وزارت امور خارجه‌ی آمریکا: برجام برای آمریکا صرفا یک تعهد سیاسی است و تحت هیچ قانون الزام آور بین المللی قرار ندارد!

به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598، رسانه های امریکایی عنوان کردند وزارت امور خارجه ی امریکا در نامه ای که اخیرا یک نماینده به نام مایک پامپیو آن را منتشر کرده است، تاکید کرده که برجام برای امریکا صرفا یک تعهد سیاسی است و تحت هیچ قانون الزام آور بین المللی قرار ندارد! نامه ی مذکور در پاسخ به این پرسش مایک پامپیو نوشته شده بود که پرسیده بود چرا متن برجام که به کنگره منتقل شده بود فاقد امضا بود.

این نماینده در 18 سپتامبر، یعنی بیش از دو ماه پیش در نامه ای به وزارت امور خارجه ی امریکا با مخاطب قرار دادن شخص جان کری مراتب تعجب عمیق خویش را از این حقیقت عنوان کرده بود که چرا هیچ کدام از طرفین مذاکرات (نه ایران و نه 5+1) برجام را امضا نکرده اند؟! وی در بخشی از آن نامه می نویسد: ”من توافقنامه های بسیاری را مطالعه و مشاهده کرده ام و اولین بار است که می بینم یک توافق بدون امضای طرفین صورت پذیرفته است! این مسئله از بار حقوقی متن توافق کم کرده و راه را برای دور زدن آن هموار می کند."

وزارت امور خارجه ی این کشور در اواسط ماه جاری میلادی (حدود 10 روز پیش) در پاسخ به نامه ی پامپیو مطالبی را عنوان می کند که زنگ خطر را برای ایران به صدا در می آورد: ”با تشکر از نامه ی 18 سپتامبر شما در رابطه با توافق هسته ای با ایران. این توافق یک پیمان یا معاهده ی اجرایی و حتی یک سند امضا شده نیست. بلکه صرفا منعکس کننده ی تعهدات سیاسی فی مابین ایران و 5+1 است. همانطور که خودتان می دانید ایالات متحده ید طولایی در مذاکراتی دارد که مسائل حساس مربوط به تعهدات سیاسی را مورد توجه قرار می دهد! موفقیت در برجام به این بستگی ندارد که آیا با امضای طرفین الزام آور شده است یا خیر، بلکه به تمهیدات گسترده ی تاییدکننده ای مربوط است که به ایران هشدار می دهد ایالات متحده توانایی این را دارد هر زمان که بخواهد تحریم های اقتصادی علیه ایران را دوباره برقرار نموده و حتی افزایش دهد. [بنابراین این ایران است که باید متعهد به انجام مفاد برجام شود!]"


در ادامه ی نامه نکته ی نگران کننده ی دیگری نیز آمده است: ”همه چیز در برجام و حتی در ضمیمه ها و ملحقات آن، تعهداتی است که ایران متقبل شده و اگر می خواهد در آرامش باقی بماند باید آنها را اجرایی کند!"

این بند از نامه در حالی از سوی وزارت امور خارجه ی امریکا بیان شده است که در متن برجام به تعهدات 5+1 در رابطه با رفع و یا تعلیق و کاهش تحریم ها اشاره شده اما امریکایی ها ترجیح داده اند صرفا تفسیر خود را از برجام پذیرفته و به آن عمل کنند! این مسئله همان نگرانی رهبر معظم انقلاب را در ذهن تداعی می کند که به موجب آن دولت را موظف نمودند پیش از اجرای تعهدات ایران، از رئیس جمهور ایالات متحده و رئیس اتحادیه ی اروپا تعهد کتبی مبنی بر پایبندی به برجام –فارغ از تفسیرهای شخصی- اخذ شود. همانطور که به وضوح در نامه ی وزارت امور خارجه ی امریکا می بینیم، نگاه کاخ سفید به برجام به چشم تعهدی است که ایران برای آرامش خویش ارائه کرده و امریکایی ها طبق آن و با چماق برگشت پذیر بودن تحریم ها ایران را وادار به انجام تعهدات ریز و درشت خود کرده اند!

در نامه ی وزارت امور خارجه حتی به این نکته تصریح شده که امریکا هر زمان که بخواهد می تواند نه تنها تحریم های یکجانبه ی خویش بلکه تحریم های سازمان ملل را نیز به جای خویش برگرداند!

نکته ی دیگری که از این نامه ها برداشت می شود، بی قیدی کاخ سفید نسبت به قوانین بین المللی است. همانطور که مشاهده شد، امریکا ایران را نه با الزام آور بودن برجام، که با ابزار تحریم مجبور به عقب نشینی از فعالیت های فعلی هسته ای خود کرده است. اگرچه ایران نیز برجام را امضا ننموده و همانطور که برجام برای 5+1 الزام آور نیست، برای ایران هم اینگونه نمی باشد اما از آنجاییکه ایران در موضع پایین تر قرار دارد [زیرا به خاطر رهایی از تحریم پا به مذاکرات گذاشته است] آسیب پذیرتر از طرف مقابل است. در صورت عدم اجرای تعهدات از جانب ایران، وضعیت دقیقا مثل سابق می شود: ادامه ی فعالیت های هسته ای ایران و ادامه ی تحریم های غرب. اما اگر ایران به برجام پایبند باشد و طرف مقابل بدعهدی کند، ایران جایگاه هسته ای سابق خویش را حداقل برای چند سال از دست داده و برگ برنده ی دیگری برای مذاکراتی دیگر در دست نخواهد داشت. مضاف بر اینکه از محل قراردادهایی که به امید برداشته شدن تحریم ها امضا شده اند و با برگشتن تحریم ها فاقد اعتبار می شوند، ضرر فراوانی گریبانگیر کشورمان خواهد شد.

قطعا، تنها راه پیشگیری از چنین وضعیتی، عمل به مفاد نامه ی رهبر معظم انقلاب اسلامی پیش از اجرایی کردن برجام است.