اعلام این خبر و تکمیل آن با وعده هایی که به هواداران عضو سامانه پیامکی امکانات ویژه می داد، باعث شد نسبت به دیدارهای طول فصل آبی ها تماشاگران بیشتری راهی ورزشگاه آزادی شوند اما در کمال تعجب دیدند که همه قول هایی که داده شده بود بی اساس بود و نه از بلیت ارزان قیمت خبری بود و نه سامانه پیامکی برایشان کاری کرده بود.
برخی از این هواداران از تغیییر نکردن قیمت بلیت های طبقه دوم خبر دادند و از بدقولی باشگاه استقلال گلایه داشتند. ظاهرا سامانه پیامکی این باشگاه هم وعده توخالی به هواداران داده و نتوانسته به تعهداتش عمل کند.
حالا پرسش این است؛ هواداری که اینهمه سال تیمش را دوست داشته و با وجود همه اشکالها همچنان برای تشویق تیمش به ورزشگاه میآید تا کی و چه زمانی چنین می کند؟ آیا به فکر رضایت مندی این هواداران هستند؟ آیا تاکنون شده که باشگاهها به این فکر کنند که چه کنند اوضاع هواداران بهتر باشد و احترام بیشتری ببینند؟ آیا تصور می کنیم این تماشاگر برای ابد با اینهمه کاستی به ورزشگاه می آید؟
انواع و اقسام درآمدزاییها را از این هوادار داشتهاند. مسئولان باشگاه استقلال و البته همه فوتبال نتوانسته اند از صدا و سیما پول بگیرند اما از این هوادار با پیامک و کارت هواداری و ... پول گرفتهاند.
حالا رفته اند سراغ سامانه های پیامکی که قبل از این بارها امتحان شده و فقط جیب برخی افراد خاص را پرد کرده و هیچ عایدی برای هواداران و تماشاگران نداشته است. هیچکس هم نیست به این معضل بزرگ رسیدگی کند که چرا این سامانه های پیامکی با پرداخت پول هنگفت به تلویزیون فقط تبلیغات می کنند و پولشان را از جیب مردم در می آورند اما هیچ خدمتی به مردم و علاقمندان به فوتبال ندارند.
چه کسی می رود بررسی کند که وعده ها و قول هایی که این سامانه های پیامکی به هواداران و تماشاگران می دهند عملی شده و آنها توانسته اند به وعده هایشان عمل کنند. علاقمندان به فوتبال و مردم باید هوشیار باشند که دام این سامانه های پیامکی نیفتند.