به گزارش
سرویس فرهنگی پایگاه 598، شاید اگر فردای انتخابات و هیاهوی آن نبود، امروز همه جا پر بود از یاد فرج الله سلحشور. هنرمندی که تعهد و سلامت کارش برای همیشه در تاریخ فرهنگ و هنر کشور به یادگار خواهد ماند.
در روزهایی که هنرمندان بین دو راهی روشنفکری و انقلابی گری مانده بودند فرج الله سلحشور نسل جدید هنر انقلاب را رقم زدند.
سلحشور هنرمندی بود که فراتر از پزهای مرسوم به سینما وارد شد و با اولین حضورش در توبه نصوح و ادامه این مسیر به ویژه در پرواز در شب توانمندی های خود و موفقیت هنرمندان انقلاب را به نمایش گذاشت.
شاید آنروز که فرج الله سلحشور ایوب پیامبر را می ساخت هیچکس به ظرفیت عظیم سینمای دینی فکر نمی کرد و از دامنه وسیع آن با خبر نبود. اما او توانست با هنرمندی و کاربلدی شروع کننده این مسیر مهم در رسانه های تصویری باشد. او هنر را عمومی کرد و صداقانه برای مردم کار کرد و هر آنچه که از خود به یادگار گذاشت نزد مردم محترم و عزیز است.
از ایوب و مردان آنجلس هم که بگذریم اگر فرج الله سلحشور تنها ساخت یوسف پیامبر را در کارنامه اش داشت، شایسته تقدیر بود و برای نشان قدرت هنری اش کافی بود. سریالی که بیش از یک دهه از ساخت آن می گذرد و با همه ی نگاه های ناجوان مردانی و مغرضانه ای که به آن شد، باز هم با اقبال مردم روبرو شد و هنوز هم که هنوز است برای عموم مردم خاطره ساز و جذاب است.
او پای حرفش برای هنر انقلاب سلحشورانه ایستاد و قدمی از ارزش ها و تعهداتش عقب ننشست.
شاید اگر خیلی کمتر از هجمه هایی که علیه او رخ داد برای دیگران اتفاق می افتاد با قهر و موضع گیری همراه می شد اما او نجیبانه همه ی این نامهربانی ها را تحمل می کرد. روزی که شجاعانه تصمیم گرفت بخش نازیبای سینما را بیان کند و تحلیلش درباره وضع اسف بار آن را با جرآت تمام به زبان آورد، خیلی از آن ها که خود مسبب این وضعیت بودند با بزرگ نمایی و تحریف، بهانه ای برای تخریب و تضعیف این هنرمند دغدغه مند پیدا کردند و به هر نحو ممکن به او تاختند.
همان ها که امروز همان حرف ها را محافظه کارانه و بسته بندی شده تحویل مردم می دهند و می خواهند ادای پدرخواندگی برای فرهنگ و هنر جامعه را ایفا کنند. فرج الله سلحشور هنرمندی بود که با انقلاب مردم ظرفیت هایش شکوفا شد و با هنر انقلاب شناخته شد و با تفکر انقلابی از دنیا رفت.
حالا افسوس میخوریم که ای کاش موسی علیه السلام را هم از قاب دوربین یک هنرمند انقلابی و دغدغه مند می دیدیم.
* محمد غفاری