در ابتدای این جلسه قاضی صلواتی پس از قرائت تذکرات قانونی از زنجانی سوال کرد نحوه خرید بانک FIIB و افزایش سرمایه این بانک را توضیح دهد که متهم در پاسخ گفت: برای خرید بانکی به مالزی مراجعه کردیم و طبق بررسیهای صورت گرفته به ما بانک FIIB را پیشنهاد دادند اما باید یک مجموعه بزرگ مانند یک بانک دیگر سهامدار آن میشد.
وی ادامه داد: برای این کار به تاجیکستان رفتم و مجموعه ارزش را خریداری کردم. مجموعه ارزش باید 3 سال کار میکرد تا به سودآوری برسد و بعد تبدیل به بانک شود.
زنجانی افزود: بعد از انجام کارهای اولیه از رئیسجمهور تاجیکستان اجازه گرفتیم و گفتیم میخواهیم در این کشور سرمایهگذاری کنیم. اجازه داده شد و ما سال 88 شروع به سرمایهگذاری و راهاندازی مجموعههای مختلف از جمله اتوبوسرانی شهری کردیم.
متهم اصلی پرونده نفتی اضافه کرد: بعد از اینکه اجازه دادند بانک کنت شکل بگیرد، به منطقه لاب وان رفتیم و بانک FIIB را خریدیم.
وی توضیح داد: بانک FIIB را به 4 میلیون دلار سرمایه اولیه خریداری کردم و پس از آن شروع به خرید ساختمان و راهاندازیهای اولیه کردیم.
زنجانی افزود: اینکه میگویند این بانک فقط 3 اتاق داشته درست نیست، چرا که بیش از 40 اتاق دارد و منطقه لاب وان نیز یکی از امنترین شهرهای مالزی است.
متهم اصلی پرونده نفتی توضیح داد: به محض شکلگیری سهام بانک را از 4 میلیون دلار به 104 میلیون دلار واریز شده افزایش دادیم و چون سهامدار، بانک کنت بود مجبور بودیم سرمایه کنتبانک تاجیکستان را هم افزایش دهیم.
زنجانی در ادامه دوازدهمین جلسه محاکمه متهمان پرونده نفتی در پاسخ به سوال قاضی صلواتی اظهار کرد: بعد از اینکه بانک تاجیکستان و FIIB را راهاندازی کردیم، در حسابهای تاجیکستان و بانک مالزی سرمایه داشتیم. آقایان بانک ملت آمدند و مشارکت کردند و 60 درصد سهام خریدند.
وی تاکید کرد: افزایش سرمایه را شخص خودم انجام دادم و بانک ملت یک یورو هم بابت افزایش سرمایه هزینه نکرد.
زنجانی ادامه داد: برگه افزایش سرمایه موجود است و میتوانید ببینید که پولها را خودم واریز کردم.
در ادامه قاضی صلواتی از متهم پرسید که دادسرا مدعی است 32 میلیون دلار در حسابهای SCT، متعلق به بانک ملت را برای افزایش سرمایه اختصاص دادهاید که زنجانی پاسخ داد چنین چیزی نیست. پول اولیه کنتبانک تاجیکستان 32 میلیون دلار بود که از خارج از کشور و از تاجیکستان تامین کردم و هیچ وقت از بانک ملت پول آن را نگرفتم. روزی که پولها را در حساب بانک مالزی واریز کردهام مشخص است.
متهم اصلی پرونده نفتی در ادامه در پاسخ به سوال دیگر قاضی صلواتی مبنی بر اینکه آیا شرکت SCT دوبی وجود خارجی دارد یا نه گفت: قبل از تاسیس شرکت SCT در کیش به منطقه DIFC دوبی رفتیم و درخواست خودمان را دادیم اما به ما پاسخ دادند که شما نمیتوانید در DIFC این مجموعه را ایجاد کنید.
وی ادامه داد: به همین خاطر در سال 87 شرکت SCT کیش را تاسیس کردیم و شعبه آن را در منطقه DIFC دوبی به ثبت رساندیم و از آن موقع فعالیتهایمان آغاز شد.
زنجانی گفت: آقای ط که اظهاراتش خواسته شده مدیر هتلهای من است و ما در دوبی بسیاری از مجموعهها را داریم که افراد از آن مطلع نیستند.
وی گفت: در تحریمهایی هم که صورت گرفته اسم سورینت دوبی جزء مجموعههای تحریم شده است.
رئیس دادگاه در ادامه از زنجانی خواست در خصوص ملک ایرانزمین و اینکه این ملک را دقیقا از چه کسی خریداری کرده توضیح بدهد که متهم گفت: ایرانزمین را سال 88 یا 87 از سپاه و از بانک انصار خریدم.
قاضی صلواتی از متهم سوال کرد که به چه مبلغی این ملک را خریداری کرده است که زنجانی پاسخ داد: فکر میکنم حدود 280 میلیارد تومان اصل زمین را خریدم. این زمین فقط 9 هزار متر تجاری داشت به اضافه اینکه داخل آن مجموعههای مختلفی مثل رستوران، قصابی، نانوایی و... فعالیت میکردند و حاضر به خروج نبودند. بعد از خرید ملک سرقفلیهای اشخاص را خریدم.
زنجانی ادامه داد: 40 میلیارد از مبلغ ملک را روز اول دادم که در این هنگام قاضی صلواتی پرسید این مبلغ را از کجا تامین کردید و زنجانی پاسخ داد یادم نیست.
رئیس دادگاه به زنجانی گفت که این مبلغ را از آن 32 میلیارد متعلق به شرکت نیکو واریز کردهاید که زنجانی گفت: از هر کجا که واریز کرده باشم این مبلغ مربوط به خودم است.
قاضی صلواتی خطاب به زنجانی گفت که این ملک را 225 میلیارد خریداری کرده است اما متهم اصرار داشت آن را به 280 میلیارد تومان خریداری کرده، در این هنگام قاضی صلواتی به زنجانی گفت چرا قیمت را بالا میبری؟ شما برای این ملک 3 فقره چک 77.5 میلیارد تومانی صادر کردید که 225 میلیارد تومان میشود.
زنجانی پاسخ داد: من برای ملک ایرانزمین 280 میلیارد تومان پرداخت کردم و چون حاضر نبودند ملک را نقدی بفروشند به زور گفتند باید چک بدهم و همه چکها را نیز پاس کردهام و هیچ چکی نزد آن مجموعه ندارم.