انسان‌هاي پُرگو، مخزن سخنان پوچ و بي‌ارزش‌اند. آنان براي اينكه رشته سخن را از دست ندهند، مي‌كوشند بي‌انديشه و ناسنجيده، مطالبي را بر زبان آورند.
شنوندگان نه تنها به سخنان او توجه نمي‌كنند، بلكه با ناراحتي و تنفر، هر
لحظه منتظرند كه سخنان او پايان پذيرد تا دمي بياسايند. از آن پس نيز سعي
مي‌كنند كه از مصاحبت و همنشيني با او بپرهيزند. بنابراين انسان بايد در
سخن گفتن، اعتدال را رعايت كند تا به لغزش دچار نشود و دلزدگي ديگران را
فراهم نسازد. پيامبر گرامي اسلام(ص) مي‌فرمايند: منْ كثُر كلامُهُ كثُر
سقطُه؛ هر كس كلامش زياد باشد، لغزشش نيز زياد مي‌شود.
اخبار ویژه
پیام‌های مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
