نبویان در صحن مجلس:
به گزارش 598 به نقل از khamenei.ir، متن زیر، سخنان آقای ضیاء الصاوی از مصر، مهندس كامپیوتر و روزنامه‌نگار و فعال سیاسی و انقلابی است كه در حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی بیان شد.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم، والحمدلله رب العالمین، والصلاة والسلام علی أشرف المرسلین نبینا و امامنا محمد و علی آله و صحبه و سلم، و من اتبعه إلی یوم الدین.
حضرت رهبر جمهوری اسلامی ایران! آقایان محترم حاضر در جلسه! برادران عزیز و جوانان امت عربی و اسلامی! السلام علیكم و رحمة‌الله و بركاته.
در آغاز و قبل از اینكه سخنانم را شروع كنم می‌خواهم تشكر و سلام خود را تقدیم كنم به همه‌ی كسانی كه دست اندركار این كنفرانس بودند و فكر می‌كنم این كنفرانس و فعالیت‌های مانند آن، تأثیرات زیادی در استحكام ایده‌ی وحدت اسلامی میان جوانان امت عربی و اسلامی خواهد داشت.
در این سخنان كوتاه سعی خواهم كرد به برخی پرسش‌ها پاسخ دهم. پرسش‌هایی كه بعد از جرقه‌ی انقلاب‌های عربی زیاد شنیده می‌شوند. البته من در سخنانم بر انقلاب مصر به عنوان نمونه‌ای از این انقلاب‌ها متمركز خواهم شد.
هویت انقلاب مصر چیست؟
این پرسش‌ها عبارتند از:
هویت انقلاب مصر چیست؟
آیا یك انقلاب اسلامی است یا نه؟
جایگاه فلسطین در این انقلاب چیست؟
و اینكه آیا انقلاب مصر همان‌طور كه برخی‌ها ادعا می‌كنند صرفاً یك مسئله‌ی داخلی است یا فراتر از آن، گامی در راه رویارویی با ائتلاف آمریكایی - صهیونیستی است؟
امروز یك گام دیگر به آزادسازی فلسطین نزدیك شده‌ایم و به زودی روزی خواهد رسید كه همان‌گونه كه سفارت صهیونیست‌ها را در قاهره مورد هجوم قرار دادیم، مسجدالاقصی فلسطین را نیز آزاد كنیم.
پاسخ من این است كه علی‌رغم اهمیت انواع آزادی‌ها، اما درست نیست كه انقلاب مصر را تنها انقلابی برای كسب آن آزادی‌ها بدانیم. و باز علی‌رغم اهمیت عدالت، باید گفت كه انقلاب مصر تنها برای عدالت نبود، بلكه این انقلاب اساساً برای كسب استقلال حقیقی مصر و رها شدن آن از ائتلاف آمریكایی - صهیونیستی بود. این انقلاب برای آن بود كه مصر دوباره به هویت عربی - اسلامی خویش بازگردد. و از آن‌جایی كه مسئله‌ی مصر برای تمام اعراب و مسلمانان اهمیت دارد، امروز من به نمایندگی از ملت مصر از ملت عرب و امت اسلامی و به ویژه از تمامی گروه‌های مقاومت در غزه و در رأس آنها حماس و جهاد اسلامی و نیز حزب‌الله لبنان به خاطر تأخیر انقلاب در مصر و دوام حكومت فردی وابسته و عامل اجانب مانند حسنی مبارك عذرخواهی می‌كنم.
اگر تفكر صهیونیسم بر مدعای یهودیان در سرزمین فلسطین استوار شده باشد، بنابراین هر كسی كه به این فكر ایمان داشته باشد یا به تحقق و اجرای آن و ادامه‌ی غصب سرزمین‌های عربی یا اسلامی از سوی صهیونیست‌ها كمك كند، یك صهیونیست خواهد بود. به همین دلیل، مصر عربی- اسلامی متأسفانه توسط یك صهیونیست اداره می‌شد. همان‌طور كه استاد من «مجدی احمد حسین» دبیر كل حزب كار گفتند، حتی رهبران رژیم صهیونیستی هم تأكید كردند كه مبارك یك گنج استراتژیك برای اسرائیل بود. به نظر ما مبارك یك صهیونیست واقعی به معنی دقیق و حقیقی كلمه بود.
انقلاب ما علیه كمپ دیوید بود
بنابراین می‌خواهم تأكید كنم كه انقلاب ما ادامه دارد. ما توانستیم رأس رژیم را ساقط كنیم اما خود رژیم هنوز برجاست. انقلاب مصر برای براندازی رژیمی شعله‌ور شد كه آن رژیم هنوز باقی است و آن رژیم «كمپ‌دیوید» است. تا زمانی كه در مصر، هستند كسانی كه از احترام به آن معاهده‌ی ننگین كه دست و پای مصر را به نفع صهیونیست‌ها و آمریكایی‌ها بست سخن می‌گویند، انقلاب ما همچنان و تا برانداختن تمامی باقی‌مانده‌های رژیم گذشته ادامه دارد.
امروز علی‌رغم سعی برخی‌ها برای پنهان كردن هویت اصلی انقلاب ما، این هویت همواره خود را به شكل آشكاری نشان می‌دهد. هویتی كه در شعارهای مردم بروز كرد. مردمی كه در حالی از مساجد به خیابان‌ها می‌آمدند كه شعار می‌دادند «الله اكبر»، «لااله‌الاالله»، «مبارك، دشمن خدا»، «ای مبارك؛ ای ترسو؛ ای عامل آمریكایی»، «ای مبارك؛ ای صهیونیست؛ بدان كه من با چشم‌هایم از مصر حمایت می‌كنم». مردمی كه پرچم فلسطین را در همان روزهای اول انقلاب برافراشتند و بارها و بارها پرچم صهیونیست‌ها را در تظاهرات میدان التحریر به آتش كشیدند. در آن روزها كه رجاله‌های مبارك به میدان التحریر حمله‌ور شدند و «واقعه‌ی جمل» را آفریدند، همین جوانان مسلمان و جوانان فعال سیاسی بودند كه نقش «بزرگتری» را در میدان التحریر ایفا نمودند و از انقلاب مردم حمایت كردند.
امروز كافی است تا نگاهی به نتایج انتخابات پارلمانی مصر بیندازیم تا به هویت حقیقی انقلاب مردم مصر پی ببریم. جریان اسلام‌گرا توانست با بدست آوردن بیش از 70 درصد كرسی‌های پارلمان پیروز انتخابات شود. البته علی‌رغم تمام آن‌چه كه گفتم باید اضافه كنم كه انقلاب مصر، انقلابی از سوی تمامی اقشار مردم از گروه‌ها و دسته‌جات گوناگون بود. انقلاب مصر، انقلاب مسیحی و مسلمان، پیر و جوان، پزشك و قاضی و علمای الازهر و اساتید دانشگاه‌ها بود. این انقلاب، انقلابی به تمام معنا مردمی بود. به خوبی به یاد دارم اولین‌باری كه شعار «سقوط مبارك» را سر دادیم و به انقلاب مردمی مسالمت‌آمیز دعوت كردیم، زمانی بود كه پس از قتل عام جنین در سال 2002 در مسجد «ازهر شریف» جمع شده بودیم. آری، ما انقلاب مصر را در كارخانه‌ی مسجد و دانشگاه ساختیم. مسئله‌ی فلسطین، رهیافت اصلی گروه زیادی از فعالان سیاسی و شركت‌كنندگان در تظاهرات علیه مبارك بود. من معتقدم حمله به سفارت صهیونیست‌ها در قاهره كه بنده افتخار حضور در آن را داشتم و باعث شد تا صهیونیست‌ها برای اولین بار در تاریخ عذرخواهی كنند، تأكیدی بود از سوی ملت مصر مبنی بر اینكه انقلاب مصر از این پس اجازه نخواهد داد تا هیچ‌گونه رابطه‌ای بین مصر و رژیم صهیونیستی وجود داشته باشد. ما امروز یك گام دیگر به آزادسازی فلسطین نزدیك شده‌ایم و به زودی روزی خواهد رسید كه همان‌گونه كه سفارت صهیونیست‌ها را در قاهره مورد هجوم قرار دادیم، مسجدالاقصی فلسطین را نیز آزاد كنیم.
امروز علی‌رغم سعی برخی‌ها برای پنهان كردن هویت اصلی انقلاب ما، این هویت همواره خود را به شكل آشكاری نشان می‌دهد. هویتی كه در شعارهای مردم بروز كرد. مردمی كه در حالی از مساجد به خیابان‌ها می‌آمدند كه شعار می‌دادند «الله اكبر»، «لااله‌الاالله»، «مبارك، دشمن خدا»، «ای مبارك؛ ای ترسو؛ ای عامل آمریكایی».
انرژی هسته‌ای حق مسلم ما مسلمانان است
همچنین لازم می‌دانم بر حق جمهوری اسلامی ایران در برخورداری از انرژی هسته‌ای مسالمت‌آمیز تأكید كنم و تحریم اقتصادی غیرقابل پذیرش كنونی علیه این كشور را محكوم نمایم. امروز امت اسلامی و به‌ویژه انقلاب‌های جدید منطقه باید از حق ایران در برخورداری از دانش هسته‌ای دفاع كنند. چرا كه جنگ امروز، جنگ دانش است و هر كه از دانش برخوردار باشد، قدرت هم خواهد داشت. تأكید می‌كنم كه امت اسلامی باید در دفاع از حق ایران برای داشتن انرژی هسته‌ای مسالمت‌آمیز ایستادگی كند كه این ایستادگی در حقیقت دفاع از ایران نیست، بلكه دفاع از حق امت اسلامی و به ویژه انقلاب‌های جوان منطقه است. امروز اگر ائتلاف آمریكایی-صهیونیستی و غربی‌ها موفق به پیروزی در این نبرد شوند، این فناوری از دست ما خارج خواهد شد.
در پایان سخنم می‌خواهم دعوتی داشته باشم از همه‌ی جوانان امت عربی و اسلامی و از حضرت رهبر هم درخواست می‌كنم كه این دعوت را مطرح كنند. همان‌طور كه می‌دانید 15 ماه مه آینده مصادف می‌شود با سالگرد روز «نكبت» در جهان اسلام. روزی كه 64 سال پیش، دولت صهیونیستی در 1948 میلادی موجودیت خود را اعلام نمود. می‌خواهم دعوت كنم از جوانان جهان اسلام كه این روز را تبدیل به روزی كنند كه جهان عرب و اسلام از پلیدی سفارتخانه‌ها و كنسولگری‌های صهیونیست‌ها پاك شود و این روز، روز حمله به سفارتخانه‌های اسرائیل در تمام كشورهای عربی و اسلامی باشد.
از حسن توجه شما حاضران سپاسگزارم. به خواست خداوند متعال ما در مبارزه‌ی فردا در كنار یكدیگر و دوشادوش هم پیروز خواهیم شد. والسلام علیكم و رحمت الله و بركاته
حضرت رهبر جمهوری اسلامی ایران! آقایان محترم حاضر در جلسه! برادران عزیز و جوانان امت عربی و اسلامی! السلام علیكم و رحمة‌الله و بركاته.
در آغاز و قبل از اینكه سخنانم را شروع كنم می‌خواهم تشكر و سلام خود را تقدیم كنم به همه‌ی كسانی كه دست اندركار این كنفرانس بودند و فكر می‌كنم این كنفرانس و فعالیت‌های مانند آن، تأثیرات زیادی در استحكام ایده‌ی وحدت اسلامی میان جوانان امت عربی و اسلامی خواهد داشت.
در این سخنان كوتاه سعی خواهم كرد به برخی پرسش‌ها پاسخ دهم. پرسش‌هایی كه بعد از جرقه‌ی انقلاب‌های عربی زیاد شنیده می‌شوند. البته من در سخنانم بر انقلاب مصر به عنوان نمونه‌ای از این انقلاب‌ها متمركز خواهم شد.
هویت انقلاب مصر چیست؟
این پرسش‌ها عبارتند از:
هویت انقلاب مصر چیست؟
آیا یك انقلاب اسلامی است یا نه؟
جایگاه فلسطین در این انقلاب چیست؟
و اینكه آیا انقلاب مصر همان‌طور كه برخی‌ها ادعا می‌كنند صرفاً یك مسئله‌ی داخلی است یا فراتر از آن، گامی در راه رویارویی با ائتلاف آمریكایی - صهیونیستی است؟
امروز یك گام دیگر به آزادسازی فلسطین نزدیك شده‌ایم و به زودی روزی خواهد رسید كه همان‌گونه كه سفارت صهیونیست‌ها را در قاهره مورد هجوم قرار دادیم، مسجدالاقصی فلسطین را نیز آزاد كنیم.
