ای مشهور به ابوالمشاغل وزارت اقتصاد شد.
نیکزاد لاریجانی همزمان با ایفیک با حکم وزیر اقتصاد عضو هیات مدیره بانک
توسعه صادرات شد و مدتی بعد با استعفای انتخاباتی علی اصغر یوسف نژاد،
معاون پارلمانی طیب نیا شد. مشغله های فراوان نیکزاد لاریجانی ایفیک را در
شرایط نامناسبی قرار داد و در نهایت وزیر اقتصاد مجبور شد تا فرد جدیدی را
به عنوان مدیرعامل شرکت ایفیک انتخاب کند.
اما انتخاب طیب نیا انتخابی بسیار عجیب و بحث برانگیزی بود. وزیر اقتصاد
روحانی فرهاد زرگری رئیس سابق بیمارستان بانک ملی که اصالتا یک پزشک است را
به عنوان مدیرعامل ایفیک انتخاب کرد، تا وضعیت این شرکت، بحرانی تر از
گذشته شود. فرهاد زرگری باجناق محمد شرفشاهی مدیرکل سابق دفتر وزارتی وزارت
اقتصاد و معاون کنونی توسعه مدیریت و منابع این وزارتخانه است.
به این ترتیب ایفیک به عنوان یک شرکت بزرگ و تاثیر گذار زیر نظر وزارت
اقتصاد تبدیل به محلی برای حضور دوستان طیب نیا شده، زیرا پیش از زرگری
مجتبی لشکربلوکی و علیرضا صمیمی فر که از دوستان قدیمی وزیر اقتصاد هستند،
در هیات مدیره این شرکت حضور داشتند. نکته جالب اینجاست که ایفیک در شرایط
فعلی با سه عضو هیات مدیره اداره میشود و ماههاست که دو عضو جدید هیات
مدیره این شرکت از سوی طیب نیا معرفی نشده اند.
اما وضعیت ایفیک وقتی بحرانی تر شد که سال گذشته با پیشنهاد علی طیب نیا به
هیات دولت، 25 شرکت زیر مجموعه ایفیک به طور غیر قانونی از لیست واگذاری
ها خارج شدند. بنابراین ایفیک تبدیل به حیات خلوت مدیران سابق وزارت اقتصاد
شد که با حکم طیب نیا به شرکتهای زیر مجموعه آن می روند و با حق ماموریتها
و حقوقهای نجومی به منافع مالی بسیار فراوانی دست پیدا می کنند. یافته های
خبرنگار «نسیم آنلاین» هم نشان می دهد که شرکت سرمایه گذاری خارجی ایران
با مدیریت فرهاد زرگری نه تنها آورده خاصی برای اقتصاد کشور به همراه
نیاورده است، بلکه به سمت زیان دهی پیش رفته و عملا به حال خود رها شده
است. همچنین شرکتهای ایفیک در پاکستان، افغانستان و آسیای میانه کاملا غیر
فعال و غیر سودده هستند.
بنابراین مشخص نیست که وزیر اقتصاد چه اصراری دارد که 2.5 میلیارد دلار دارایی بدون سوددهی را حفظ کرده و از فهرست واگذاری ها خارج کند.
همچنین خبرنگار ما کسب اطلاع کرده که اخیرا هم سازمان بازرسی کل
کشور در حال بررسی وضعیت مدیریت این شرکتهاست. از قرار معلوم در هر شرکت
خارجی ایفیک چند عضو هیات مدیره توسط وزیر تعیین شده اند که عمدتا از
دوستان طیب نیا و زرگری هستند.
همچنین نباید از نقش معاونت بانک و بیمه وزارت اقتصاد در مشکلات ایفیک به
سادگی عبور کرد. این معاونت که قبلا با مدیریت محمد پاریزی اداره می شد و
اکنون حسین قضاوی آن را اداره میکند به نوعی تبدیل به مسئول تقسیم
پاداشهای میلیونی در بانکها، بیمه ها و شرکتهای دولتی مانند ایفیک است. به
همین دلیل است که پاریزی بعد از بازنشستگی در سال گذشته خودش مدیرعامل یک
هلدینگ وابسته به یانک ملی ایران شده و در زمان بازنشستگی حقوق میلیونی
میگیرد. بنابراین به نظر می رسد وزارت اقتصاد که خود مسئول ساماندهی و
نظارت بر شرکتهای دولتی و وظیفه واگذاری آنها را دارد خودش منشا و عامل
ایجاد رانت و انحصار شده است.
باید دید وزیر اقتصاد برای سپردن چیزی در حدود 2.5 میلیارد دلار از سرمایه های خارجی کشور به یک پزشک چه توجیهی دارد؟