رخنه‌های نفوذ

به گزارش پایگاه 598، روزنامه «رسالت» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت:

در مقاله گذشته در مورد رخنه نفوذ دانشگاه سخن گفته شد. گفتیم قبل از انقلاب اسلامی دانشگاه ها منفذی گسترده برای ورود فرهنگ تخصصی اقتصاد لیبرال سرمایه داری وابسته بود. از همین طریق هم احساسِ ما نمی توانیم و عقب افتادگی علمی در جامعه نشر داده می شد و نسل هوشمند آینده کشور بی دفاع در اختیار استکبار جهانی قرار می گرفت. دانشگاه قبل از انقلاب راه پیشرفت را شبیه غربی ها شدن می دانست و استعداد های خوب ما را شناسایی کرده به درون فرهنگ غرب جذب می کرد. مهاجرت نخبگان کشورمان به غرب مرا به یاد داستان ضحاک ماردوش می اندازد.گفتیم پس از انقلاب اسلامی بحمدالله راه استقلال دانشگاه ها باز شد، دوره های دکترا تأسیس شد و تولید علم در مراکز علمی ما راه خود را یافت.  به گفته مقام معظم رهبری این حرکت پر شتاب نباید متوقف شود و باید هرچه می تواند با شتاب بیشتر پیش رود . البته هنوز موج مهاجرت نخبگان به طور کلی متوقف نشده و هنوز حل مسائل ملی در دستور اولیه دانشگاه های ما قرار نگرفته است. هر چندثبت 1850 شرکت دانش بنیان به گفته معاونت علمی و پژوهشی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری کشورمان، و دیگر آمار مربوط به پیشرفت های علمی در زمینه های نانو، هسته ای، سلول های بنیادی و غیره، نشان می دهد که ملت ما و متخصصین استقلال باور ما به دستاورد های شگرفی رسیده اند. اما می دانیم که هنوز این راه نفوذ به طور کلی بسته نشده است.  چرا؟ و چه باید کرد؟

گفته شد که تولیدات علمی باید به دنبال حل مسئله و رفع نیاز باشند.  اگر الگوی اقتصادی ما اقتصاد لیبرال سرمایه داری وابسته باشد نیاز ها در همان راستا رقم می خورد و دانشگاه های ما در تولیدات علمی خود در همان سو به رفع نیاز می پردازند.  بنابراین تولیدی شدن دانشگاه های ما در برابر تقلیدی بودن، گام نخستی است که به حول و قوه الهی برداشته شده است.  گام دوم رفتن به سوی حل مسائل مربوط به الگوی اقتصاد مقاومتی است.  باید الگوی اقتصادی ما به الگوی اقتصاد مقاومتی تغییر یابد و مسائلی که تحت مدیریت این الگو تولید می شود توسط دانشگاه ها حل شود.  در غیر این صورت باز همان آشِ قبل از انقلاب خواهد بود و همان کاسه، اما در سطحی بالاتر.  

صرف وقت کشور های استکباری برای مذاکره با ایران در چند سال گذشته برای همین است که پیشرفت های علمی ما تحت کنترل و مدیریت خودشان و در راستای حل مسائل الگوی اقتصادی وابسته صورت گیرد.  تجمع وزرای خارجه با نفوذترین کشور های جهان تحت عنوان 1+5 به مدت زیاد و مذاکره بر سر یکی از پیشرفت های علمی مهم کشورمان که در الگوی اقتصادی سرمایه داری از وزن بسیار بالایی برخوردار است به همین منظور می باشد.  تولیدات صنعت هسته ای از تولید دیگر منابع جهان بسیار مهمتر است.  یکی از شاخص های پیشرفتگی در جهان مدرن، نوع و مقدار انرژی مصرفی است.  کشوری که بتواند از انرژی هسته ای استفاده کند در زمره پیشرفته ترین کشور های جهان قرار می گیرد.  صنعت هسته ای علاوه بر تولید انرژی در دیگر بخش ها نیز از اهمیت بسیار زیادی بر خوردار است. 

بنابراین برای عقب نگه داشتن ایران و متوقف کردن آن در تولید انبوه این انرژی وقت بسیاری صرف کردند و به توافق هایی دست یافتند.  حتی کنترل تولید آزمایشگاهی آن را هم برای آینده و تحت مدیریت خود در آوردن آن را، در توافق نامه هسته ای گنجانده اند.هر چند اگر به تعهدات خود در این مذاکرات پایبند باشند ما دست آوردهایی داشته ایم اما مهمترین دست آورد این است که به اهمیت تولیدات علمی خود پی ببریم و در دیگر بخش ها بدون هیچ ملاحظه ای پیش رویم و حتی جبران این بخش را هم در دیگر بخش ها بنماییم.  

از نوع مداخله آنان در این بخش نیز باید درس بگیریم.  در همه کشورهای پیشرفته جهان تولیدات علمی محرمانه است. زیرا یک فرمول علمی می تواند میلیاردها دلار را کم و زیاد کند و ثروت های زیادی را برای صاحبان آن به ارمغان آورد. ما متأسفانه به این نکته توجهی نداریم و خود را مفتخر می‌دانیم که آخرین تولیدات علمی خود را حتی در ازای دادن وجه دو دستی تقدیم دیگران کنیم.  طبق توافق نامه هسته ای، کار علمی در راکتور اراک همراه با دانشمندان غربی بیشتر می تواند به نفع آنان باشدتا به نفع ما. به این ترتیب آنان می توانند تولیدات ذهن دانشمندان هسته ای ما را برای خود مدیریت کنند.  چاپ مقالات علمی در نشریات خارجی با عنوان مثلاً (ISI) نیز از همین نوع است.  افتخار ظاهری آن چشم ما را بر روی حقایق بسیاری بسته است. اشتباه نشود. مراوده علمی با دیگر کشور ها، از جمله کشور های پیشرفته را نفی نمی نمایم.  اما یادآور می شوم که اولاً هدف حل مسائل آنان نباشد و در راستای حل مسائل داخلی خود بر اساس الگوی اقتصاد مقاومتی حرکت کنیم، ثانیاً همان طور که آنان رعایت حد محرمانه بودن تولیدات علمی خود را می کنند ما نیز رعایت کنیم. 

ان شاالله در قسمت آینده تحت همین عنوان به موضوع علوم انسانی خواهیم پرداخت.

سید سعید زاهد