وی در ادامه به بیان شاخصههای اینترنت ملی پرداخت و گفت: در شبکه ملی اطلاعات نباید برای آپلود پول بگیرند. همچنین هزینه دانلود باید به یک دهم کاهش یابد. موتور جستجوی ملی باید سرعت بیشتری نسبت به موتور جستجوی گوگل داشته باشد چون سرور در داخل کشور است و سرعت اطلاعات قطعا بیشتر خواهد بود.
وی با بیان اینکه در شبکه ملی اطلاعات برای تمام طرحها پیوست فرهنگی وجود دارد، افزود: شاخصه بعدی این است که در شبکه ملی اطلاعات هر شرکتی که قصد ارائه خدمات در ایران را دارد، باید با کشور ما قرار بسته و مالیات پرداخت کند.
این کارشناس فضای مجازی به قرارداد هرساله گوگل با چین اشاره کرد و گفت: وقتی قرارداد بسته میشود شرکت گوگل باید باتوجه به قوانین کشور ما فعالیت کند. به این معنا که دیگر نبینیم وقتی کاربر ایرانی در گوگل عاشورا را به زبان انگلیسی جستجو میکند فقط قمه زنی ببیند. یا اینکه برای شیعه خون و کشتار نشان دهد و برای اهل سنت لباس سفید. البته تصویری که گوگل از یک سنی نشان میدهد تصویر یک مسلمان واقعی است و ما به آن اعتراضی نداریم. اعتراض ما صرفا این است که چرا شیعه را به این شکل نشان میدهد. همچنین دیگر نبینیم وقتی حرف سین را در نوار جستجوی گوگل نوشتیم، لیستی از پیشنهادهای غیراخلاقی را برایمان لیست کند.
وی تاکید کرد: اما درحال حاضر هیچ یک از موارد ذکر شده در کشور وجود ندارد و نوعی کاپیتولاسیون در فضای مجازی کشور ما حاکم است.
حجت الاسلام کهوند در ادامه به فقدان سواد رسانهای در کشور اشاره و تاکید کرد: منظور از سواد رسانهای نوع غربی آن نیست که در واقع آموزش رسانه است. یعنی چگونه بی. بی. سی ببینیم یا چگونه از فیسبوک استفاده کنیم. چکار کنیم که در تلگرام آسیب نبینم. بنده اینها را سواد رسانهای نمیدانم بلکه اینها آموزش رسانه است.
وی در تعریف سواد رسانهای گفت: سواد رسانهای یعنی اینکه به من یاد بدهند اصلا بی. بی. سی را تماشا نکنم چون آنقدرحرفهای است که کسی حریفش نمیشود. اصلا از تلگرام استفاده نکنم چون رباتهای غیراخلاقی تلگرام بدون اجازه من وارد تلفن همراهم میشود. اینها برای من آسیب ایجاد میکند. آقایان چقدر سواد رسانهای به مردم دادهاند؟
وی تصریح کرد: نکته بعدی این است که برای استفاده مطلوب از اینترنت باید بستر سالم مهیا باشد. چرا اجازه میدهند مردم از چنین اینترنت فاسد، ناسالم و غیر ایمنی استفاده کنند و روزبه روز آن را توسعه هم میدهند.
این کارشناس فضای مجازی درخصوص وضعیت شبکههای اجتماعی گفت: آمارها نشان میدهد که ۱۰۰ صفحه اول فیسبوک، توئیتر، گوگل پلاس، لینکداین و یوتیوب فقط شامل ۵ یا ۶ دسته خواننده و بازیگر، ورزشی، رسانه و سرگرمی و برندهای تجاری میشود. نکته جالب این است که هم در ایران و هم در آمریکا و در کل دنیا اینها یکدست است. برای چه به این شکل است؟ چرا غیر از این موضوعات، موضوع دیگری نداریم؟
وی افزود: البته در حوزههای سیاسی و ورزشی نیز صفحات معدودی وجود دارد که در برابر سهم ۷۵ تا ۸۵ درصدی خوانندگان و بازیگران و رسانه و سرگرمی اصلا به حساب نمیآید.
وی گفت: چرا اجازه میدهید شبکههای اجتماعی با چنین وضعیتی در کشور ما فعالیت کند؟ فایدهاش چیست؟ این شبکهها برای مردم منفعت دارد یا صرفا منافع اقتصادی عدهای خاص را تامین میکند؟
حجت الاسلام کهوند با بیان اینکه اینترنت پرسرعت جزء نیازهای واقعی و مطالبات مردم نیست بلکه در این زمینه نیازسازی شده است، گفت: امروز در مطالباتی که مردم روستا دارند، اینترنت پرسرعت وجود دارد یا بیکاری فرزندانشان و مسائل مربوط به کشاورزی و خشکسالی؟ چرا وقتی دولت میخواهد خدمات بدهد فقط همین مطالبه را میکنند؟
وی ادامه داد: اینترنت پرسرعت چه کاربردی دارد؟ غیر از این است که برای دیدن فیلم آنلاین و دانلود فیلم و موسیقی به کار میرود؟
وی تاکید کرد: درحال حاضر آنچه که نیاز واقعی مردم است مسائل فرهنگی، اقتصادی و سلامت مسوولان است. اینها مطالبات مردم است. اینکه چرا بیکاری حل نمیشود؟
وی ادامه داد: اینترنت پرسرعت برای ما هم مطلوب است منتها باید سالم، امن و ارزان باشد. اما وقتی سرعت را در اختیار مصرف غیراخلاقی قرار میدهیم، خب این قطعا مضر است و مردم چنین چیزی را نمیخواهند.
حجت الاسلام کهوند تاکید کرد: اگر معایب اینترنت فعلی را برای مردم بازگو کنند قطعا توسعه چنین چیزی را نمیپذیرند.
وی افزود: بسیاری از مردم نمیدانند چگونه اینترنت در آنها نفوذ میکند. چقدر باعث طلاق فساد و فحشا شده است. واقعا خیلی از خانوادهها اطلاع ندارند که فرزندانشان از اینترنت چه استفادهای میکنند. در واقع این یک نیازسازی است.
وی افزود: مطالبه حقیقی چیزهای دیگری است که دولت به آنها توجه نمیکند. واقعا روستاییان چقدر به اینترنت پرسرعت احتیاج دارند؟ البته در موضوع فضای مجازی هیچ تفاوتی بین دولتهای نهم و دهم با دولت یازدهم وجود ندارد. درواقع با آمدن دولت یازدهم در همه زمینهها تغییر ایجاد شد به جز فضای مجازی.