در مورد عملکرد اقتصادی دولت اما کارشناسان مستقل نظر دیگری دارند؛ به اعتقاد آنها دولت در سال ۹۴ هم مانند سال ۹۳ نتوانست به شعارهایی که در زمان انتخابات سر داده بود، برسد.
به گفته این کارشناسان؛ آنچه که باعث شد مردم به آقای روحانی رای بدهند شعارهای او در حوزه معیشتی بود چرا که وی با شعار رفع مشکلات و معضلات اقتصاد، بهبود اوضاع معیشتی و کاهش فاصله طبقاتی روی کار آمد.
پیشرفت اقتصادی، لازمه بقای هر دولتی است که باید در شاخص های مختلف نمود داشته باشد. برای اینکه یک دولت در اقتصاد موفق باشد باید رشد تولید سرانه در جامعه، نرخ بیکاری، نرخ تورم، توزیع درآمد بین آحاد جامعه و سایر شاخص های اقتصاد کلان بهبود یابد.
دولت در مدت زمانی که روی کار بود همه توان خود را صرف مذاکرات و بهبود روابط بین المللی کرد، به این نحو که ابتدا انرژی خود را صرف مذاکرت برای لغو تحریمها کرد و پس از آن هیئتهای تجاری را برای سرمایه گذاری به ایران دعوت کرد. از این عملکرد می شود فهمید که دولت اعتقادی به بهره گیری از توان داخلی ندارد.
حال باید سوال کرد پس از روی کارآمدن دولت تا چه میزان اشتغال ایجاد شده است؟ و آیا آماری که رییس جمهور از میزان اشتغال ایجاد شده در سال جاری و در جمع مردم یزد داد قابل استناد است؟ تورم تاثیر گذار بر زندگی خانوار تا چه میزان کاهش یافته است؟ وضعیت ارز و نرخ آن نسبت به سال گذشته چقدر تغییر کرده است؟
رکود هم که عمیق باقی مانده و دولت کارنامه قابل قبولی از خود ارائه نکرده است. نگاهی به اوضاع اقتصادی کشور و معیشت مردم نشان از آن دارد که دولت در سال جاری در اقتصاد موفق نبوده و نتوانسته به شعارهایی که داده است نزدیک شود و مشکلات کشور و دغدغه های مردم کاهش نیافته است.
یکی از حوزه هایی که انتظار می رفت با توجه به تاکیدات موکد مقام معظم رهبری دولت اقدامات اساسی در مورد آن انجام بدهد اقتصاد مقاومتی بود که متاسفانه آن هم در سایه برخوردهای تشریفاتی گم شد و هرگز رضایت از اجرای این سیاستها در سخنان مقام معظم رهبری ساری و جاری نشد.
به نظر می رسد انتقاد از اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی سال آینده هم یکی از مباحث مهم در سخنان رهبری باشد؛ که این مساله از نقاط تاریک عملکرد دولت است که باید در مورد آن به مردم پاسخ داده شود.