نگاهی به انفعال وزارت خارجه در مقابل ترکیه؛
درست همان روزی که اردوغان این مطلب را بیان کرد، یک منبع آگاه که نامی از او برده نشد، در گفت‌وگو با یک خبرگزاری کشورمان گفت: «این ادعا کذب است و در هیچ کدام از دیدارها یا گفت‌وگو‌های تلفنی میان اردوغان و روحانی چنین صحبتی مطرح نشده است».
به گزارش پایگاه 598، جهان نوشت: چندی پیش «رجب طیب اردوغان»، رئیس‌جمهور عجیب‌رفتار و
غریب‌گفتار ترکیه اعلام کرد در یک تماس تلفنی به رئیس‌جمهوری اسلامی ایران
هشدار داده است ایران باید دست از اتهام‌زنی به ترکیه بر سر مساله سرنگونی
یک فروند جنگنده روسی بر فراز خاک سوریه بردارد. به باور اردوغان، این
هشدار وی محل اعتنا هم واقع شده و از آن پس حتی رسانه‌های ایران کمتر در
این باره سخن گفته‌اند.
درست همان روزی که اردوغان این مطلب را بیان کرد، یک منبع آگاه که نامی از او برده نشد، در گفت‌وگو با یک خبرگزاری کشورمان گفت: «این ادعا کذب است و در هیچ کدام از دیدارها یا گفت‌وگو‌های تلفنی میان اردوغان و روحانی چنین صحبتی مطرح نشده است».
از سوی دیگر، «حسین جابری‌انصاری»، سخنگوی وزارت امور خارجه دولت دکتر «حسن روحانی» نیز در واکنش به اظهارات رئیس‌جمهور ترکیه، خواهان «پرهیز از ماجراجویی و مسؤولیت‌پذیری در اتخاذ مواضع سیاسی و رعایت نزاکت» از سوی کشورهای همسایه شد. وی همچنین هشدار داد ادامه سیاست‌ها و مواضعی که خواسته یا ناخواسته منجر به حمایت از تروریسم در سوریه و عراق می‌شود، باعث تشدید بحران در منطقه خواهد شد.
اما واکنش «علی‌اکبر ولایتی»، وزیر خارجه دولت اکبر هاشمی‌رفسنجانی به اظهارات اردوغان، اندکی تندتر بود. وی گفت: «هر کس باید در حد و اندازه خودش حرف بزند». او با این حال تصریح کرد ایران بین روسیه و ترکیه، طرف هیچ‌کس را نخواهد گرفت.
در مجموع این ۳ واکنش، یک «تکذیب از اساس» وجود دارد، یک موضع‌گیری دیپلماتیک بسیار بی‌ربط(!) و ضعیف و یک «درست صحبت کن». وزارت امور خارجه حتی به خود زحمت تایید یا تکذیب نداده است و در موضع‌گیری خود نه به نام اردوغان اشاره کرده و نه به نام روحانی. اگر کسی فی‌البداهه موضع‌گیری وزارت امور خارجه را بخواند، اصلا متوجه نمی‌شود دستگاه دیپلماسی درباره «کدام مساله خاص» موضع گرفته است؟ به عبارت بهتر، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران حرف‌های رئیس‌جمهور ترکیه را کلا از سر باز کرده و به خیال خود نسبت به آنها بی‌اعتنایی کرده است.
پس از این ۳ موضع‌گیری که شرحی کوتاه از آنها داده شد، موضع‌گیری وزارت خارجه ترکیه که ظاهرا عمل به مسؤولیتش را به‌مراتب بهتر از وزارت امور خارجه ایران بلد است، خواندنی بود. «تانژو بیلگیچ» سخنگوی وزارت خارجه ترکیه در واکنش به پاسخ مقامات کشورمان و وزارت امور خارجه نسبت به اظهارات اردوغان گفت: «از این اظهارات شگفت‌زده شده‌ایم».
وی با بیان اینکه آقای اردوغان و آقای روحانی رؤسای جمهور ایران و ترکیه با یکدیگر به صورت تلفنی صحبت کرده‌اند که «این مکالمه ضبط شده و موجود است»، گفت: «از سخنان اخیر مقامات ایرانی و نیز وزارت خارجه ایران تعجب می‌کنیم».
