وی در مقاله خود در شبکه خبری المیادین نوشته است: آن چه باعث شده، تا همه از بابت آن ناراحت باشند، و برای آن هزار محاسبه داشته باشند، موضوع سلاح عراقی است، سلاحی که شاید از طرف داخل مرزهای عراق به مرزهای سوریه نرسد، اما به نظر می رسد این سلاح در حال رسیدن به مرزهای عراق از داخل مرزهای سوریه است !
یکی از کارشناسان مسائل نظامی این پرسش را مطرح می سازد، که آیا واقعا برای مبارزه با داعش به هواپیماهای بمب افکن بی 52 هم نیاز است ؟!
بازی جدیدی این بار آغاز شده است، بازی این دفعه از قبلی آن خطرناک تر به نظر می رسد، همه چیز در خاک عراق در حال جوش و خروش است، اما جوش و خروشی بی صدا، این همان پایان درنظر گرفته شده آمریکایی برای اوضاع منطقه است.
چند ماه پیش از ناگزیر شدن باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا برای ترک کاخ سفید، تصمیم گرفته شده ، تا سامانه های پرتاب موشک متعدد از نوعی جدید در خاک عراق مستقر شوند، گفته می شود، هدف از این سامانه های موشکی مقابله با حملات داعش است، اما مکان حملات در کجا خواهند بود ؟ به طور حتم در عراق و سوریه خواهد بود.
سامانه های پرتاب موشک آمریکایی در مسیرشان برای رسیدن به پایگاه هایی هستند، که از قبل برای آنها در نینوا درنظر گرفته شده است، شمار این سکوها براساس نیاز وبسته به ضرورت قابل افزایش خواهند بود و این مساله را نیازهای میدان نبرد تعیین خواهند کرد، البته ممکن است اوضاع سیاسی عراق یا اوضاع سیاسی غیر عراقی هم در این امر تاثیر گذار باشند، بعد از آن قرار است واشنگتن هماهنگی لازم را برای " اداره عراقی " استان های نینوا و الانبار هموار سازد، به عبارت دیگر آمریکا می خواهد کنترل غرب و شمال غرب عراق را به دست گیرد.
پیش از عزیمت و ارسال این سامانه موشکی، توپخانه هایی با برد متفاوت و بسیار زیاد به عراق ارسال شده بود، اهداف آمریکا برای عراق بعد از تارومار کردن داعش هم در نظر گرفته شده است، واشنگتن اهداف دورتری را دنبال می کند، همه این تحولات و نقل و انتقالها گویای این واقعیت است که آمریکایی ها در عراق به دنبال تحقق بازی دیگری هستند، اما شرکت کنندگان در این بازی به خوبی می دانند، زمین بازی آنها خطرناک و مین گذاری شده است.
آمریکا و خوابی جدید برای کشورهای منطقه
توطئه ای جدید در پیش است، این مطلب را کسانی گفته اند، که همواره در نقش آمریکا در منطقه به دیده شک و تردید می نگریسته اند، آمریکا از نظر این تحلیلگران برای آزاد سازی خاک عراق از دست داعش خیلی هم جدی نیست، حتی گفته می شود، واشنگتن برای آزاد سازی اراضی عراقی از اشغال داعش عجله ای ندارد، بلکه می خواهد پیش از تحقق یافتن این مهم اهداف خود را در این سرزمین محقق شده ببیند، یعنی دید آمریکا به عراق دقیقا بسان نظر و دیدگاه یک تاجر و بازرگان به بازار تجارت و کسب و کار است.
یکی از برجسته ترین نقش هایی را که آمریکا برای خود در خاک عراق می کوشد تا محقق سازد، نقشی است که واشنگتن برای خود در رهبری ائتلاف ضد داعش برگزیده است، اگر چه در این بازی آمریکایی ها خیلی سعی کردند علنی بازی نکنند و تاجایی که امکان دارد، به صورت غیر مستقیم به ایفای نقش بپردازند، اما واقعیت این است که واشنگتن تاثیر واضحی در این ماجرا داشته است، آمریکا به مانند همیشه سعی کرده به گونه ای ایفای نقش کند، تا تمام اوضاع سیاسی در این کشور به صورت سست و ناپایدار باقی بماند، اگر غیر از این بخواهیم برداشت کنیم باید گفت انسان های ساده ای بوده ایم.
ساده انگاری است که بخواهیم نیت و قصد آمریکا را آن گونه که واشنگتن سعی دارد وانمود سازد باور کنیم، چرا که تصور حسن نیت داشتن از نقش آمریکا در عراق دقیقا ما را به جایی می رساند، که آمریکا خودش تمایل دارد، ما چنین برداشتی از سیاست های آن در منطقه داشته باشیم.
آمریکا همواره در فکر بازگشت نظامیان خود به عراق بوده است
با توجه به این واقعیت، آمریکا هرگز در قبال عراقی که به اشغال خود در آورده، هیچگاه حسن نیست نشان نداده است، بنابراین باید قبول کنیم گزینه های خود را در قبال این کشور همواره به گونه ای برگزیده که باب بازگشت مجدد خود به عراق را برای همیشه به صورت نیمه باز در آورده است، از این طریق آمریکا می خواهد در هر زمان که صلاح بداند، خود را به این کشور بازگرداند، البته بازگشت امروز آمریکا به عراق به دلیل همان سیاست خاص آمریکا در این کشور است، یعنی به ظاهر به خواست عراق و با هدف رویارویی با تروریسم است.
در هرج و مرج و نزاع حاکم و سرعت یافتن تحولات در این کشور، که در منطقه با تنش ها و حساسیت های داخلی توام بوده، آمریکایی ها یک برگ برنده را بر روی میز عراق قرار داده اند، این برگه حاوی هویجی قابل قبول در بین چماق بحران های متعدد است.
آمریکایی ها اوضاع را به گونه ای سوق داده اند، تا ترکیه با زبان خود مطرح کند، که به حضور بمب افکن های آمریکایی در مرزهایش برای مقابله با داعش نیازمند است، البته اگر در این میان کسی هم شایسته ملامت در نظر گرفته شود، خود عراقی ها هستند، که به دلیل تعلل و تاخیرشان برای سامان دادن اوضاع داخلی کشورشان باعث برهم خوردن اوضاع داخلی و منطقه ای و سوء استفاده آمریکا از اوضاع شده اند.
آیا آمریکا به بمب افکنهای بی 52 برای حمله به داعش نیاز دارد ؟
عراقی ها خواستار پیشروی به سمت موصل هستند، و خود آنها بودند که خواهان آغاز این عملیات شده اند و باز خود عراقی ها هستند که تاکنون در نینوا در شمال عراق هیچ دستآوردی را محقق نکرده اند، به همین دلیل نیاز جدی برای توسعه نقش و حضور آمریکایی ها در عراق هم پررنگ تر نمود یافته است، به همین دلیل یک کارشناس برجسته مسائل نظامی و امنیتی با پرسش آتی این تلاش ها را زیر سوال می برد: آیا نبرد برضد داعش به مشارکت بمب افکن های بی 52 راهبردی آمریکایی نیاز است ؟ بمب افکن هایی که گفته می شود، هم اکنون در قطر مستقر شده اند؟
خیر نیازی نیست، چرا که اهداف داعش در منطقه نقطه ایست ( اصطلاحی نظامی )، و می توان با یک فروند موشک هدایت شونده و جنگنده های نظامی اهدافی بزرگ را محقق کرد، اما به نظر می رسد، اهداف دیگری مدنظر هستند، اهدافی که به دور از مرزها هستند.
سیاست اوباما در پایان حضورش در کاخ سفید
باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا قرار است، دفترش را در کاخ سفید ترک کند، وی در حالی اکنون تصمیم به بازگشت به عراق گرفته و می خواهد این وعده را محقق می کند، که در روزهای نخست ریاست جمهوری وعده داده بود، نظامیان این کشور را از عراق خارج می کند، و عملا هم چنین کرد، اما اکنون در حال بازگرداندن ارتش آمریکا به عراق است، این اقدام وی همزمان با روی کار آمدن رئیس جمهوری جدید در این کشور شده است.
چرا چنین شده است؟ به این دلیل که پرونده عراق پرونده ای نیست که بتوان برای بستن آن تصمیم قاطع و نهایی گرفت، به همین دلیل این پرونده تا پایان به همین منوال باقی خواهد ماند، هم اکنون در خصوص پرونده سوریه هم به عقیده بسیاری از غربی ها، ارتش و همپیمانان نظام حاکم بر سوریه در حال نزدیک شدن به مرزهای عراق هستند، به همین دلیل بازی در داخل عراق درحال دشوارتر شدن است، از این رو مناسب ترین گزینه در خصوص عراق از جانب آمریکا بازگشت ارتش آمریکا به این کشور است، ولو این که اکنون شمار این نیروها محدود باشد، اما این مساله می تواند مقدمه ای برای حضور و بازگشت شمار بیشتری از نظامیان آمریکایی به عراق باشد.
هم اکنون اوضاع در عراق به نحوی است که گفته می شود، این کشور با زمستانی پر از تحولات و چالش ها مواجه خواهد بود، حال این که بهار در این کشور مملو از تحولات داغ سیاسی بوده است، روند بازی سیاسی خیلی دشوار نیست.
سیاست آمریکا در قبال عراق
در چنین شرایطی حتی ممکن است این سیاست آمریکا در عراق پیاده شود، که : اگر سلاح ( ارتش ) عراق به مرزهای سوریه برسد، دیگر امنیت برای عراق کافی است، این همان دولت و ملت وفرهنگ جدیدی است که برای عراق در نظر گرفته شده است، این سخنان میهن پرستانه نیستند و شایسته منطق عربی هم نیستند، منطقی که طرفداران جمال عبدالناصر از بین عراقی ها آن را نمی پذیرند.
آمریکایی ها درحال پیشی گرفتن از تحولات عراق هستند، به همین دلیل نظامیان خود را به سرعت به عراق اعزام کرده اند، حتی خبرهایی درز یافته مبنی بر حصول توافق برای توسعه عملیات ائتلاف مبارزه با داعش، تا مرزهای عملیات در پهنه ای وسیع تر از خاک عراق و سوریه در مسافتی نزدیک به 605 کیلومتر بدنبال شود.
به زبان بسیار ساده تر می گوییم، هر زمان که در این بازی فصل های تازه ای گشوده می شوند، پوشه ها و پرونده های قدیمی باز می شوند و در این بین گروهی دیگر فصل های تازه تری از اختلافات را خواهند گشود و این بازی رفته رفته توسعه خواهد یافت، اما همه طرف های شرکت کننده در این بازی هرگز نباید فراموش کنند، که زمین این بازی هنوز هم ناامن و مین گذاری شده است.