نبویان در صحن مجلس:
کارلوس
کی روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران روز گذشته مصاحبه بلند و مفصلی را با
سایت فدراسیون فوتبال انجام داد که بخشی از آن را می خوانید:
*فوتبال ایران در آسیا بهترین نیست
من فکر نمی کنم که فوتبال ما در آسیا بهترین باشد، ما هنوز از این جایگاه فاصله داریم. به ژاپن نگاه کنید، من همیشه برنامه توسعه فوتبال ژاپن را پیگیری کرده ام که با هیچ جای دیگر قابل مقایسه نیست. مردم و افکار عمومی بیشتر به دنبال راه حل های غیرواقعی هستند تا کار کردن، چراکه کار کردن زیاد و پشتکار داشتن سخت است.
*لیگ باید 16 تیمی شود
تیم های لیگ باید از 18 به 16 تیم کاهش یابند و پاداشی که برای بازیکنان و تیم های رده اول و دوم و سوم و چهارم در لیگ برتر درنظر گرفته می شود، متفاوتباشد تا اینجا انگیزه کند. معتقدم فدراسیون در این زمینه می تواند از باشگاه ها نیز حمایت کند.
*باید کفاشین روزها را 36 ساعته کند!
کار فشرده اجازه نمی دهد زمانی برای تفریح داشته باشیم. باید از رئیس فدراسیون بخواهم تا روزها را 36 ساعته کند، آن وقت می توانم مرتب به استادیوم های مختلف در شهرها بروم! می دانم مردم دوست دارند که کی روش در ورزشگاه باشد، این برای من باعث افتخار است، اما زمان محدود است.
*صعود به جام جهانی احترام می آورد
چهار دلیل اصلی دارم که صعود به جام جهانی اهمیت دارد. 1 – وقتی به جام جهانی صعود می کنید به دنیا اعلام می کنید که عاشق فوتبال هستید و اعتبار، شهرت و احترام کشورتان با صعود به جام جهانی بالا می رود. 2 – درهای فوتبال جهان روی فوتبال کشورتان باز می شود و بازیکنان و مربیان ایرانی می توانند رد فوتبال جهان حضور پیدا کنند. 3 – فیفا در جام جهانی گذشته به هر تیمی که به جام جهانی صعود کرد 9 میلیون دلار پاداش داد که ما می توانیم این مبلغ را که در سال 2014 افزایش هم خواهد یافت خرج توسعه فوتبال پایه کنیم. 4 – وقتی احترام و ارزش لازم را به دست بیاورید و به جام جهانی صعود کنید مسئولان می توانند راحت تر به کرسی های بین المللی در کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا برسند.
*اشتیاق مردم به فوتبال ستودنی است
بیشتر از 30 سال است که در فوتبال جهان و در کشورهایی نظیر پرتغال، آمریکا، آفریقای جنوبی و چین بوده ام. هیچ جای دنیا ندیده ام که هواداران برای دیدن یک بازی، شب قبلش نزدیک در ورودی ورزشگاه بخوابند. این اشتیاق ستودنی است و اگر شما جایی غیر از ایران را سراغ دارید، بگویید.
*در فوتبال پایه عمل گرایی نیست
برای کمک به تیم های پایه همیشه آماده هستم و دوست دارم با کسانی کار کنم که تعهد دارند. در تیم ملی امید این تعامل وجود داشت و آنها همه چیز را با من چک می کردند و نظرات مرا می خواستند. از من نخواهید وقتم را جایی تلف کنم که فقط صحبت و حرف می بینم اما خبری از عمل در فوتبال پایه نیست. شاید هم کسانی که در فوتبال پایه هستند نمی خواهند باما کار کنند.
*مذاکره ام با تیم های دیگر صحت ندارد
زمانی که در مرخصی بودم متوجه شدم از سوی رسانه ها و مطبوعات داستان های جالبی مطرح شده است. با کادر و مدیر رسانه ای تیم صحبت کردم و خواستم هرچه زودتر این مسائل پایان یابد. در روزنامه ها آمده بود که من با باشگاه یا تیم های دیگر کشورها مذاکره کرده ام اما این صحت نداشت.
