بمناسبت یادواره سیامین سرداران و فرماندهان شهدای استان قم؛
هم اندیشی: آری در کربلای امروز و در عرصه عاشورای اکنون می بایست با کنارزدن تمام روابط و علائق و ملاحظات دنیایی و اجتماعی و سیاسی، آنچه را مدنظر می گیریم، میبایست با محک و قالب ولی فقیه و اطاعت از وی باشد.
این است راه حسین/این است پیام زینب
چهل روز از شهادت سالار شهیدان و قافله سالار کاروان عشق می گذرد.
40 شب است که خواب راحتی به چشمان اهل بیت و بالاخص عقیله بنی هاشم حضرت زینب نیامده است.
مشخص نیست در عدد40 چه سری است و لی همین قدر میتوان گفت که فضای حاکم بر بین النهرین در تقابل با اهلبیت پیغمبر در ابتدای شهادت حسین بن علی با فضای حاکم در پایان این چهل روز کاملا متفاوت است.
در بدو ورود اهل بیت پیغمبر به شام و یا کوفه اولیاء الله با انگشت اتهام و بعضا با انگ خارجی از دین خدا نشان داده میشدند.
ولی در ادامه و پس از حدود یک ماه افشاگریهای حضرت زینب و زین العابدین عیلهماالسلام و ماجرای خرابه شام و خطابهها و مکالماتی که بین اهلبیت و مردم آن دیار صورت می گرفت, فضای حاکم را به فضایی مملو از تأثر ، پشیمانی و نفرت نسبت به حکومت آل امیه و بنی مروان تبدیل نمود.
البته این پشیمانی چه حاصلی دارد؟!
تا جایی که حضرت زینب در جواب کسانی که در مصائب اهلبیت میگریستند فرمودند: "اگر شما بر ما گریه میکنید پس چه کسی ما را کشت؟!
تا ابد اشک چشمان شما خشک نشود!
این تغییر فضا به حدی بود که یزید پرچمدار جنایت کربلا، با اظهار پشیمانی، تمام امور و جنایات واقع شده در کربلا را به ابن زیاد حواله داد و او را مقصر فاجعه کربلا معرفی نمود.
این اتفاق ثمر حرکت و مدیریت استراتژیک و راهبردی حضرت زینب و زینالعابدین سلام الله علیهما است.
در اوج فشار روحی و غمی که بر آنها حاکم بود ، با بصیرتی کامل که منشأ گرفته از وحی ربوبی بود این تغییر را در دیدگاه مردم ایجاد نمودند که خود تکمیلی بر قیام عاشورا بود و ضربه نهایی بر پیکره بنی امیه شیطانی.
و اگر نبود این مدیریت، هرگز این مهم حاصل نمی شد.
اما تمام این مسائل بار غم و مصیبت بزرگ شهادت مظلومانه حسین بن علی و یارانش و مشاهده 40 منزل سرهای برنیزه را نمیتواند بکاهد.
این بار عظیم غم جایی بروز نمود که این کاروان نور، دیگر بار به کربلا آمد اما این بار بدون محرمی برای زینب کبری و بدون کاروان سالار و علمدار!
ناگهان خودرا از بالای ناقهها و اسبها بر زمین افکنده و با نوای واحسینا وا عباسا واعلیا وا محمدا وا قاسما . . . به سمت قبور مطهر شهدا روانه شدند.
اما ندای "مارأیت إلا جمیلا" عقیله بنی هاشم همواره بر پیکره تاریخ تازیانه می زند و به تمام پیروان ولایت و جویندگان بصیرت این پیام را می دهد که "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا."
هر روز و هر لحظه با حسین و یزید زمان روبرو هستی.
در عرصه قیام عاشورا در سرزمین کربلا برای انتخاب راه حسین و حمایت از او و مبارزه با یزید زمان میبایست ابتدا از خود و زخارف دنیا بگذری و تنها رضای خدا و ولی او را در نظر بگیری و با تمام وجود در راه وی که همان راه نور و صراط هدایت است حرکت کنی و اگر لازم شدپاره پاره شوی.
آری در کربلای امروز و در عرصه عاشورای اکنون می بایست با کنارزدن تمام روابط و علائق و ملاحظات دنیایی و اجتماعی و سیاسی، آنچه را مدنظر می گیریم، میبایست با محک و قالب ولی فقیه و اطاعت از وی باشد.