سخنگوی وزارت خارجه ترکیه همچنین افزود: «ما به اندازه و متناسب حرف می‌زنیم و پنهان کردن این حرف‌ها از مردم ایران و نیز تحریف سخنان اردوغان اخلاقی نیست».
به این ترتیب، جدا از واکنش وزارت خارجه دولت روحانی که نیاز به هیچ پاسخی نداشت و اصولا موضع نبود که پاسخ بخواهد(!) سخنگوی وزارت خارجه ترکیه هم پاسخ ولایتی را داد که خواسته بود اردوغان در حد خودش حرف بزند، هم پاسخ منبع ناشناس تکذیب‌کننده را با اشاره به وجود فایل صوتی داد. علاوه بر اینها، دولت ایران متهم شد با مردم ایران صادق نیست. به این ترتیب در چند جمله هم مواضع و واکنش‌های طرف ایرانی تخطئه شد و هم اتهام جدید دیگری ضد دولت مطرح شد؛ «درست به همین راحتی»!
این مورد تنها موردی نیست که دستگاه دیپلماسی دولت خود را ناتوان از پاسخگویی نشان می‌دهد. در حین مذاکرات هسته‌ای و پس از آن، بارها علیه ایران موضع‌گیری‌های تندی هم از سوی مقامات دولتی آمریکایی و هم از سوی نمایندگان کنگره مطرح شد که نهایت پاسخ وزارت امور خارجه به آنها، نسبت دادن‌شان به «استفاده داخلی» بود.
از آن گذشته، «عادل جبیر»، وزیر امور خارجه رژیم سعودی تقریبا هرجا می‌نشیند و برمی‌خیزد، علیه ایران اظهاراتی را بر زبان می‌آورد. پاسخ به جبیر نیز یا داده نشده یا بی‌رمق ابراز شده است.
درباره اتهاماتی که گزارش آژانس درباره پی‌ام‌دی به ایران زد هم وزارت امور خارجه ساکت بود. به این ترتیب، ظاهرا واکنش نشان دادن و پاسخ دادن به مقامات دیگر کشورها، یا در شرح وظایف وزارت امور خارجه دولت روحانی نیست یا اگر هست، در تعریف آن خلل و فرج بی‌شماری وجود دارد.
با این شیوه پاسخگویی، اعتبار به پاسپورت ایرانی بر که نخواهد گشت هیچ، پاسپورت‌ها را هم باید کنار ۱۷۰۰ تن سیب‌زمینی دفن کنند.
درست همان روزی که اردوغان این مطلب را بیان کرد، یک منبع آگاه که نامی از او برده نشد، در گفت‌وگو با یک خبرگزاری کشورمان گفت: «این ادعا کذب است و در هیچ کدام از دیدارها یا گفت‌وگو‌های تلفنی میان اردوغان و روحانی چنین صحبتی مطرح نشده است».
از سوی دیگر، «حسین جابری‌انصاری»، سخنگوی وزارت امور خارجه دولت دکتر «حسن روحانی» نیز در واکنش به اظهارات رئیس‌جمهور ترکیه، خواهان «پرهیز از ماجراجویی و مسؤولیت‌پذیری در اتخاذ مواضع سیاسی و رعایت نزاکت» از سوی کشورهای همسایه شد. وی همچنین هشدار داد ادامه سیاست‌ها و مواضعی که خواسته یا ناخواسته منجر به حمایت از تروریسم در سوریه و عراق می‌شود، باعث تشدید بحران در منطقه خواهد شد.
اما واکنش «علی‌اکبر ولایتی»، وزیر خارجه دولت اکبر هاشمی‌رفسنجانی به اظهارات اردوغان، اندکی تندتر بود. وی گفت: «هر کس باید در حد و اندازه خودش حرف بزند». او با این حال تصریح کرد ایران بین روسیه و ترکیه، طرف هیچ‌کس را نخواهد گرفت.