*هدف ما رسیدن به جام جهانی است
معتقدم هدایت تیمی را برعهده دارم که سال 2014 در رقابت های جام جهانی برزیل به مصاف حریفان خود می رود. برای اینکه به این هدف برسیم دو نکته مهم را نباید فراموش کرد اولا، میل و اشتیاقی است که من برای رسیدن به این هدف دارم و باعث شده تا سخت کار و برنامه ریزی کنم، اما مشکلاتی در این بین وجود دارد. دوم اینکه زمانی که بازیکن به تیم ملی دعوت می کنم به دلیل تنهایی ام در کمپ تیم های ملی و تلف کردن وقتم نیست بلکه به دلیل حرفه ای شدن و شناخت بهتر آنها در کنار فعالیت و تلاش است و در این صورت است که می توان به هدف خود رسید.
*فقط نمی خواهم از سواحل برزیل لذت ببرم
نکته دیگری که بازهم بسیار مهم و حائز اهمیت است، ذهنیت بازیکنان است، زمانی که به جام جهانی صعود کردیم باید ذهن بازیکنان را آماده کنیم تا حضوری پرقدرت و مطلوب در رقابت های جام جهانی برزیل داشته باشند. من مربی ای نیستم که بخواهم فقط در برزیل حضور داشته باشم و از سواحلش لذت ببرم. مطمئنا مربی هایی وجود دارند که با این هدف به مقصد برزیل می روند. می خواهم وقتی که به جام جهانی صعود کردیم، اگر شانسی برای پیروزی در هر دیدار وجود داشته باشد، آن پیروزی را به دست بیاوریم.
*چشم 75 میلیون نفر به من است
75 میلیون نفر چشمشان به من است و کارم سخت است. هرشب با این فکر می خوابم که باید دل 75 میلیون نفر را شاد کنم، چراکه باید پاسخگوی همان 75 میلیون نفر باشم که چشم امیدشان به تیم ملی ایران است. مطمئنا من فقط با طرفداران استقلال و پرسپولیس طرف نیستم و همه تیم های ایران و همه باشگاه ها و طرفداران شان می خواهند تیم ملی به جام جهانی صعود کند. 12 سال است در تیم های ملی کار می کنم و خوب می دانم یک اشتباه کافی است که یک مربی علیه یک کشور شود و یک کشور علیه یک مربی شوند.
*حمایت از کفاشیان به سبک کی روش
برای من انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال مخفی است و فقط خودم می دانم به چه کسی رای می دهم. فقط این را بگویم که ارتباط کاری و درک مشترک بسیار خوبی بین و علی کفاشیان برقرار شده و مایه تاسف خواهد بود که این ارتباط کاری قطع شود و بخواهم از نو با شخص دیگری مشکلات کاری تیم ملی را حل کنم.
11 نکته برای بهترشدن فوتبال از دید کی روش
1 – باید برای تیم های ملی برنامه توسعه ای داشته باشیم.
2 – برای رشد بازیکنان در رده های سنی پایه نیاز به یک برنامه توسعه ای مدون داریم.
3 – یک برنامه آموزشی کارآمد و موثر برای مربیان درنظر گرفته شود.
4 – داشتن زمین های فوتبال باکیفیت، چراکه با داشتن این زمین ها چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی به جایی نمی رسیم.
5 – ایجاد تجهیزات ورزشی حرفه ای برای تیم های ملی و باشگاه ها.
6 – سیستم برگزاری مسابقات باید بهتر شود. به نظر من 18 تیم برای لیگ برتر ایران زیاد است و حضور 16 تیم کفایت می کند.
7 – سیستم برگزاری رقابت ها باید بین المللی باشد.
8 – بهبود کیفیت و توجه ویژه به رقابت های لیگ های پایه.
9 – باید برای توسعه داوری برنامه داشته باشیم و از تجربه داوران بین المللی استفاده کنیم.
10 – مسئولان و مدیران فوتبال ایران باید خیلی بیشتر در کلاس های مدیریتی که در سطح دنیا برگزار می شود شرکت کنند.
11 – مهم ترین نکته مسئله بودجه است که باید از قالب وعده دادن در بیاید و به عمل برسد.
منبع: تماشا
من فکر نمی کنم که فوتبال ما در آسیا بهترین باشد، ما هنوز از این جایگاه فاصله داریم. به ژاپن نگاه کنید، من همیشه برنامه توسعه فوتبال ژاپن را پیگیری کرده ام که با هیچ جای دیگر قابل مقایسه نیست. مردم و افکار عمومی بیشتر به دنبال راه حل های غیرواقعی هستند تا کار کردن، چراکه کار کردن زیاد و پشتکار داشتن سخت است.