هر چه مار ا از مسیر هدایت آن منحرف می کند حذف و دفع کنیم و دشمن بداریم
آری
این است راه حسین
این است پیام زینب
این است راه حسین/این است پیام زینب
چهل روز از شهادت سالار شهیدان و قافله سالار کاروان عشق می گذرد.
40 شب است که خواب راحتی به چشمان اهل بیت و بالاخص عقیله بنی هاشم حضرت زینب نیامده است.
مشخص نیست در عدد40 چه سری است و لی همین قدر میتوان گفت که فضای حاکم بر بین النهرین در تقابل با اهلبیت پیغمبر در ابتدای شهادت حسین بن علی با فضای حاکم در پایان این چهل روز کاملا متفاوت است.
در بدو ورود اهل بیت پیغمبر به شام و یا کوفه اولیاء الله با انگشت اتهام و بعضا با انگ خارجی از دین خدا نشان داده میشدند.
ولی در ادامه و پس از حدود یک ماه افشاگریهای حضرت زینب و زین العابدین عیلهماالسلام و ماجرای خرابه شام و خطابهها و مکالماتی که بین اهلبیت و مردم آن دیار صورت می گرفت, فضای حاکم را به فضایی مملو از تأثر ، پشیمانی و نفرت نسبت به حکومت آل امیه و بنی مروان تبدیل نمود.
البته این پشیمانی چه حاصلی دارد؟!
تا جایی که حضرت زینب در جواب کسانی که در مصائب اهلبیت میگریستند فرمودند: "اگر شما بر ما گریه میکنید پس چه کسی ما را کشت؟!
تا ابد اشک چشمان شما خشک نشود!
این تغییر فضا به حدی بود که یزید پرچمدار جنایت کربلا، با اظهار پشیمانی، تمام امور و جنایات واقع شده در کربلا را به ابن زیاد حواله داد و او را مقصر فاجعه کربلا معرفی نمود.
این اتفاق ثمر حرکت و مدیریت استراتژیک و راهبردی حضرت زینب و زینالعابدین سلام الله علیهما است.
در اوج فشار روحی و غمی که بر آنها حاکم بود ، با بصیرتی کامل که منشأ گرفته از وحی ربوبی بود این تغییر را در دیدگاه مردم ایجاد نمودند که خود تکمیلی بر قیام عاشورا بود و ضربه نهایی بر پیکره بنی امیه شیطانی.
و اگر نبود این مدیریت، هرگز این مهم حاصل نمی شد.
اما تمام این مسائل بار غم و مصیبت بزرگ شهادت مظلومانه حسین بن علی و یارانش و مشاهده 40 منزل سرهای برنیزه را نمیتواند بکاهد.
این بار عظیم غم جایی بروز نمود که این کاروان نور، دیگر بار به کربلا آمد اما این بار بدون محرمی برای زینب کبری و بدون کاروان سالار و علمدار!
ناگهان خودرا از بالای ناقهها و اسبها بر زمین افکنده و با نوای واحسینا وا عباسا واعلیا وا محمدا وا قاسما . . . به سمت قبور مطهر شهدا روانه شدند.
اما ندای "مارأیت إلا جمیلا" عقیله بنی هاشم همواره بر پیکره تاریخ تازیانه می زند و به تمام پیروان ولایت و جویندگان بصیرت این پیام را می دهد که "کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا."
هر روز و هر لحظه با حسین و یزید زمان روبرو هستی.
در عرصه قیام عاشورا در سرزمین کربلا برای انتخاب راه حسین و حمایت از او و مبارزه با یزید زمان میبایست ابتدا از خود و زخارف دنیا بگذری و تنها رضای خدا و ولی او را در نظر بگیری و با تمام وجود در راه وی که همان راه نور و صراط هدایت است حرکت کنی و اگر لازم شدپاره پاره شوی.
آری در کربلای امروز و در عرصه عاشورای اکنون می بایست با کنارزدن تمام روابط و علائق و ملاحظات دنیایی و اجتماعی و سیاسی، آنچه را مدنظر می گیریم، میبایست با محک و قالب ولی فقیه و اطاعت از وی باشد.
هر چه مار ا از مسیر هدایت آن منحرف می کند حذف و دفع کنیم و دشمن بداریم
آری
این است راه حسین
این است پیام زینب
اخبار ویژه
از ایران تا لبنان، صدای همدلی و کمکرسانی
تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
