کد خبر: ۳۶۰۳۸۲
زمان انتشار: ۰۹:۳۰     ۳۰ دی ۱۳۹۴
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: «و من لم یجعل الله له نورا فماله من نور»؛ وقتی نور نبود چیزی نداریم. این نور یعنی نور فاطمه، نور محمد و آل محمد(ص). اینها همه نور خدا هستند؛ «الله نور السموات و الارض» نور همین است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم: مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: امیدوارم نور فاطمه زهرا(ع) همه شما را غرق کند. هر وقت یادش می‌کنید نور او با شماست. از آن نور می گیرید. نور، علم است، چراغ است. اگر چراغ را خاموش کنند با این که چشم داریم جایی را نمی‌بینیم. چشم تنها برای دیدن کافی نیست. نور هم لازم است. لذا نور فاطمه برای شما خیلی خوب است. وقتی به آن خانم توجه کردی آن نور به مجلس شما می‌تابد. آن وقت می‌بینید؛ عرایضی را که می‌خواهم بکنم می‌بینید. من با لبم حرف می زنم و شما با دلت می‌بینی. چون نور فاطمه زهرا خیلی صفا دارد.


اگر ذکری از جمالش بشود یکمرتبه می‌بینی که خورشیدی پیدا شد که تمام ظاهر و باطن و درون و بیرون را روشن کرد. نور، آدم را زیبا می‌کند. «و من لم یجعل الله له نورا فماله من نور»*؛ وقتی نور نبود چیزی نداریم. این نور یعنی نور فاطمه، نور محمد و آل محمد(ص). اینها همه نور خدا هستند؛ «الله نور السموات و الارض»** نور همین است.


محمد و آل محمد(ص) مال آسمانها و زمینند و همه نور هستند. وقتی یادشان می‌کنیم آن خورشید، خودش را نشان می‌دهد و ما هم نور می‌گیریم و جز نور آنها می‌شویم. وقتی چراغ روشن شد خیلی زیبا می‌شود. همه چیز را در قلب خود و با جان خود نگاه می‌کنی. هر چه حسن و زیبایی است آشکار می‌شود. آن نور عیبها را هم کنار می‌زند. اصلا نور، ظلمتی باقی نمی‌گذارد.


ان شاء الله روز قیامت آن قدر به فاطمه زهرا(ع) علاقه‌مند هستیم که هر وقت آنها را گم کردیم خودشان می‌آیند ما را در بغل می‌گیرند و می‌گویند: ما را ندیدی؟ از بس ما را دوست دارند. ان شاء الله الان هم همین طور علاقه‌مند باشیم و قلب ما مال اینها باشد. چراغش را اینها روشن کنند. در سر دلت چراغی روشن می‌شود که مال محمد و آل محمد(ص) است. مال فاطمه زهرا(ع) است و در سر شما مخفی است، نورش هم مخفی است. همان طور که قبرش مخفی است، نورش در من و شما مخفی است. از بس لطیف است. آن قدر لطیف است که نمی‌توانم سرم را پایین کنم و نگاهش کنم.


ان شاء الله این عرایض را دلتان با آن نور تطبیق کند، «یهدی الله لنوره من یشاء»*؛ هر که دوست داشته باشد، خداوند از آن نور به او عطا می کند. «من یشاء» یعنی هر کس بخواهد، نه این که هرکس را خدا بخواهد. خیلی قشنگ بخواه! از همسر و پدر و مادر و از همه بهتر بخواه! آن وقت حق اینها ادا خواهد شد.


وقتی خدا را بیش‌تر از همه دوست بداری، حق آنها را می‌توانی ادا کنی. طبق وظیفه‌ات رفتار می کنی بدون هیچ زحمت. چون مولا بالای سر اوست و حواسش به اوست و آن هم حق کسی را ضایع نمی‌کند. این خیلی بینایی می‌آورد. قدرت ندارم همه را تعریف کنم ان شاء الله خودتان بیابید. آنچه را در قلبت می‌یابی خوب است، خیلی قشنگ است. با قلب و جانت معامله می‌کنیم کسی هم نمی‌فهمد.

*«هر که را خداوند نور نبخشید هرگز (جان) روشنی نخواهد یافت»سوره نور، آیه 40.
** «خدا نرو (وجود بخش) آسمانها و زمین است.» سوره نور، آیه 35.

کتاب طوبی محبت – ص 56
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها