
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش پایگاه 598، شهید علی اصغر ارسنجانی فرمانده گردان میثم از لشکر 27 محمد رسول الله بود که در سال 65 به شهادت رسید.
گردان میثم یکی از گردانهای به نام این لشکر بود که معروف بود بچههایش داش مشتی هستند و علی اصغر آن را فرماندهی میکرد. عشق به شهادت به قدری در این فرزند حضرت روح الله شعله میکشید که در جملاتی مینویسد:
پروردگارا! تو خود گواهی که مثل شمع می سوزم و آب می شوم. و آنقدر دلم گرفته که اگر به من جرات میدادی خود را به دریا می انداختم خود را به آب و آتش می انداختم؛ خود را در بیابان ها رها می کردم تا بالاخره عقده دل خالی کنم. عقده دلم چیست؟ ایزد من تو خود گواهی که عقده من رسیدن به اهدافی که تمام انبیا و اولیا داشته اند؛ آری آن یاری کردن دین خداست.