می‌توانستیم سال‌۸۸ خاورمیانه را تغییردهیم

به نوشته وبگاه «نیوز مکس» رییس کمیته شوری روابط خارجی آمریکا در ادامه با انتقاد از سیاست‌های خاورمیانه‌ای اوباما گفت: «ما نیاز به سیاست با قدرت صلابت و نه سیاست عقب نشینی داریم.»

رویس درباره تنش‌های منطقه افزود: «اگر اقدام‌های اخیر ایران را ببینید این کشور یا از آمریکا گروگان گرفته یا در حال نادیده گرفتن تحریم‌ها بوده و موشک بالستیک شلیک می‌کند. به خاطر بیاوریم که اردن و دیگر متحدان آمریکا در منطقه واکنشی از سوی دولت آمریکا نمی‌بینند.» 

اد رویس در حالی مدعی عدم حمایت واشنگتن از فتنه گران بلوای 88 شد که «هیلاری کلینتون» وزیر امور خارجه پیشین آمریکا در زمان فتنه 88 در کتاب خاطرات خود به نام «انتخاب‌های دشوار» آورده است که فتنه 88 چه میزان با خارج از مرزهای ایران مرتبط بود.

 

بر اساس این گزارش، کلینتون در فصل 18 کتاب خود نوشته است :«شش ماهه دوم سال 2009 با تحولات غیرمنتظره بسیاری همراه بود که شکل مباحثات بین المللی را در مورد ایران به شدت تغییر می دادند.

 در ابتدا، مسئله انتخابات ایران پیش آمد. در ماه ژوئن، "احمدی نژاد" به عنوان پیروز انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد که از هر جهت اگر نتیجه تقلبی تمام عیار محسوب نمی‌شد، به شدت ناامیدکننده بود.»

 

وی ادامه داد: «جمعیت وسیعی برای اعتراض به نتیجه انتخابات، در خیابان‌های تهران  و در سرتاسر کشور تجمع کردند. تظاهرات شدت گرفت و به آن لقب "جنبش سبز" داده شد. میلیون‌ها ایرانی در نمایش بی‌سابقه اعتراض به خیابان‌ها ریختند. نیروهای امنیتی این اعتراض‌ها را با شدت پاسخ دادند. شهروندانی که راهپیمایی‌های صلح آمیز داشتند، ضرب و شتم شده و به طور گسترده دستگیر شدند. تصویر ویدیویی زن جوانی که به ضرب گلوله کشته شد، ترس و وحشت شدیدی در سراسر جهان ایجاد کرده بود».

کلینتون در این بخش از خاطرات خود به تشکیل اتاق فکر در کابینه آمریکا برای چگونگی برخورد با این واقعه اشاره کرده و می گوید: «در کابینه دولت در مورد چگونگی واکنش به بحث و مناظره نشستیم. من در این گفتگو ها در زمان آغاز اعتراضات گفتم، ما همانند دیگر کشورهای جهان بر روند اتفاقات در حال وقوع در تهران نظاره گر خواهیم بود و منتظر می‌مانیم ببینیم مردم ایران چه تصمیمی می‌گیرند. به طور قطع امیدواریم نتیجه، بازتابی از اراده و خواسته ملت ایران باشد.»

 

افشای ارتباط آمریکا با برخی رابط هایش در ایران نیز یکی دیگر از نکات قابل تامل این بخش از خاطرات کلینتون است؛ «رابط‌هایمان در ایران ما را ترغیب کردند تا حد امکان در این زمینه سکوت کنیم. آن‌ها نگران بودند که اگر آمریکا در حمایت از معترضان سخنی بگوید و یا اینکه سعی کنیم در امور مداخله کنیم، این مسئله سبب شود رژیم ایران اعتراض‌ها را تحت عنوان توطئه خارجی بی اعتبار کند. بسیاری از تحلیلگران اطلاعاتی و کارشناسان ایران با این مسئله موافق بودند. با این حال، وسوسه شدیدی برای ایستادگی و اعلام حمایتمان از ملت ایران و ابراز انزجار از شیوه های رژیم وجود داشت. این نقشی بود که مناسب آمریکا و همگام با ارزش های دموکراتیک این کشور بود.»

 

هیلاری کلینتون در کتاب خود آورده است: «اوباما پس از شنیدن همه این بحث‌ها و مناظره‌‌ها از روی اکراه تصمیم گرفت با وارد نکردن آمریکا در میانه بحران، مطابق آرمان‌های ملت ایران عمل کنیم. این یک تصمیم تاکتیکی دشوار بود که با دید باز گرفته شد.»

 

وزیر خارجه وقت آمریکا پشت صحنه‌های بلوا در ایران را نیز این‌گونه روایت کرد: «در پشت صحنه، گروه من در وزارت خارجه به طور مداوم با فعالان در ایران در ارتباط بودند و برای جلوگیری از تعطیل شدن توئیتر، به طور فوریتی مداخله کردند و قطع شدن توئیتر به معنای از بین رفتن یکی از وسایل اصلی ارتباطی معترضان بود.»