به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم: مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: در قبر با قالب ما کار
دارند، بدن خلاص میشود. قالب مثالی شبیه بدن است. قالب ما از نور است. در
همین صورت و شکل و شمایلی که فعلا هستی. ولی لطیفتر و نازکتر است. خودت
هستی و با خدای خودت انس داری. مردم نمیبینند، ولی خودت میبینی.
میگویند: این ملکوت آدم است.
مُلک، بدن است و ملکوت همان چیزی
است که در درون انسان است. با نور ایمان میتوان ملکوت را دید که شمایلش
چگونه است. ان شاء الله الان هم ملکوت خود را بیابیم و تماشا کنیم. مُلک و
ملکوت همان ظاهر و باطن است.
عالم مثال و قالبهای مثالی ما از
نور و صفاست، از عبادت است. روح هر کجا که بخواهد برود آن را با خودش
میبرد. بدن مادّی را من میبرم، ولی قالب مثالی را روح میبرد؛ روحی که
پرواز میکند و مال عقل و ایمان و قلب است.
خلاصه با تزریق و
یاد دادن به روح، روح زنده میشود. در حین کار، خدا را میخواند. چون قلب
متذکر خداست و با خدا کار دارد. «وَتَصیرَ اَرواحُنا مُعَلَّقَه بعزِّ
قُدسِکَ»(1) ارواح مومنین معلّق است، هر چند چشمشان در دنیاست. امامهای ما
نیز چنینند. معلّقند و از بالا نظر دارند.
ارواح پاکان سه روز
بیشتر در قبر نبودهاند. مجلس ما را نگاه می کنند و ما را زیر نظر دارند.
ان شاء الله قلبهای شما بر اثر صدق و میل و رغبت و از شدّت لذّت و بهجت
همین طور میشود بدنهای شما در دنیا مشغول به کار است و ارواحتان با خدای
خود انس گرفته است. هرگاه روح از بدنتان بیرون رفت در قالب مثالی است و
«مثل اَعلی» است؛ «وَلَهُ المثَلُ الاعلی» آنچه الان انجام میدهید مال جسم
نیست. مال عالم مثال هم هست. عالم عقل و ایمانتان نیز بهره میبرد.
1-«و جانهای ما به مقام قدس عزّتت بپیوندد.» مفاتیح الجنان، مناجات شعبانیه.
کتاب طوبی محبت – ص 119
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی