به گزارش
پایگاه 598، مستند« A157» به كارگرداني بهروز نورانيپور توانست عنوان بهترين فيلم
جشنواره فيلم فجر امسال را از آن خود كند. اين مستند تلخ اما تأثيرگذار،
ماهيت پديدهاي به نام داعش را از دل پرداختن به آوارگان سوري نشان ميدهد.
بهروز نورانيپور، درباره چگونگي شكلگيري ايده اين فيلم توضيح داد:
در جريان انجام امور اجرايي مستند بلندي كه در دست ساخت داشتم با عكاسي كرد
به نام زبير آشنا شدم كه يك عكاس جنگي بود و زمينه همكاري ما براي ساختن
مستندي درباره آوارگان كوباني فراهم شد. آن زمان اصلاً قرار نبود سوژه فيلم
ما دخترهايي باشند كه توسط داعش ربوده شده بودند، اما مستند درباره
اردوگاه ميتوانست ما را دچار برخي كليشهها كند و دوست داشتيم كه با روايت
به اين موضوع بپردازيم و در واقع يك قطعه پازل را از يك تابلو نقاشي بزرگ
برداريم و از اين جزء به كل برسيم.
وي ادامه داد: حول و حوش 10 روز يك
پژوهش ميداني انجام شد. سوژهها خيلي چنگي به دل نميزد اما بالاخره با يك
عكس مواجه شديم كه يك دختربچه تقريباً 9، 10 ساله را نشان ميداد كه زبير
به من گفت اين دختر باردار است و اين جرقه ساخت « A157» شد. زماني كه با
كاراكتر اين دختر روبهرو شدم بهت زده بودم؛ چون برايم باور اين موضوع خيلي
سخت بود.
اين مستندساز جوان اظهار كرد: ما در اين اردوگاه با آدمهاي
رنج كشيده زيادي روبهرو شديم؛ افرادي كه يك هفته آب نخورده بودند و از برگ
درختان جنگلهاي شنگال ارتزاق كرده بودند.
فيلم من درباره آدمهايي است كه براي زنده ماندن با مشكلات كشندهاي دست و پنجه نرم ميكنند.
نورانيپور
همچنين گفت: اين فيلم بيش از همه براي تماشاگر ايراني پيامي واضح و مشخص
دارد و آن هم اهميت امنيت ملي است. مردم ما با ديدن اين فيلم بايد قدر
امنيتشان را بدانند و اين براي من خيلي اهميت داشت. در اين مستند فتح خاك و
ناموس خيلي پررنگ به نمايش درآمده است. زن نماد سرزمين است چون هر دو
قابليت زايندگي دارند. دشمن وقتي سرزمين را اشغال كرد، ناموس هم به سيطره
او درميآيد و مخاطب اين موضوع را در« A157» به خوبي درك ميكند. مستند« A157» به كارگرداني بهروز نورانيپور توانست عنوان بهترين فيلم
جشنواره فيلم فجر امسال را از آن خود كند. اين مستند تلخ اما تأثيرگذار،
ماهيت پديدهاي به نام داعش را از دل پرداختن به آوارگان سوري نشان ميدهد.
بهروز نورانيپور، درباره چگونگي شكلگيري ايده اين فيلم توضيح داد:
در جريان انجام امور اجرايي مستند بلندي كه در دست ساخت داشتم با عكاسي كرد
به نام زبير آشنا شدم كه يك عكاس جنگي بود و زمينه همكاري ما براي ساختن
مستندي درباره آوارگان كوباني فراهم شد. آن زمان اصلاً قرار نبود سوژه فيلم
ما دخترهايي باشند كه توسط داعش ربوده شده بودند، اما مستند درباره
اردوگاه ميتوانست ما را دچار برخي كليشهها كند و دوست داشتيم كه با روايت
به اين موضوع بپردازيم و در واقع يك قطعه پازل را از يك تابلو نقاشي بزرگ
برداريم و از اين جزء به كل برسيم.
وي ادامه داد: حول و حوش 10 روز يك
پژوهش ميداني انجام شد. سوژهها خيلي چنگي به دل نميزد اما بالاخره با يك
عكس مواجه شديم كه يك دختربچه تقريباً 9، 10 ساله را نشان ميداد كه زبير
به من گفت اين دختر باردار است و اين جرقه ساخت « A157» شد. زماني كه با
كاراكتر اين دختر روبهرو شدم بهت زده بودم؛ چون برايم باور اين موضوع خيلي
سخت بود.
اين مستندساز جوان اظهار كرد: ما در اين اردوگاه با آدمهاي
رنج كشيده زيادي روبهرو شديم؛ افرادي كه يك هفته آب نخورده بودند و از برگ
درختان جنگلهاي شنگال ارتزاق كرده بودند.
فيلم من درباره آدمهايي است كه براي زنده ماندن با مشكلات كشندهاي دست و پنجه نرم ميكنند.
نورانيپور
همچنين گفت: اين فيلم بيش از همه براي تماشاگر ايراني پيامي واضح و مشخص
دارد و آن هم اهميت امنيت ملي است. مردم ما با ديدن اين فيلم بايد قدر
امنيتشان را بدانند و اين براي من خيلي اهميت داشت. در اين مستند فتح خاك و
ناموس خيلي پررنگ به نمايش درآمده است. زن نماد سرزمين است چون هر دو
قابليت زايندگي دارند. دشمن وقتي سرزمين را اشغال كرد، ناموس هم به سيطره
او درميآيد و مخاطب اين موضوع را در« A157» به خوبي درك ميكند.
منبع:جوان