*لیگ باید 16 تیمی شود
تیم های لیگ باید از 18 به 16 تیم کاهش یابند و پاداشی که برای بازیکنان و تیم های رده اول و دوم و سوم و چهارم در لیگ برتر درنظر گرفته می شود، متفاوتباشد تا اینجا انگیزه کند. معتقدم فدراسیون در این زمینه می تواند از باشگاه ها نیز حمایت کند.
*باید کفاشین روزها را 36 ساعته کند!
کار فشرده اجازه نمی دهد زمانی برای تفریح داشته باشیم. باید از رئیس فدراسیون بخواهم تا روزها را 36 ساعته کند، آن وقت می توانم مرتب به استادیوم های مختلف در شهرها بروم! می دانم مردم دوست دارند که کی روش در ورزشگاه باشد، این برای من باعث افتخار است، اما زمان محدود است.
*صعود به جام جهانی احترام می آورد
چهار دلیل اصلی دارم که صعود به جام جهانی اهمیت دارد. 1 – وقتی به جام جهانی صعود می کنید به دنیا اعلام می کنید که عاشق فوتبال هستید و اعتبار، شهرت و احترام کشورتان با صعود به جام جهانی بالا می رود. 2 – درهای فوتبال جهان روی فوتبال کشورتان باز می شود و بازیکنان و مربیان ایرانی می توانند رد فوتبال جهان حضور پیدا کنند. 3 – فیفا در جام جهانی گذشته به هر تیمی که به جام جهانی صعود کرد 9 میلیون دلار پاداش داد که ما می توانیم این مبلغ را که در سال 2014 افزایش هم خواهد یافت خرج توسعه فوتبال پایه کنیم. 4 – وقتی احترام و ارزش لازم را به دست بیاورید و به جام جهانی صعود کنید مسئولان می توانند راحت تر به کرسی های بین المللی در کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا برسند.
*اشتیاق مردم به فوتبال ستودنی است
بیشتر از 30 سال است که در فوتبال جهان و در کشورهایی نظیر پرتغال، آمریکا، آفریقای جنوبی و چین بوده ام. هیچ جای دنیا ندیده ام که هواداران برای دیدن یک بازی، شب قبلش نزدیک در ورودی ورزشگاه بخوابند. این اشتیاق ستودنی است و اگر شما جایی غیر از ایران را سراغ دارید، بگویید.
*در فوتبال پایه عمل گرایی نیست
برای کمک به تیم های پایه همیشه آماده هستم و دوست دارم با کسانی کار کنم که تعهد دارند. در تیم ملی امید این تعامل وجود داشت و آنها همه چیز را با من چک می کردند و نظرات مرا می خواستند. از من نخواهید وقتم را جایی تلف کنم که فقط صحبت و حرف می بینم اما خبری از عمل در فوتبال پایه نیست. شاید هم کسانی که در فوتبال پایه هستند نمی خواهند باما کار کنند.
*مذاکره ام با تیم های دیگر صحت ندارد
زمانی که در مرخصی بودم متوجه شدم از سوی رسانه ها و مطبوعات داستان های جالبی مطرح شده است. با کادر و مدیر رسانه ای تیم صحبت کردم و خواستم هرچه زودتر این مسائل پایان یابد. در روزنامه ها آمده بود که من با باشگاه یا تیم های دیگر کشورها مذاکره کرده ام اما این صحت نداشت.
*هدف ما رسیدن به جام جهانی است
معتقدم هدایت تیمی را برعهده دارم که سال 2014 در رقابت های جام جهانی برزیل به مصاف حریفان خود می رود. برای اینکه به این هدف برسیم دو نکته مهم را نباید فراموش کرد اولا، میل و اشتیاقی است که من برای رسیدن به این هدف دارم و باعث شده تا سخت کار و برنامه ریزی کنم، اما مشکلاتی در این بین وجود دارد. دوم اینکه زمانی که بازیکن به تیم ملی دعوت می کنم به دلیل تنهایی ام در کمپ تیم های ملی و تلف کردن وقتم نیست بلکه به دلیل حرفه ای شدن و شناخت بهتر آنها در کنار فعالیت و تلاش است و در این صورت است که می توان به هدف خود رسید.
