بوريس اسوردلوسكي، يكي از اين خلبانها گفت: بله. اين همان هواپيماست. ديگر چه ميتوانم بگويم.
اين خلبان در ادامه در حالي كه بدنه هواپيماي خود را نوازش ميكرد گفت: آخرين باري كه اين هواپيما را ديدم قبل از سال 1952 بود.
اسوردلوسكي كه در دهه نهم زندگي خود به سر ميبرد خاطرهاي با اين هواپيما را تعريف كرد و گفت: تصادفي برايم اتفاق افتاد. يكبار وقتي درحال فرود بودم فراموش كردم كه چرخ هواپيما را باز كنم و بر روي بدنه فرود آمدم.
كودوس لاپيتوف، خلبان ديگري بود كه براي بازديد از هواپيماي خود دعوت شده بود. وي پس از ديدن هواپيماي خود قادر به كنترل احساساتش نبود و دوست آهني خود را به آغوش گرفت.
وي پس از نشستن در داخل كابين هواپيما گفت: 60 سال از زماني كه آخرين باري كه چنين تجربهاي داشتهام گذشته است.
اين خلبان بازنشسته درباره سختي كار خود گفت: هركسي كه چنين احساسي داشته باشد به سمت شما شليك ميكند. پيادهنظام، تسليحات ضدهوايي و همچنين تانكها. شما هميشه در خط آتش هستيد.