شورجه در گفتوگو با «وطن امروز» که صبح روز شنبه (دیروز) به عمل آمد در حالی که در پی مراحل انتقال پیکر مرحوم سلحشور از بیمارستان به منزلش بود، در سخنانی کوتاه گفت: «فرجالله سلحشور، مرد دوستداشتنی و یار عزیزم حدود ساعت 6 صبح روز شنبه در حالی که 2 روزی میشد که در حال احتضار بود به رحمت خدا شتافت. ایشان مرد بسیار گرانبهایی بود که لازم است در فرصت مناسب درباره نگاه، اندیشه و روح والایش گفتوگو شود».
شرایط دشوار رخ داده امکان گفتوگو درباره فضایل سینماگر مسلمانی چون سلحشور را میسر نمیکرد و از شورجه درباره آخرین ملاقات وی با آن مرحوم مغفور پرسیدم که گفت: «2 شب پیش از این حادثه ایشان را ملاقات کردم که البته وضعیت مطلوبی نداشت، قادر به مکالمه نبود و بیهوش بود. به هر حال وضعیت جسمانی ایشان از مدتها پیش چندان مطلوب نبود و ایشان با صبر و ایمانی که داشت با بیماری سرطان مقابله میکرد، حتی امید برای بهبودی و ساخت سریال داشت. امیدوارم روح آن مرحوم قرین شادی باشد و راهش توسط سینماگران دیگر ادامه یابد، اگر چه مانند فرج کم پیدا میشود». اشاره کارگردان فیلم «33 نفر» به تولید سریال مورد نظر فرجالله سلحشور درباره حضرت موسی(ع) بود که آن را یکی از اسلامیترین ساختههای جهان اسلام برمیشمرد که اجل این امکان را از او و سینمای ایران ساقط کرد.
با وجود اینکه مراسم تشییع و خاکسپاری مرحوم سلحشور هنوز رسانهای نشده بود، شورجه درباره جزئیات این مراسم به «وطنامروز» گفت: «قرار است پس از ترخیص از بیمارستان بقیهالله الاعظم پیکر آن مرحوم به منزلش برده شود و پس از انجام مراسمی در شنبه شب، مراسم تشییع پیکر آن مرحوم ساعت 10 صبح یکشنبه از سر خیابان شهید اشرفیاصفهانی به سمت باغ فیض و در جوار امامزاده سیدجعفر و حمیدهخاتون در محله باغ فیض انجام شود، سپس طی مراسمی در همان امامزاده به خاک سپرده شود». به خاکسپاری فرج سینمای ایران در امامزاده کوچک محله باغ فیض مساله پرسشبرانگیزی بود که جمال شورجه در این باره افزود: «براساس وصیتنامهای که فرج کرده بود قرار شده است در امامزاده سید جعفر که از فرزندان امام موسی بن جعفر(ع) هستند به خاک سپرده شود. بر همین اساس این کار توسط خانواده و دوستان آن عزیز صورت میگیرد». و این حکایت مردی بود که در سینما مسیری متفاوت را در پیگیری سینمای اسلامی دنبال میکرد و حال در امامزادهای به خاک سپرده میشود که از فرزندان امام معصومی است که فیلمساز ارزشمند سینما و تلویزیون ایران عمری آرزومندانه در پی به تصویر کشیدن نگاهشان در پرده تماشا بود.