در مجموع این ۳ واکنش، یک «تکذیب از اساس» وجود دارد، یک موضع‌گیری دیپلماتیک بسیار بی‌ربط(!) و ضعیف و یک «درست صحبت کن». وزارت امور خارجه حتی به خود زحمت تایید یا تکذیب نداده است و در موضع‌گیری خود نه به نام اردوغان اشاره کرده و نه به نام روحانی. اگر کسی فی‌البداهه موضع‌گیری وزارت امور خارجه را بخواند، اصلا متوجه نمی‌شود دستگاه دیپلماسی درباره «کدام مساله خاص» موضع گرفته است؟ به عبارت بهتر، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران حرف‌های رئیس‌جمهور ترکیه را کلا از سر باز کرده و به خیال خود نسبت به آنها بی‌اعتنایی کرده است.
پس از این ۳ موضع‌گیری که شرحی کوتاه از آنها داده شد، موضع‌گیری وزارت خارجه ترکیه که ظاهرا عمل به مسؤولیتش را به‌مراتب بهتر از وزارت امور خارجه ایران بلد است، خواندنی بود. «تانژو بیلگیچ» سخنگوی وزارت خارجه ترکیه در واکنش به پاسخ مقامات کشورمان و وزارت امور خارجه نسبت به اظهارات اردوغان گفت: «از این اظهارات شگفت‌زده شده‌ایم».
وی با بیان اینکه آقای اردوغان و آقای روحانی رؤسای جمهور ایران و ترکیه با یکدیگر به صورت تلفنی صحبت کرده‌اند که «این مکالمه ضبط شده و موجود است»، گفت: «از سخنان اخیر مقامات ایرانی و نیز وزارت خارجه ایران تعجب می‌کنیم».
سخنگوی وزارت خارجه ترکیه همچنین افزود: «ما به اندازه و متناسب حرف می‌زنیم و پنهان کردن این حرف‌ها از مردم ایران و نیز تحریف سخنان اردوغان اخلاقی نیست».
به این ترتیب، جدا از واکنش وزارت خارجه دولت روحانی که نیاز به هیچ پاسخی نداشت و اصولا موضع نبود که پاسخ بخواهد(!) سخنگوی وزارت خارجه ترکیه هم پاسخ ولایتی را داد که خواسته بود اردوغان در حد خودش حرف بزند، هم پاسخ منبع ناشناس تکذیب‌کننده را با اشاره به وجود فایل صوتی داد. علاوه بر اینها، دولت ایران متهم شد با مردم ایران صادق نیست. به این ترتیب در چند جمله هم مواضع و واکنش‌های طرف ایرانی تخطئه شد و هم اتهام جدید دیگری ضد دولت مطرح شد؛ «درست به همین راحتی»!
این مورد تنها موردی نیست که دستگاه دیپلماسی دولت خود را ناتوان از پاسخگویی نشان می‌دهد. در حین مذاکرات هسته‌ای و پس از آن، بارها علیه ایران موضع‌گیری‌های تندی هم از سوی مقامات دولتی آمریکایی و هم از سوی نمایندگان کنگره مطرح شد که نهایت پاسخ وزارت امور خارجه به آنها، نسبت دادن‌شان به «استفاده داخلی» بود.
از آن گذشته، «عادل جبیر»، وزیر امور خارجه رژیم سعودی تقریبا هرجا می‌نشیند و برمی‌خیزد، علیه ایران اظهاراتی را بر زبان می‌آورد. پاسخ به جبیر نیز یا داده نشده یا بی‌رمق ابراز شده است.
درباره اتهاماتی که گزارش آژانس درباره پی‌ام‌دی به ایران زد هم وزارت امور خارجه ساکت بود. به این ترتیب، ظاهرا واکنش نشان دادن و پاسخ دادن به مقامات دیگر کشورها، یا در شرح وظایف وزارت امور خارجه دولت روحانی نیست یا اگر هست، در تعریف آن خلل و فرج بی‌شماری وجود دارد.
با این شیوه پاسخگویی، اعتبار به پاسپورت ایرانی بر که نخواهد گشت هیچ، پاسپورت‌ها را هم باید کنار ۱۷۰۰ تن سیب‌زمینی دفن کنند.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