*فقط نمی خواهم از سواحل برزیل لذت ببرم
نکته دیگری که بازهم بسیار مهم و حائز اهمیت است، ذهنیت بازیکنان است، زمانی که به جام جهانی صعود کردیم باید ذهن بازیکنان را آماده کنیم تا حضوری پرقدرت و مطلوب در رقابت های جام جهانی برزیل داشته باشند. من مربی ای نیستم که بخواهم فقط در برزیل حضور داشته باشم و از سواحلش لذت ببرم. مطمئنا مربی هایی وجود دارند که با این هدف به مقصد برزیل می روند. می خواهم وقتی که به جام جهانی صعود کردیم، اگر شانسی برای پیروزی در هر دیدار وجود داشته باشد، آن پیروزی را به دست بیاوریم.
*چشم 75 میلیون نفر به من است
75 میلیون نفر چشمشان به من است و کارم سخت است. هرشب با این فکر می خوابم که باید دل 75 میلیون نفر را شاد کنم، چراکه باید پاسخگوی همان 75 میلیون نفر باشم که چشم امیدشان به تیم ملی ایران است. مطمئنا من فقط با طرفداران استقلال و پرسپولیس طرف نیستم و همه تیم های ایران و همه باشگاه ها و طرفداران شان می خواهند تیم ملی به جام جهانی صعود کند. 12 سال است در تیم های ملی کار می کنم و خوب می دانم یک اشتباه کافی است که یک مربی علیه یک کشور شود و یک کشور علیه یک مربی شوند.
*حمایت از کفاشیان به سبک کی روش
برای من انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال مخفی است و فقط خودم می دانم به چه کسی رای می دهم. فقط این را بگویم که ارتباط کاری و درک مشترک بسیار خوبی بین و علی کفاشیان برقرار شده و مایه تاسف خواهد بود که این ارتباط کاری قطع شود و بخواهم از نو با شخص دیگری مشکلات کاری تیم ملی را حل کنم.
11 نکته برای بهترشدن فوتبال از دید کی روش
1 – باید برای تیم های ملی برنامه توسعه ای داشته باشیم.
2 – برای رشد بازیکنان در رده های سنی پایه نیاز به یک برنامه توسعه ای مدون داریم.
3 – یک برنامه آموزشی کارآمد و موثر برای مربیان درنظر گرفته شود.
4 – داشتن زمین های فوتبال باکیفیت، چراکه با داشتن این زمین ها چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی به جایی نمی رسیم.
5 – ایجاد تجهیزات ورزشی حرفه ای برای تیم های ملی و باشگاه ها.
6 – سیستم برگزاری مسابقات باید بهتر شود. به نظر من 18 تیم برای لیگ برتر ایران زیاد است و حضور 16 تیم کفایت می کند.
7 – سیستم برگزاری رقابت ها باید بین المللی باشد.
8 – بهبود کیفیت و توجه ویژه به رقابت های لیگ های پایه.
9 – باید برای توسعه داوری برنامه داشته باشیم و از تجربه داوران بین المللی استفاده کنیم.
10 – مسئولان و مدیران فوتبال ایران باید خیلی بیشتر در کلاس های مدیریتی که در سطح دنیا برگزار می شود شرکت کنند.
11 – مهم ترین نکته مسئله بودجه است که باید از قالب وعده دادن در بیاید و به عمل برسد.
منبع: تماشا
اخبار ویژه
در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت؛
انتصاب‌های خطرناک دولت چهاردهم؛
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
ناشناس
۰۸:۰۳ - ۰۲ بهمن ۱۳۹۰
از مسولان خواهش میکنم که تعداد تیمهای لیگ رو کم نکنند. درسته که ما مشکلات هم در لیگمان داریم ولی خیلی زحمت کشیده شد تا این لیگ با 18 تیم جا بیفتد پس خواهشا لیگ رو 16 تیمی نکنید، یکی از شرایط حرفه ای لیگها از نظر AFC هجده تیمی بودن لیکهاست
پاسخ ناشناس
۰۹:۴۷ - ۰۲ بهمن ۱۳۹۰
از مسولان خواهش میکنم که تعداد تیمهای لیگ رو کم نکنند. درسته که ما مشکلات هم در لیگمان داریم ولی خیلی زحمت کشیده شد تا این لیگ با 18 تیم جا بیفتد پس خواهشا لیگ رو 16 تیمی نکنید، یکی از شرایط حرفه ای لیگها از نظر AFC هجده تیمی بودن لیگهاست پس با 16 تیمی کردن لیگ شور و شوق مردم رو کم نکنید. چطور کشورهایی مثل امارات ، قطر، کویت و ... که جمعیتشان بین 500،000 تا 2،000،000 نفر است لیگهاشون 12-14-16 تیمی است، در صورتی در آسیا درجه 2 - 3 هستند و استادیومهاشون همیشه خالی است و اصلا هوادار ندارند ولی شما لیگ دسته 2 جام آزادگان رو در نظر بگرید که از نظر هوادار تا لیگ یک یا لیگ برتر فرقی نمیکند.
