مقایسه قدرت نظامی ایران و مصر +جزئیات

به گزارش پایگاه 598، باشگاه خبرنگاران نوشت: جمهوری اسلامی ایران و مصر دو کشور بزرگ منطقه غرب آسیا هستند که در حوزه امنیتی و دفاعی توانمندی‌های خاص خود را دارند.

**موشک های زمین به زمین ایران 

موشک "شهاب 3"، "فاتح 110"،  "قیام"، "شهاب 1"،  "شهاب 2 " ، "شهاب 3" ، "سجیل 1"  و  "سجیل  2"، "قدر F  و H " ، "فاتح 313 " و " یاعلی" از دیگر  "موشک‌های سطح به سطح"  جمهوری اسلامی ایران هستند که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و صنایع نظامی تابعه تولید و ساخته شده است.

ایران یکی از کشورهای مهم و استراتژیک منطقه غرب آسیا می‌باشد که جمعیتی بالغ بر 81 میلیون و 824 هزار  نفر دارد که 47 میلیون نفر نیروی انسانی آماده به کار هستند که از این میان 1 میلیون و 400 هزار نفر هر ساله در این کشور به سن نظامی می‌رسند که 545 هزار نفر از آنها نیروهای حاضر در خطوط مقدم و 1 میلیون و 800 هزار نفر دیگر به عنوان نیروی ذخیره می‌باشند.

ایران 1 میلیون و 648 هزار و 195 کیلومتر مساحت دارد که 880 کیلومتر آن خط آبی و 5 هزار و 894 کیلومتر از مرزهای ایران نیز مشترک است و این کشور 2 هزار و 440 کیلومتر خط ساحلی دارد. سالانه به طور میانگین 6 میلیارد و 300 میلیون دلار برای بخش نظامی خود بودجه در نظر می‌گیرد که بخشی از این مبلغ را از طریق فروش نفت خود که قادر است روزانه 3 میلیون و 326 هزار بشکه تولید کند؛ تامین می‌کند.

جمهوری اسلامی از لحاظ ذخایر ارزی و طلا 93 میلیارد و 950 میلیون دلار ذخایر در اختیار دارد که از این ذخایر به همراه فروش نفت باعث افزایش توان نظامی ایران شده است و از آنجایی که ایران همیشه به عنوان اولین کشور در مقابله تندروی‌ها و اعمال تروریستی ایستاده اکنون نیز بخش از توان نظامی خود را به عنوان " نیروی مستشاری " برای از بین بردن تروریست‌های تکفیری به سوریه و عراق اعزام کرده است.  ایران با بیش از 1650 دستگاه تانک ، بیش از 400 فروند انواع جنگنده دارای قابلیت های ویژه است. 




روزنامه انگلیسی «اکسپرس» در گزارشی تحت عنوان «بزرگترین ارتش‌های دنیا که نباید با آن درگیر جنگی شوید» از ایران به عنوان هشتمین ارتش بزرگ دنیا در جهان نام برد. اکسپرس در آغاز این گزارش نوشت: کدام کشور اینک فعال‌ترین پرسنل نظامی از حیث آمادگی برای نبرد در صورت مواجهه در جنگ در گستره جهانی  را دارد؟


بر اساس این گزارش، روزنامه یاد شده با نام بردن از «ایران» به عنوان هشتمین ارتش آماده جهان نوشت: گزارش‌ها حکایت از این دارند که ایران پهپادهای انتحاری خود را به عنوان بخشی از یک سلاح نظامی بهبود داده است، سلاح‌هایی که ارزان‌تر از یک موشک کروز هستند. در  ادامه گزاش خود به ترتیب از  چین با 2285000 پرسنل نظامی، به عنوان آماده‌ترین ارتش جهان نام برد و در پی آن آمریکا با 1431000 پرسنل، هند با 1325000 نفر، کره شمالی با 1190000 هزار نفر، روسیه با 768500 هزار نفر،  پاکستان با 630400 نفر، کره جنوبی با 630000 نفر، ایران با 534000 نفر، ترکیه با 510600 نفر و سرانجام ویتنام با 482000 نفر در رتبه‌های بعدی جای دارند.

وبگاه انگلیسی «بریتیش فورسز نیوز» نیز چندی قبل درباره توامندی نیروهای مسلح ایران در گزارشی تحت عنوان «مواردی که باید درباره توان نظامی ایران دانسته شود» نوشت: نیروهای نظامی فعال ایران 523 هزار نفر هستند که این رقم شامل نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز می‌شود.

**مصر سالیانه صدها میلیون دلار کمک نظامی از آمریکا دریافت می کند

مصر سالیانه صدها میلیون دلار کمک نظامی از آمریکا دریافت می کند و ایالات متحده و اسرائیل مدتی طولانی است که با پرداخت مبلغی ناچیز امنیت اسرائیل را تامین می‌کنند که این امنیت هم نتیجه  توافق‌نامه دهه 70 کمپ دیوید است.

نکته دیگر در این زمینه اینکه آمریکا صدها میلیون دلار کمک نظامی را مستقیما به ارتش مصر نمی‌دهد؛ بلکه این کمک‌های نظامی در قالب یک پروسه و از طریق کارخانه‌های اسلحه‌سازی ایالات متحده به دست ارتش مصر می‌رسد.

واقعیت موضوع این است که ارتش مصر وابستگی شدیدی به غرب و خصوصا ایالات متحده آمریکا دارد و صنعت نظامی آن غیر بومی و خارجی است. یکی دیگر از تفاوت‌های مهم ایران و مصر این است که ارتش ایران نسبت به مصر از سلاح ها و ادوات بومی استفاده می‌کند و این کشور از تجهیزات غیربومی در ارتش خود بهره می‌گیرد. با آنکه ایران از نظر تعداد تجهیزات نظامی نسبت به مصر در رتبه پایین‌تری قرار دارد؛  اما شاخص‌های امنیت ملی در ایران نسبت به این کشور آفریقایی قدرتمند تکامل‌یافته‌تر و بالغ‌تر است.

برای مثال شاید در جنوب شرق ایران برخی حملات تروریستی کور وجود داشته باشد؛ اما در کشور مصر امروز می بینیم که "صحرای سینا"، جولان تروریست‌های تکفیری داعش شده و ارتش مصر از زمین و هوا به آنها حمله می کند.

در مجموعه دو کشور در حوزه قدرت تجهیزاتی، قدرت نظامی و نیروی انسانی و شاخص‌های امنیت ملی تفاوت‌هایی دارند که البته این تفاوت‌ها نشان از نظام حاکم بر دو کشور است.