پاسخ من این است كه علی‌رغم اهمیت انواع آزادی‌ها، اما درست نیست كه انقلاب مصر را تنها انقلابی برای كسب آن آزادی‌ها بدانیم. و باز علی‌رغم اهمیت عدالت، باید گفت كه انقلاب مصر تنها برای عدالت نبود، بلكه این انقلاب اساساً برای كسب استقلال حقیقی مصر و رها شدن آن از ائتلاف آمریكایی - صهیونیستی بود. این انقلاب برای آن بود كه مصر دوباره به هویت عربی - اسلامی خویش بازگردد. و از آن‌جایی كه مسئله‌ی مصر برای تمام اعراب و مسلمانان اهمیت دارد، امروز من به نمایندگی از ملت مصر از ملت عرب و امت اسلامی و به ویژه از تمامی گروه‌های مقاومت در غزه و در رأس آنها حماس و جهاد اسلامی و نیز حزب‌الله لبنان به خاطر تأخیر انقلاب در مصر و دوام حكومت فردی وابسته و عامل اجانب مانند حسنی مبارك عذرخواهی می‌كنم.
اگر تفكر صهیونیسم بر مدعای یهودیان در سرزمین فلسطین استوار شده باشد، بنابراین هر كسی كه به این فكر ایمان داشته باشد یا به تحقق و اجرای آن و ادامه‌ی غصب سرزمین‌های عربی یا اسلامی از سوی صهیونیست‌ها كمك كند، یك صهیونیست خواهد بود. به همین دلیل، مصر عربی- اسلامی متأسفانه توسط یك صهیونیست اداره می‌شد. همان‌طور كه استاد من «مجدی احمد حسین» دبیر كل حزب كار گفتند، حتی رهبران رژیم صهیونیستی هم تأكید كردند كه مبارك یك گنج استراتژیك برای اسرائیل بود. به نظر ما مبارك یك صهیونیست واقعی به معنی دقیق و حقیقی كلمه بود.
انقلاب ما علیه كمپ دیوید بود
بنابراین می‌خواهم تأكید كنم كه انقلاب ما ادامه دارد. ما توانستیم رأس رژیم را ساقط كنیم اما خود رژیم هنوز برجاست. انقلاب مصر برای براندازی رژیمی شعله‌ور شد كه آن رژیم هنوز باقی است و آن رژیم «كمپ‌دیوید» است. تا زمانی كه در مصر، هستند كسانی كه از احترام به آن معاهده‌ی ننگین كه دست و پای مصر را به نفع صهیونیست‌ها و آمریكایی‌ها بست سخن می‌گویند، انقلاب ما همچنان و تا برانداختن تمامی باقی‌مانده‌های رژیم گذشته ادامه دارد.
امروز علی‌رغم سعی برخی‌ها برای پنهان كردن هویت اصلی انقلاب ما، این هویت همواره خود را به شكل آشكاری نشان می‌دهد. هویتی كه در شعارهای مردم بروز كرد. مردمی كه در حالی از مساجد به خیابان‌ها می‌آمدند كه شعار می‌دادند «الله اكبر»، «لااله‌الاالله»، «مبارك، دشمن خدا»، «ای مبارك؛ ای ترسو؛ ای عامل آمریكایی»، «ای مبارك؛ ای صهیونیست؛ بدان كه من با چشم‌هایم از مصر حمایت می‌كنم». مردمی كه پرچم فلسطین را در همان روزهای اول انقلاب برافراشتند و بارها و بارها پرچم صهیونیست‌ها را در تظاهرات میدان التحریر به آتش كشیدند. در آن روزها كه رجاله‌های مبارك به میدان التحریر حمله‌ور شدند و «واقعه‌ی جمل» را آفریدند، همین جوانان مسلمان و جوانان فعال سیاسی بودند كه نقش «بزرگتری» را در میدان التحریر ایفا نمودند و از انقلاب مردم حمایت كردند.
