۴۷ کشور با بیشترین نرخ بیکاری به ترتیب رتبه

به گزارش پایگاه 598، با اینکه این بحران در حال حاضر در خیلی از کشور‌ها وجود دارد، در هر جامعه پیامد‌ها و اثرات متفاوتی بر جای می‌گذارد.

۴۷. لیبی

نرخ بیکاری لیبی تا سال گذشته به  ۲۴.۵ درصد رسید. ثابت شده که این مشکلات اقتصادی در لیبی وابسته به کسب‌و‌کار نفت بوده و فروش نفت در طی چند سال اخیر با مشکلات بسیاری روبرو بوده‌است.

۴۶. سودان

نرخ بیکاری سودان به ۲۴.۹ درصد رسیده‌است. تعداد زیادی از دانشجویان سودانی رشته‌های علوم انسانی را برای ادامه‌ی تحصیل انتخاب می‌کنند و بخش محدودی از آن‌ها به تحصیل در رشته‌های تجربی علاقه‌مند هستند. در مقابل، موقعیت کاری برای رشته‌های تجربی بسیار زیاد است به همین دلیل صاحبان کسب‌و‌کار از کارمندان خارجی برای کار در سودان استفاده می‌کنند تا خلا به وجود آمده را پر کنند.

به علاوه، جدا شدن سودان جنوبی از سودان به اقتصاد کشور لطمه‌ی زیادی وارد کرد.

۴۵. فرانسه

فرانسه در مدت دو سال شاهد افزایش نرخ بیکاری بوده تا جایی که این رقم به ۲۴.۷ درصد رسید. فرانسه یکی از سه کشور اروپایی بوده که افزایش نرخ بیکاری در آن با رشد تعداد مشاغل موقت همراه بوده‌است. پیدایش مشاغل موقت در زمان رشد نرخ بیکاری می‌تواند در وضعیت اقتصادی کشور پدیده‌ای مثبت تلقی شود.

۴۴. اسلوونی

مشکلات اقتصادی که از سال ۲۰۰۷ تا سال ۲۰۱۲ بوجود آمد، باعث شد که خیلی از فارغ‌التحصیلان برای پیدا کردن کار با مشکلات جدی روبرو شوند به طوری‌که به انجام مشاغل موقت راضی هستند و در شرایط سخت خیلی زود برکنار می‌شوند. نرخ بیکاری در اسلوونی به ۲۵.۷ درصد رسید. در سال ۲۰۱۳ در اسلوونی دو آمار مختلف از بیکاران ثبت شد. اختلاف نرخ بیکاری در این دو آمار به ۱۵ درصد رسید. تعداد زیادی از کارمندان روی شغل خود به عنوان یک کسب‌و‌کار واقعی حساب باز نمی‌کنند به همین دلیل در آمارگیری خود را به عنوان فردی بیکار معرفی کردند.
۴۳. مجارستان

مجارستان بدترین وضعیت بیکاری را در سال ۲۰۱۲ پشت سر گذاشت. در طول دو سال اخیر نرخ بیکاری از حد معمول عبور کرد ولی در سال ۲۰۱۵ به ۱۹ درصد رسید. دولت مجارستان اعلام کرده که علت این بیکاری توسعه‌ی بخش خصوصی کشور است.

وجود بحران بیکاری با وضعیت نابسامان اقتصادی رابطه‌ی مستقیم دارد. در بدترین وضعیت اقتصادی، هر کشور به ۴ تا ۵ سال زمان احتیاج دارد تا به وضعیت پیش از بحران برگردد. برای کم شدن نرخ بیکاری به مدت زمان بیشتری احتیاج است. به عنوان مثال در کشور‌های زیر، ۱۰ سال از سال بحران اقتصادی ( یعنی سال ۲۰۰۷ ) می‌گذرد با این حال هنوز خیلی از کشور‌ها نتوانسته‌اند معضل بیکاری را به حالت سال‌های قبل از ۲۰۰۷ برگردانند. ۲۶ درصد از ساکنین مجارستان بیکار هستند.
۴۲. پورتوریکو ۲۷ درصد
۴۱. ایرلند ۲۷ درصد
۴۰. باربادوس ۲۸ درصد
۳۹. مالدیو ۲۸.۱ درصد
۳۸. باهاما ۲۸.۱ درصد
۳۷. لهستان ۲۸.۴ درصد
۳۶. بحرین ۲۸.۶ درصد
۳۵. یمن

در سال ۲۰۱۳ حدود نیمی از جمعیت یمن زیر خط فقر بودند و نزدیک به ۵۰ درصد از کودکان از سوءتغذیه رنج می‌بردند.  یمن در میانه‌ی جنگی غیر نظامی قرار گرفته و بیکاری زمینه‌ای برای بی‌ثباتی کشور بوجود آورده‌است. در سال ۲۰۱۲ در مورد وضعیت بیکاری یمن اعلام شد: تنها در صورتی‌که دولت یمن نتواند راه حلی برای وضعیت امروز یمن پیدا کند، زمینه‌ای برای بی‌ثباتی و بحران اقتصادی کشور بوجود خواهد‌آمد. ۲۸ درصد از جمعیت یمن بیکار هستند.

۳۴. بلغارستان

بلغارستان پس از پایان حکومت کمونیستی، به بازار فروش داخلی وابستگی زیادی پیدا کرده و با اینکه توانسته نرخ بیکاری را کاهش دهد، هنوز هم وضعیت دستمزد دریافتی و از نظر کلی، زندگی در بلغارستان به حالت رکود باقی مانده‌است. به همین دلیل نرخ بیکاری بلغارستان ۲۹.۷ درصد است.

تحصیلات در بلغارستان کیفیت مناسبی ندارد و دانشجویانی که تحصیل را رها کرده‌اند، هنگام جستجو به دنبال مشاغل، وضعیت بدتری را تجربه می‌کنند.

۳۳. عربستان سعودی

عربستان سعودی به ساکنین خارجی کشور که بخش زیادی از آن‌ها هندی هستند، وابسته است. این کشور برای بهبود وضعیت اقتصادی، تلاش می‌کند که مشاغل عمومی را توسعه دهد و روی قسمت خصوصی تمرکز نکند تا بتواند بهره‌وری اقتصادی کشور را بالا ببرد.

عربستان سعودی جمعیت خیلی زیادی دارد به همین دلیل با بالا رفتن سن افراد باید برای شهروندان مسن مشاغل جدید دست‌و‌پا کند. با اینکه مشاغل زیادی برای زنان بوجود آمده ولی هنوز هم نرخ بیکاری با نرخ بیکاری متوسط جهانی اختلاف زیادی دارد و به ۳۰ درصد می‌رسد.

۳۲. ایران

بین رشته‌های دانشگاهی پرطرفدار ایران و مشاغلی که در حال حاضر وجود دارند اختلاف زیادی به چشم می‌خورد. از سال ۱۹۷۹ جمعیت ایران دو برابر شد ولی ظرفیت دانشگاه‌ها به طرز عجیبی تا ۲۵ برابر افزایش پیدا کرد. تعدادی از ایرانی‌های بیکار تحصیل کرده تصور می‌کنند که مدارک دانشگاهی هیچ ارزشی ندارند و همین مسئله بیکاری را به ۳۰ درصد رسانده‌است.

هر چه بحران فقر در کشور‌ها کمرنگ‌تر می‌شود، مردم به تحصیلات بیشتر روی می‌آورند. در نهایت جوانان با وسواس بیشتری به دنبال شغل می‌گردند. آن‌ها خودشان را مجبور نمی‌کنند که هر شغلی را که پیدا کردند، بپذیرند. بیشتر جوانان به دنبال مشاغل سطح بالا می‌گردند به طوری که بتوانند متناسب با تحصیلات و مدرکی که دریافت کرده‌اند، مشغول به کار شوند.