پس با این شرایط موجود اصلا نباید از هجده تیم کاسته شود ، اگر لیگ ما جذاب شده به خاطر اینکه اکثر استانها در لیگ برتر نماینده دارند ، مسیله دیگری که لیگ دسته یک رو جذاب کرده صعود سه تیم به لیگ برتر و از طرف دیگر هم سقوط سه تیم از لیگ برتر به دسته یک رقابت رو در انتهای جدول لیگ برتر جذاب کرده؛ همانطوری که قبلا با وجود 4 نماینده در لیگ قهرمانان آسیا ، هر هجده تیم برای رسیدن به رتبه اول تا چهارم لیگ تلاش میکردند که همین رقابت باعث پویایی و جذابیت لیگ برتر شده بود ولی با وجود کم شدن سهمیه ایران در آسیا انگیزه تیمها هم کم شده.
پس خواهشا لیگ 18 تیمی ما رو خراب ، نابود و دربدر نکنید. چرا لیگ دسته اول ما اینقدر جذاب و پویا شده؟ چرااااا؟ چون سه تیم به لیگ برتر صعود میکند ولی اگر این سهمیه رو از لیگ یک بگیرید شک نکنید که لیگ یک هم جذابیتش رو از دست خواهد داد.
شما لیگ اسپانیا رو ببینید با وجود 20 تیمی بودن و حرفه ای بودن و اروپایی بودن فقط چند تیم درجه یک داره و بقیه تیمهاش ضغیف و بی بضاعتند و اختلاف فاحشی بین تیمهای بالای جدول و پایین جدولش است که همیشه ریال و بارسلون حریفاشون رو با 6-7 گل میبرن ولی لیگ ما همه تیمها چسبیده به هم و در یک سطح و فشرده با هم رقابت میکنند و 6 تایی کردن یک تیم شاید 30 سالی یک بار اتفاق بیفتد. پس خواهشا این لیگ پویا و جذاب که ما بهش عادت کردیم رو 16 تیمی نکنید و کشوری که بالای 75 میلیون جمعیت دارد و پتانسیل بسیار بالایی در فوتبال دارد که با وجود یک کادر قوی در فدراسیون فوتبال میتواند فراتر از آسیا حرف بزند رو مثل کشورهای عربی ( که جمعیتشان 400 - 500 هزار نفر است و اصلا هوادار فوتبال ندارند و از نظر من 2 تا تیم هم واسه لیگ این کشورها زیاد است ) 16 تیمی نکنید. اگر باشگاهی نمیتواند این فشردگی لیگ رو تحمل کند فرصت رو به تیمی بده که هم توانش رو دارند و هم مدیریتش رو بلدن. یک باشگاه حرفه ای باید 30 بازیکن تراز اول داشته باشد که بتواند سه روزی یک بازی انجام بدهد که البته با مساعدت مسولان سهمیه بازیکن خارجی رو برای تیمهای لیگ برتری به 7-8 بازیکن افزایش پیدا کند و در هر بازی حداکثر از 4 بازیکن خارجی استفاده شود تا تیمها بتوانند به راحتی هر هفته ای 2 بازی انجام دهند.
