به گزارش پایگاه 598، اهتمام دولت به فرستادن وکیل‌الدوله‌ها به مجلس، کرکره نظارت و پرسشگری را پایین می‌کشد.
روزنامه رسالت در تحلیلی نوشت: رئیس جمهور چندی پیش در دیدار استانداران گفت «به عنوان دولت اعتدال، دلمان می‌خواهد معتدلان بروند مجلس، و این آرزوی ماست.» دولت، مجری انتخابات است و اگر بخواهد آرزوی فوق را برآورده کند، از بی‌طرفی خارج می‌شود. دولت طی دو سال و نیم گذشته همواره در برابر نقد مشفقانه، بی‌حوصله بوده است و با ادبیاتی که در شأن رئیس جمهور نیست، منتقدین را بارها با عباراتی موهن نواخته است. حمله به شورای نگهبان از سوی رئیس جمهور هم برای تشویق این نهاد به بی‌قانونی و صرف نظر از قانون در تأیید یا رد صلاحیت‌ها، صرفاً برای شکل‌گیری بهارستان بدون منتقد است.
دولت طی دو سال و نیم گذشته با مطالبات مردم و وعده‌هایی که داده، رو به رو بوده است. دولت طی این سال‌ها در برابر ده‌ها پرسش منتقدین به ویژه در مجلس، پاسخی درخور ارائه نداده است. مردم این روزها دست‌اندرکار، شکل‌گیری خانه ملت هستند و می‌خواهند وکیل خود را به مجلس بفرستند. اما دولت با سوزنبانی افکار عمومی، دست‌اندرکار فرستادن «وکیل دولت» به مجلس است. آیا با این رویکرد، باب نقد بسته نمی‌شود؟ دولت در قراردادها رویکرد زدن مهر محرمانه بر اوراق آن را انتخاب کرده است. نه ملت را محرم می‌داند، نه مجلس را مجاز به بازخوانی و نظارت بر قراردادهای نفتی! دولت از مجلس پرسشگر، ناخشنود است و مجلس همسو و غیر ناظر می‌خواهد. در قصه برجام، بارها این ناخشنودی را نشان داد.
این روزها دولت مشغول مدال دادن به مذاکره کنندگان هسته‌ای است و از برجام به عنوان فتح‌الفتوح و بزرگ‌ترین دستاورد تاریخ و معجزه قرن یاد می‌کند. اما حاضر نیست راجع به فهرست این فتوحات و دستاوردهای آن و نوع معجزه‌ای که رخ داده، حرفی بزند. در مذاکرات برجام امتیازات نقدی به طرف مقابل دادیم که حاصل خون دل خوردن دانشمندان جوان کشور بود؛ امتیازاتی که به قیمت خون شهدای هسته‌ای تمام شد. اما امتیازات نسیه‌ای که گرفتیم هنوز پس از گذشت یک ماه از اعلام اجرایی شدن برجام، نقد نشده است. گفتند اولین روز اجرای برجام 1000 ال‌سی گشایش یافته، در حالی که آن روز، آخر هفته و تعطیل بوده و هیچ گشایشی رخ نداده بود.
رسالت می‌افزاید: اغراق‌گویی و تمجیدهای فراوان از نتایج برجام در حالی که هنوز هیچ افق روشنی از اجرای تعهدات طرف مقابل به ویژه آمریکا وجود ندارد، چه فایده‌ای دارد؟ ابتدایی‌ترین تعهد طرف مقابل، بحث «سوئیفت» بوده، که این مشکل هنوز حل نشده و هیچ تاجری نمی‌تواند پولی را از داخل به خارج و یا بالعکس، به راحتی جا به جا کند. در حالی که رجزخوانی سناتورها و برخی اعضای کنگره علیه برجام ادامه دارد و نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا هم در تبلیغات خود در کوبیدن بر طبل خصومت با ملت ایران مسابقه گذاشته‌اند، رئیس جمهور محترم از چه معجزه برجام و فتح‌الفتوحی یاد می‌کنند؟
گفته شد؛ «برجام، نقطه آغاز شکوفایی اقتصادی است.» این شکوفایی اقتصادی کجاست که حتی صدای نشریات موافق برجام و موافق دولت را هم درآورده است و مرتباً از دولت در حوزه اقتصادی انتقاد می‌کنند؟ اهتمام به فرستادن وکیل‌الدوله‌ها به مجلس، کرکره پرسشگری و نظارت را پایین می‌کشد و دیگر دولت پاسخگوی وعده‌های خود نخواهد بود.
روزنامه رسالت در تحلیلی نوشت: رئیس جمهور چندی پیش در دیدار استانداران گفت «به عنوان دولت اعتدال، دلمان می‌خواهد معتدلان بروند مجلس، و این آرزوی ماست.» دولت، مجری انتخابات است و اگر بخواهد آرزوی فوق را برآورده کند، از بی‌طرفی خارج می‌شود. دولت طی دو سال و نیم گذشته همواره در برابر نقد مشفقانه، بی‌حوصله بوده است و با ادبیاتی که در شأن رئیس جمهور نیست، منتقدین را بارها با عباراتی موهن نواخته است. حمله به شورای نگهبان از سوی رئیس جمهور هم برای تشویق این نهاد به بی‌قانونی و صرف نظر از قانون در تأیید یا رد صلاحیت‌ها، صرفاً برای شکل‌گیری بهارستان بدون منتقد است.
دولت طی دو سال و نیم گذشته با مطالبات مردم و وعده‌هایی که داده، رو به رو بوده است. دولت طی این سال‌ها در برابر ده‌ها پرسش منتقدین به ویژه در مجلس، پاسخی درخور ارائه نداده است. مردم این روزها دست‌اندرکار، شکل‌گیری خانه ملت هستند و می‌خواهند وکیل خود را به مجلس بفرستند. اما دولت با سوزنبانی افکار عمومی، دست‌اندرکار فرستادن «وکیل دولت» به مجلس است. آیا با این رویکرد، باب نقد بسته نمی‌شود؟ دولت در قراردادها رویکرد زدن مهر محرمانه بر اوراق آن را انتخاب کرده است. نه ملت را محرم می‌داند، نه مجلس را مجاز به بازخوانی و نظارت بر قراردادهای نفتی! دولت از مجلس پرسشگر، ناخشنود است و مجلس همسو و غیر ناظر می‌خواهد. در قصه برجام، بارها این ناخشنودی را نشان داد.
این روزها دولت مشغول مدال دادن به مذاکره کنندگان هسته‌ای است و از برجام به عنوان فتح‌الفتوح و بزرگ‌ترین دستاورد تاریخ و معجزه قرن یاد می‌کند. اما حاضر نیست راجع به فهرست این فتوحات و دستاوردهای آن و نوع معجزه‌ای که رخ داده، حرفی بزند. در مذاکرات برجام امتیازات نقدی به طرف مقابل دادیم که حاصل خون دل خوردن دانشمندان جوان کشور بود؛ امتیازاتی که به قیمت خون شهدای هسته‌ای تمام شد. اما امتیازات نسیه‌ای که گرفتیم هنوز پس از گذشت یک ماه از اعلام اجرایی شدن برجام، نقد نشده است. گفتند اولین روز اجرای برجام 1000 ال‌سی گشایش یافته، در حالی که آن روز، آخر هفته و تعطیل بوده و هیچ گشایشی رخ نداده بود.
رسالت می‌افزاید: اغراق‌گویی و تمجیدهای فراوان از نتایج برجام در حالی که هنوز هیچ افق روشنی از اجرای تعهدات طرف مقابل به ویژه آمریکا وجود ندارد، چه فایده‌ای دارد؟ ابتدایی‌ترین تعهد طرف مقابل، بحث «سوئیفت» بوده، که این مشکل هنوز حل نشده و هیچ تاجری نمی‌تواند پولی را از داخل به خارج و یا بالعکس، به راحتی جا به جا کند. در حالی که رجزخوانی سناتورها و برخی اعضای کنگره علیه برجام ادامه دارد و نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا هم در تبلیغات خود در کوبیدن بر طبل خصومت با ملت ایران مسابقه گذاشته‌اند، رئیس جمهور محترم از چه معجزه برجام و فتح‌الفتوحی یاد می‌کنند؟
گفته شد؛ «برجام، نقطه آغاز شکوفایی اقتصادی است.» این شکوفایی اقتصادی کجاست که حتی صدای نشریات موافق برجام و موافق دولت را هم درآورده است و مرتباً از دولت در حوزه اقتصادی انتقاد می‌کنند؟ اهتمام به فرستادن وکیل‌الدوله‌ها به مجلس، کرکره پرسشگری و نظارت را پایین می‌کشد و دیگر دولت پاسخگوی وعده‌های خود نخواهد بود.
اخبار ویژه
قربانی کردن قانون به نفع فرد!
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