یکی از دلایل رشد نرخ بیکاری همین مسئله است. در کشور‌هایی که استاندارد درآمد بیشتر است، وسواس در انتخاب شغل هم بیشتر دیده می‌شود.

۳۱. جمهوری دومینیکن ۳۰ درصد
۳۰. گرجستان ۳۱.۵ درصد
۲۹. اردن ۳۱.۸ درصد
۲۸. آلبانی ۳۲.۳ درصد
۲۷. سورینام ۳۲.۸ درصد
۲۶. اسلواکی ۳۳.۸ درصد
۲۵. جامائیکا

بانک جهانی اعلام کرده که بی‌توجهی به تحصیلات و سرپرستی خانواده‌های محروم در جامائیکا به افزایش بیکاری در این کشور دامن زده‌است به طوری‌که بیکاری گریبانگیر ۳۴ درصد از افراد جامعه شده است. بیکاری نسل جوان باعث گسترش احساس دلسردی، نارضایتی، انزوا و عدم مالکیت و ناامیدی میان مردم می‌شود. همین پدیده باعث بوجود آمدن بستر مناسبی برای رفتارهای غیر‌اجتماعی در بین جوانان است. (مثل سوء مصرف مواد، جرم، جنایت و خشونت)

۲۴. بوتسوانا

بوتسوانا یکی از با‌ثبات‌ترین کشور‌های آفریقایی است به طوری‌که درآمد مشاغل در این کشور به حد متعادلی می‌رسد. بوتسوانا یکی از بزرگترین تولیدکننده‌های الماس در سراسر جهان است ولی دولت قصد دارد در حوزه‌ی شغلی کشور تنوع بوجود بیاورد. با این حال هنوز هم تعداد زیادی از مردم این کشور در فقر کامل به سر می‌برند و حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد ساکنان بالغ بوتسوانا به بیماری ایدز مبتلا هستند. نرخ بیکاری در این کشور به ۳۵.۳ درصد می رسد.

۲۳. گابن

گابن یکی از بزرگترین تولید‌کننده‌های نفت در آفریقاست که همین عامل توانسته باعث رشد اقتصادی چشم‌گیر کشور در طول یک دهه‌ی گذشته باشد. فروش نفت به تنهایی ۸۰ درصد از صادرات کشور را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل نرخ بیکاری به ۳۵ درصد رسیده است و این صنعت پرسود تنها می‌تواند برای ۵ درصد از مردم گابن اشتغال‌زایی داشته‌باشد. هنوز یک سوم مردم گابن زیر خط فقر هستند.

۲۲. عراق

وضعیت عراق از نظر سیاسی و اقتصادی رو به وخامت است. بخش زیادی از قشر تحصیلکرده‌ی عراق که همگی مدرک دانشگاهی دارند، در حال حاضر بیکار هستند. هر چه سطح تحصیلات جوانان بیشتر باشد به همان نسبت نرخ بیکاری بالاتر خواهد‌بود. فقط ۳۸ درصد از جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله‌ی عراقی شاغل هستند و از این رقم ۷۶ درصد این مشاغل به آقایان اختصاص داده‌شده‌است.

بیکاری یکی از مهم‌ترین علل پیدایش تنش در میان جوانان است چون می‌تواند این احساس را میان قشر فقیر جامعه تشدید کند، تصور وجود بی عدالتی در جامعه را گسترش دهد و وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور را به سویی ببرد که فقر و محرومیت توسعه پیدا کند.

۲۱. پرتغال

خیلی از پرتغالی‌ها به دنبال پیدا کردن فرصت کاری کشور را ترک کرده‌اند. بعضی از تحلیل‌گران معتقدند که وضعیت بیکاری در پرتغال خیلی بدتر از حالتی‌ است که در میان مردم تصور می‌شود. نرخ بیکاری پرتغال در سال ۲۰۱۳ نسبت به دیگر کشور‌ها کمتر بوده ولی نرخ بیکاری در دیگر کشور‌ها به ثبات رسیده‌ و یا کاهش پیدا کرده بود در حالیکه نرخ بیکاری در پرتغال از سال ۲۰۰۰ مدام رشد داشته‌است و در بدترین شرایط به ۳۶ درصد رسیده‌بود.

۲۰. نامیبیا

نامیبیا کشوری با‌ثبات در جنوب‌غربی آفریقا است که از سال ۱۹۹۰ استقلال پیدا کرد. با اینکه نامیبیا توانست در طول ۲۵ سال گذشته رشد اقتصادی داشته باشد، با رشد نرخ بیکاری مستمر درگیر بوده‌است. بیکاری در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری و در زنان بیشتر از مردان است. بیشتر ساکنان تمایل دارند در مشاغل ابتدایی، خدمات و فروش، کشاورزی و صنعت و تجارت مشغول به کار شوند.

برنامه‌های آموزشی در شمال آفریقا پایه‌ریزی شده‌اند و ساکنان آفریقا حتی زنان توانسته‌اند در تحصیلات (با کیفیتی در سطح جهانی) خیلی خوب عمل کنند ولی ثابت شده که بیکاری در میان جوانان و اقشار دیگر جامعه مسئله‌ای است که به ساختار‌های عمقی جامعه مربوط می‌شود و نمی‌توان با وضع کردن سیاست‌های جدید در جهت حل آن‌ها اقدامی انجام داد.

۱۹. قبرس ۳۷ درصد
۱۸. لسوتو ۳۷ درصد
۱۷. ایتالیا ۳۸.۳ درصد
۱۶. مصر ۳۹.۳ درصد
۱۵. مونته نگرو ۴۰.۵ درصد
۱۴. ارمنستان ۴۰.۶ درصد
۱۳. تونس

بعضی از تحلیل‌گران معتقدند که نرخ بالای بیکاری در تونس توسط گروه‌های تندرو اعلام می‌شود. هر چه نرخ بیکاری کشور بالاتر می‌رود، قابلیت پیشرفت هم مشکل‌تر می‌شود، از ورود خارجی‌هایی که به فکر شکوفایی هستند جلوگیری به عمل می‌آید و پایه‌های کشور به سستی می‌رود. این شرایط اقتصادی نمی‌تواند پاسخگوی افراد پر‌انگیزه و سخت‌کوش باشد. همین معضلات بستری فراهم کردند تا ۴۰ درصد از ساکنین کشور بیکار شوند.

۱۲. سوازیلند

از روزی که صادرات شکر در سوازیلند به کلی کنار گذاشته‌شد، تعداد زیادی از ساکنین کشور شغل خود را از دست دادند و وضعیت اقتصادی از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ به طرز قابل توجهی رو به وخامت رفت به طوری‌که نرخ بیکاری به ۴۴ درصد رسید.

۱۱. موریتانی

موریتانی یکی از صادر‌کنندگان برجسته‌ی آهن است و در استخراج طلا و مس هم قابلیت‌های زیادی دارد. به علاوه یکی از صادرکنندگان نفت در گذشته بوده و ذخایر گازی کشور جزء دارایی‌های مهم آن محسوب می‌شود. با این حال ساکنین آن شدیدا فقیر هستند چون بخش‌های درآمد‌زای کشور بدون حضور سرمایه‌ی انسانی ماهر و سیاستمداران قدرتمند بلاتکلیف باقی مانده و کشور بصورت کلی در اثر فشار‌های خارجی در شوک به سر می‌برد.

۱۰. صربستان

جوانان صربستان در انتخاب شغل موقعیت خاصی را مد نظر می‌گیرند. آن‌ها تمایل دارند که به صورت غیر رسمی، نیمه وقت با ساعات کاری قابل جابجایی کار کنند و قراردادی ثابت داشته باشند در حالی‌که شاغلینی که سن بیشتری دارند، به کار تمام‌وقت علاقه‌ی بیشتری دارند. گاهی جوانان صربستانی به دلیل پیدا نکردن موقعیت مناسب کاری، بازار کار را رها می‌کنند و دوباره به تحصیل روی می‌آورند. سخت‌گیری ساکنین صربستان در گزینش شغل باعث شده که نرخ بیکاری به ۴۶ درصد برسد.

۹. کرواسی

پیش از وقوع بحران اقتصادی، کرواسی سالانه شاهد رشد ۴ تا ۵ درصدی بود ولی بعد از بحران اقتصادی نتوانست دوباره به وضعیت پیشین بازگردد. علت اصلی گسترش فقر در کرواسی سکون بازار و بیکاری افراد بوده‎‌است. بعد از بسته شدن مرز‌های مجارستان تعداد زیادی از پناهندگان به کرواسی منتقل شدند و با وجود مشکلات اقتصادی حوزه‌ی بالکان، کرواسی وضعیت اقتصادی نابسامانی را تجربه کرد و نرخ بیکاری به ۴۹.۵ درصد رسید.

۸. آفریقای جنوبی

سالانه تنها نیمی از دانشجویانی که تحصیل در دانشگاه‌های آفریقای جنوبی را شروع می‌کنند، موفق می‌شوند درسشان را به اتمام برسانند. خیلی از دانشجویان به دلیل مشکل مالی و ناتوانی در پرداخت هزینه‌های دانشگاه، از ادامه‌ی تحصیل صرفنظر می‌کنند. چنین افرادی بعد از ترک دانشگاه، مهارت لازم برای ورود به بازار کار را ندارند.

۷. مقدونیه ۵۴ درصد
۶. ریونیون ۵۴ درصد
۵. مارتینیک ۵۴ درصد
۴. جزیره‌ی گوادلوپ ۵۵ درصد
۳. اسپانیا

نه تنها نرخ بیکاری در اسپانیا سر به فلک می‌کشد، بلکه بیشترین تعداد خروج دانشجویان از دانشگاه و صرفنظر از تحصیل در سراسر اروپا را به خود اختصاص داده است. اسپانیا در دوره‌ای ده ساله به ساخت‌و‌ساز پرداخت و دستمزد چنین مشاغلی به حدی بالا بود که دانشجویان از دانشگاه خارج می‌شدند تا در چنین شغل‌هایی سهم داشته‌باشند. با تمام شدن دوره‌ی ساخت‌وساز بطور ناگهانی تعداد مشاغل اسپانیا کاهش پیدا کرد و جمعیت عظیمی از جوانان بیست ساله بدون هیچ پشتیبانی و مهارتی رها شدند.

حالا اسپانیایی‌های بی‌مهارت به انجام کار‌هایی مشغول هستند که تا به امروز به عهده‌ی خارجی‌ها بوده و افراد ماهر در حال انجام مشاغلی هستند که انجام آن به تخصص کمی احتیاج دارد. نرخ بیکاری اسپانیا به ۵۸ درصد می‌رسد.

۲. بوسنی و هرزگوین

مشاغل بخش خصوصی این کشور درآمد کم و در عین حال شرایط کاری سختی در اختیار کارکنان قرار می‌دهد. یکی از مشکلات اصلی بوسنی و هرزگوین فرار مغز‌ها است. کشور‌های همسایه‌ی بوسنی و هرزگوین همگی فقیر هستند و امکانات کافی ندارند به طوری‌که هنوز به دنبال حل مسائل داخلی کشور هستند. این کشور‌ها ظرفیت کافی برای پیشرفت ندارند. نرخ بیکاری در بوسنی به ۶۰ درصد می‌رسد.

۱. یونان

یونان در سال ۲۰۱۵ در مرکز توجه بوده‌است. مشکلات اقتصادی کشور از سال‌ها پیش وجود داشت. از زمانی که یونان توانسته به عنوان یک کشور استقلال پیدا کند، در حال کشمکش‌های اقتصادی بوده و قشر متوسط و مرفه جامعه از پرداخت مالیات طفره می‌رفتند. ۶۴.۸ درصد از جوانان ۲۵ تا ۳۴ ساله در آرزوی یافتن یک شغل مناسب، سختی‌های زیادی تجربه می‌کنند.


منبع: کجارو