امروز كافی است تا نگاهی به نتایج انتخابات پارلمانی مصر بیندازیم تا به هویت حقیقی انقلاب مردم مصر پی ببریم. جریان اسلام‌گرا توانست با بدست آوردن بیش از 70 درصد كرسی‌های پارلمان پیروز انتخابات شود. البته علی‌رغم تمام آن‌چه كه گفتم باید اضافه كنم كه انقلاب مصر، انقلابی از سوی تمامی اقشار مردم از گروه‌ها و دسته‌جات گوناگون بود. انقلاب مصر، انقلاب مسیحی و مسلمان، پیر و جوان، پزشك و قاضی و علمای الازهر و اساتید دانشگاه‌ها بود. این انقلاب، انقلابی به تمام معنا مردمی بود. به خوبی به یاد دارم اولین‌باری كه شعار «سقوط مبارك» را سر دادیم و به انقلاب مردمی مسالمت‌آمیز دعوت كردیم، زمانی بود كه پس از قتل عام جنین در سال 2002 در مسجد «ازهر شریف» جمع شده بودیم. آری، ما انقلاب مصر را در كارخانه‌ی مسجد و دانشگاه ساختیم. مسئله‌ی فلسطین، رهیافت اصلی گروه زیادی از فعالان سیاسی و شركت‌كنندگان در تظاهرات علیه مبارك بود. من معتقدم حمله به سفارت صهیونیست‌ها در قاهره كه بنده افتخار حضور در آن را داشتم و باعث شد تا صهیونیست‌ها برای اولین بار در تاریخ عذرخواهی كنند، تأكیدی بود از سوی ملت مصر مبنی بر اینكه انقلاب مصر از این پس اجازه نخواهد داد تا هیچ‌گونه رابطه‌ای بین مصر و رژیم صهیونیستی وجود داشته باشد. ما امروز یك گام دیگر به آزادسازی فلسطین نزدیك شده‌ایم و به زودی روزی خواهد رسید كه همان‌گونه كه سفارت صهیونیست‌ها را در قاهره مورد هجوم قرار دادیم، مسجدالاقصی فلسطین را نیز آزاد كنیم.
امروز علی‌رغم سعی برخی‌ها برای پنهان كردن هویت اصلی انقلاب ما، این هویت همواره خود را به شكل آشكاری نشان می‌دهد. هویتی كه در شعارهای مردم بروز كرد. مردمی كه در حالی از مساجد به خیابان‌ها می‌آمدند كه شعار می‌دادند «الله اكبر»، «لااله‌الاالله»، «مبارك، دشمن خدا»، «ای مبارك؛ ای ترسو؛ ای عامل آمریكایی».
انرژی هسته‌ای حق مسلم ما مسلمانان است
همچنین لازم می‌دانم بر حق جمهوری اسلامی ایران در برخورداری از انرژی هسته‌ای مسالمت‌آمیز تأكید كنم و تحریم اقتصادی غیرقابل پذیرش كنونی علیه این كشور را محكوم نمایم. امروز امت اسلامی و به‌ویژه انقلاب‌های جدید منطقه باید از حق ایران در برخورداری از دانش هسته‌ای دفاع كنند. چرا كه جنگ امروز، جنگ دانش است و هر كه از دانش برخوردار باشد، قدرت هم خواهد داشت. تأكید می‌كنم كه امت اسلامی باید در دفاع از حق ایران برای داشتن انرژی هسته‌ای مسالمت‌آمیز ایستادگی كند كه این ایستادگی در حقیقت دفاع از ایران نیست، بلكه دفاع از حق امت اسلامی و به ویژه انقلاب‌های جوان منطقه است. امروز اگر ائتلاف آمریكایی-صهیونیستی و غربی‌ها موفق به پیروزی در این نبرد شوند، این فناوری از دست ما خارج خواهد شد.
در پایان سخنم می‌خواهم دعوتی داشته باشم از همه‌ی جوانان امت عربی و اسلامی و از حضرت رهبر هم درخواست می‌كنم كه این دعوت را مطرح كنند. همان‌طور كه می‌دانید 15 ماه مه آینده مصادف می‌شود با سالگرد روز «نكبت» در جهان اسلام. روزی كه 64 سال پیش، دولت صهیونیستی در 1948 میلادی موجودیت خود را اعلام نمود. می‌خواهم دعوت كنم از جوانان جهان اسلام كه این روز را تبدیل به روزی كنند كه جهان عرب و اسلام از پلیدی سفارتخانه‌ها و كنسولگری‌های صهیونیست‌ها پاك شود و این روز، روز حمله به سفارتخانه‌های اسرائیل در تمام كشورهای عربی و اسلامی باشد.
از حسن توجه شما حاضران سپاسگزارم. به خواست خداوند متعال ما در مبارزه‌ی فردا در كنار یكدیگر و دوشادوش هم پیروز خواهیم شد. والسلام علیكم و رحمت الله و بركاته
اخبار ویژه
در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت؛
انتصابهای خطرناک دولت چهاردهم؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