لیگ حرفه ای باید پول خرج کرد ، دو تا تیم هم سطح داشت و فشرده بازی کرد؛ اگر قرار باشه م هر روزی یک بهونه ای بیاریم که درست نیست. ما باید پیشرفت کنیم و برای پیشرفت باید مثل ژاپن و کره سختی ها رو تحمل کنیم تا بتوانیم لیگمان را به کره و ژاپن برسانیم. آقایان با برنامه ریزی بسیار عالیتون لیگ 18 تیمی رو جا انداختین و سختی ها رو پشت سر گذاشتین و اول خوشی هاتون که رسیده میخواهین همه زحمت کشی هاتون رو از بین ببرین. پس لطفا لیگ 18 تیمی رو ادامه بدین و قانون بازیکن خارجی رو تغییر بدین (افزایش پیدا کند به 8 بازیکن ) و تیمهایی که به فشردگی مسابقات معترضند حرفه ای نیستند و اگر نتوانستند خودشون رو با شرایط موجود وفق دهند بروند لیگ دسته یک و ده روزی یک بازی انجام بدهند تا بتوانند خوب ریکاوری بشوند و فرصت رو به تیمهایی بدهند که لیاقت لیگ برتر رو داشته باشند؛
نمیدونم چرا بعضی ها فکر میکنند که لیگ باید مثل 10 سال پیش برگزار شه!؟ ده سال پیش این همه امکانات نبود و شاید بعضی از مرکز استانها هفته ای یک پرواز هم به تهران نداشت و تیمها باید از شمال تا جنوب با اتوبوس میرفتند ولی در حال حاضر علاوه بر پروازها و خطوطهای هوایی بسیار زیاد بین مراکز استانها با تهران و هر شهری با شهر مجاور خود و یا شهرهایی که موقعیت اقتصادی شان باعث شکل گرفتن خط هوایی بین آنها شده، پروازهای چارتر هم به صورت اختصاصی و با هزینه نسبتا کمتری آماده خدمت به باشگاهایی هست که خطوط هوایی با شهر مقصد ندارند ؛ پس خواهشا باشگاهها با وجود این پروازهای متعدد و خطوط هوایی هوایی زیاد و وجود هواپیماهای اختصاصی (پرواز های چارتر ) مسافت طولانی و یا بد مسیر بودرو بهانه نکنند؛ اگر مشکل مالی دارند جایشان را به باشگاههایی بدهند که توانایی هزینه کردن در لیگ حرفه ای رو داشته باشند.
انشا الله مسولین از روی دلشان واسه لیگ برتر تصمیم نگیرند و ی کم هم حرف دل هواداران رو بشنوند و منطقی فکر کنند و زحمت ک سختیهایی رو که با دست خالی و امکانات کم واسه این لیگ کشیدند تا به اینجا رسوندنش رو به خاطر باشگاهایی که حرفه ای نیستند و در لیگ حرفه ای بازی میکنند ، یک شبه بر باد ندنشون. بلکه با دور کردن تیمهای آماتور از لیگ برتر و جابگزین کردن تیمهای حرفه ای، مشکلات رو حل کنند و ن اینکه با کم کردن تیمها... .
پاسخ پس با این شرایط موجود اصلا نباید از هجده تیم کاسته شود ، اگر لیگ ما جذاب شده به خاطر اینکه اکثر استانها در لیگ برتر نماینده دارند ، مسیله دیگری که لیگ دسته یک رو جذاب کرده صعود سه تیم به لیگ برتر و از طرف دیگر هم سقوط سه تیم از لیگ برتر به دسته یک رقابت رو در انتهای جدول لیگ برتر جذاب کرده؛ همانطوری که قبلا با وجود 4 نماینده در لیگ قهرمانان آسیا ، هر هجده تیم برای رسیدن به رتبه اول تا چهارم لیگ تلاش میکردند که همین رقابت باعث پویایی و جذابیت لیگ برتر شده بود ولی با وجود کم شدن سهمیه ایران در آسیا انگیزه تیمها هم کم شده.
پس خواهشا لیگ 18 تیمی ما رو خراب ، نابود و دربدر نکنید. چرا لیگ دسته اول ما اینقدر جذاب و پویا شده؟ چرااااا؟ چون سه تیم به لیگ برتر صعود میکند ولی اگر این سهمیه رو از لیگ یک بگیرید شک نکنید که لیگ یک هم جذابیتش رو از دست خواهد داد.
