به گزارش پایگاه 598، علی ملک جعفریان - معاون راهبرد و توسعه کسب و کار شرکت مخابرات ایران - در
پاسخ به این سوال که چرا مشترکان در دریافت ADSL تا این اندازه با مشکل
مواجه شدهاند، اظهار کرد: بحث اینترنت و واگذاری آن تنها به شرکت مخابرات
مربوط نمیشود. اکنون علاوه بر مخابرات 10 شرکت ندا یا PAP هم در حال
واگذاری سرویس هستند و این مشکلات برای آنها نیز وجود دارد، چرا که در کشور
ما مشکل اینترنت معضلی ساختاری است.
او در عین حال عنوان کرد: در
حال حاضر در بیش از نیمی از مناطق استان تهران و در بالغ بر 70 درصد کشور،
واگذاری ADSL از سوی مخابرات و شرکتهای PAP به صورت به روز انجام می شود.
وی
در ادامه با بیان اینکه شرکت مخابرات طبق برنامهریزیهای خود، عملکرد
مناسبی در زمینه توسعه اینترنت داشته، اظهار کرد: برهمین اساس اکنون حدود
50 درصد مشترکان اینترنت کشور از مخابرات سرویس میگیرند.
معاون
شرکت مخابرات ایران ادامه داد: البته باید توجه داشت که در زمینهی واگذاری
اینترنت و توسعه دسترسی مشکلاتی نیز وجود دارد که اولین آنها به بحث
انحصار پهنای باند از سوی دولت بازمی گردد، چرا که این مساله هزینههای ما
را افزایش میدهد و اگر واردات پهنای باند از انحصار دولت آزاد شود، قطعا
روند واگذاری با سرعت بیشتری دنبال خواهد شد.
ملک جعفریان در ادامه
متذکر شد: طی سالهای گذشته اقبال مردم به اینترنت پرسرعت در تمام دنیا
وجود داشت، اما در ایران این روند بسیار کند بود، به عنوان مثال اگر در
کشوری مانند کره جنوبی در سال 2003 میلادی حدود 15 هزار مشترک اینترنت
پرسرعت وجود داشت ما در آن زمان حتی یک مشترک هم نداشتیم یا زمانی که در
سال 2010 تمام مردم کره به اینترنت پرسرعت دسترسی داشتند، ما در ایران تنها
حدود 200 هزار کاربر ADSL داشتیم.
وی ادامه داد: در هر صورت به نظر
میرسد که طی دو سال گذشته با وجود افزایش استقبال مردم از ADSL شرکتهای
PAP و ارائهکنندگان اینترنت کار خود را به درستی انجام دادهاند، اما برای
این موضوع نیاز به یک برنامهریزی صحیح دولتی است تا دسترسی به پهنای باند
ارزان میسر شود.
معاون شرکت مخابرات ایران همچنین متذکر شد: اگر
بخواهیم مشکل پهنای باند را در کشور حل کنیم، باید انحصار پهنای باند
برداشته شود. ما نمیتوانیم بگویم در تمام بخشها رقابت وجود داشته باشد،
اما واردات پهنای باند در انحصار باشد، چرا که این موضوع در حال حاضر
تعرفهها را به شکل قابل توجهی افزایش داده است.
ملک جعفریان در عین
حال عنوان کرد: از سوی دیگر هزینههای سرمایهگذاری در این حوزه ارقام
بالایی را دربرمیگیرد که بازگشت این سرمایهگذاری با کندی صورت میگیرد.
وی
افزود: نکته دیگر آنکه درخواست اینترنت تا سالهای گذشته رقم چندان بالایی
نداشته و بسیار کند پیش میرفت، اما طی دو سال گذشته به یکباره شاهد
افزایش قابل توجه تقاضا در این زمینه بودهایم که این موضوع ایجاب میکند
که برای پاسخگویی به این نیاز برنامهریزیهای متعددی صورت بگیرد. اکنون
همانطور که اشاره شد به دلیل بالابودن هزینههای خرید پهن باند و همچنین
کند بودن بازگشت سرمایه، بسیاری از شرکتها تمایل چندانی برای
سرمایهگذاری در این حوزه ندارند.
مدیرعامل پیشین مخابرات خراسان
ادامه داد: از سوی دیگر طی سالهای گذشته هزینههای شرکتهای مختلف تا
چندین برابر حتی حدود 10 برابر افزایش پیدا کرده است و اکنون شرکتی مانند
مخابرات با تعرفههای قدیمی خود قادر به پاسخگویی مناسب به نیازها نخواهد
بود.
ملک جعفریان همچنین اظهار کرد: بخشی از مشکل هم به دلیل آن است
که تقاضاهایی که در زمینهی واگذاری اینترنت وجود دارد، در موارد متعدد
بسیار پراکنده است و درنهایت ارائه ADSL در 1200 شهر کشور دشواریهای خاص
خود را به دنبال دارد. در این میان برخی از شرکتهای PAP هم تنها به
ارائهی اینترنت در استانهای بزرگ پرداختهاند و اینگونه نیست که در
استانهای کوچک خدمات خود را ارائه کنند.
وی ادامه داد: اکنون شرکت
مخابرات برای ارائه اینترنت در شهری مانند تهران در صورتی که تجهیزات خط
تلفن PCM یا سیم مسی باشد، شیوههای متفاوتی اعمال میکند اما اگر خط مشترک
PCM نباشد واگذاری این سرویس زمان چندانی نخواهد برد.
معاون شرکت
مخابرات ایران درپاسخ به این سوال که آیا بحث سرمایه گذاری در این حوزه با
افزایش تعرفهها قابل حل است، گفت: ما به دنبال افزایش هزینههای دسترسی به
اینترنت نیستیم بلکه بر این باوریم که اگر در تعرفههای مکالمات تلفن ثابت
تجدیدنظر شود، بدون افزایش تعرفه اینترنت هم شرکت مخابرات میتوانند
سوددهی داشته و روند توسعه را دنبال کنند.
وی در پایان پاسخ به این
سوال که اکنون آیا تعداد بالای مشترکان ADSL نمیتوانند تامینکننده سود
شرکتهای فعال در این زمینه باشند، اظهار کرد: افزایش تعداد مشترکان
میتواند سود این حوزه را افزایش دهد، اما راهکار مناسب آن است که
تعرفههای کمتری برای فروش پهنای باند در نظر گرفته شود، چرا که در شرایط
فعلی با تعرفههای موجود سوددهی شرکتهای فعال در این زمینه حالت منطقی
ندارد.