شما لیگ اسپانیا رو ببینید با وجود 20 تیمی بودن و حرفه ای بودن و اروپایی بودن فقط چند تیم درجه یک داره و بقیه تیمهاش ضغیف و بی بضاعتند و اختلاف فاحشی بین تیمهای بالای جدول و پایین جدولش است که همیشه ریال و بارسلون حریفاشون رو با 6-7 گل میبرن ولی لیگ ما همه تیمها چسبیده به هم و در یک سطح و فشرده با هم رقابت میکنند و 6 تایی کردن یک تیم شاید 30 سالی یک بار اتفاق بیفتد. پس خواهشا این لیگ پویا و جذاب که ما بهش عادت کردیم رو 16 تیمی نکنید و کشوری که بالای 75 میلیون جمعیت دارد و پتانسیل بسیار بالایی در فوتبال دارد که با وجود یک کادر قوی در فدراسیون فوتبال میتواند فراتر از آسیا حرف بزند رو مثل کشورهای عربی ( که جمعیتشان 400 - 500 هزار نفر است و اصلا هوادار فوتبال ندارند و از نظر من 2 تا تیم هم واسه لیگ این کشورها زیاد است ) 16 تیمی نکنید. اگر باشگاهی نمیتواند این فشردگی لیگ رو تحمل کند فرصت رو به تیمی بده که هم توانش رو دارند و هم مدیریتش رو بلدن. یک باشگاه حرفه ای باید 30 بازیکن تراز اول داشته باشد که بتواند سه روزی یک بازی انجام بدهد که البته با مساعدت مسولان سهمیه بازیکن خارجی رو برای تیمهای لیگ برتری به 7-8 بازیکن افزایش پیدا کند و در هر بازی حداکثر از 4 بازیکن خارجی استفاده شود تا تیمها بتوانند به راحتی هر هفته ای 2 بازی انجام دهند.
لیگ حرفه ای باید پول خرج کرد ، دو تا تیم هم سطح داشت و فشرده بازی کرد؛ اگر قرار باشه م هر روزی یک بهونه ای بیاریم که درست نیست. ما باید پیشرفت کنیم و برای پیشرفت باید مثل ژاپن و کره سختی ها رو تحمل کنیم تا بتوانیم لیگمان را به کره و ژاپن برسانیم. آقایان با برنامه ریزی بسیار عالیتون لیگ 18 تیمی رو جا انداختین و سختی ها رو پشت سر گذاشتین و اول خوشی هاتون که رسیده میخواهین همه زحمت کشی هاتون رو از بین ببرین. پس لطفا لیگ 18 تیمی رو ادامه بدین و قانون بازیکن خارجی رو تغییر بدین (افزایش پیدا کند به 8 بازیکن ) و تیمهایی که به فشردگی مسابقات معترضند حرفه ای نیستند و اگر نتوانستند خودشون رو با شرایط موجود وفق دهند بروند لیگ دسته یک و ده روزی یک بازی انجام بدهند تا بتوانند خوب ریکاوری بشوند و فرصت رو به تیمهایی بدهند که لیاقت لیگ برتر رو داشته باشند؛
نمیدونم چرا بعضی ها فکر میکنند که لیگ باید مثل 10 سال پیش برگزار شه!؟ ده سال پیش این همه امکانات نبود و شاید بعضی از مرکز استانها هفته ای یک پرواز هم به تهران نداشت و تیمها باید از شمال تا جنوب با اتوبوس میرفتند ولی در حال حاضر علاوه بر پروازها و خطوطهای هوایی بسیار زیاد بین مراکز استانها با تهران و هر شهری با شهر مجاور خود و یا شهرهایی که موقعیت اقتصادی شان باعث شکل گرفتن خط هوایی بین آنها شده، پروازهای چارتر هم به صورت اختصاصی و با هزینه نسبتا کمتری آماده خدمت به باشگاهایی هست که خطوط هوایی با شهر مقصد ندارند ؛ پس خواهشا باشگاهها با وجود این پروازهای متعدد و خطوط هوایی هوایی زیاد و وجود هواپیماهای اختصاصی (پرواز های چارتر ) مسافت طولانی و یا بد مسیر بودرو بهانه نکنند؛ اگر مشکل مالی دارند جایشان را به باشگاههایی بدهند که توانایی هزینه کردن در لیگ حرفه ای رو داشته باشند.
انشا الله مسولین از روی دلشان واسه لیگ برتر تصمیم نگیرند و ی کم هم حرف دل هواداران رو بشنوند و منطقی فکر کنند و زحمت ک سختیهایی رو که با دست خالی و امکانات کم واسه این لیگ کشیدند تا به اینجا رسوندنش رو به خاطر باشگاهایی که حرفه ای نیستند و در لیگ حرفه ای بازی میکنند ، یک شبه بر باد ندنشون. بلکه با دور کردن تیمهای آماتور از لیگ برتر و جابگزین کردن تیمهای حرفه ای، مشکلات رو حل کنند و ن اینکه با کم کردن تیمها... .
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
