رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی مشکلات فرهنگی جامعه را ناشی از بیتوجهیها به تهاجم فرهنگی و غفلت از ارائه راهکارهای مناسب در مواجهه با این موضوع دانست.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی مرکز آثار آیتالله مصباح یزدی، آیتالله محمدتقی مصباح یزدی در دیدار با سردار جعفری فرمانده سپاه پاسداران ضمن شکرگزاری خداوند به خاطر موهبت عظیم انقلاب اسلامی اظهار داشت: سالها باید بگذرد تا ابعاد این انقلاب و نقشی که در تغییر مسیر جامعه اسلامی داشته است، شناخته شود، بیتردید، بعد از گذشت 30 سال، بیداری اسلامی گوشهای از عظمت انقلاب اسلامی را نمایان کرد.
وی انقلاب فرهنگی را نقطه اوج انقلاب اسلامی دانست و اظهار داشت: بعد اصلی انقلاب اسلامی، بعد فرهنگی آن است و قبل از هر چیز باید به انقلاب فرهنگی اهمیت داده شود.
علامه مصباح یزدی حوزه و دانشگاه را محور فرهنگ جامعه برشمرد و افزود: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با فعال شدن دانشگاهها و آغاز جنگ تحمیلی، نیروهای حوزوی و دانشگاهی به سمت جبههها بسیج شدند و دانشگاهها هم طبق روال قبل از انقلاب پیش رفت، و این عوامل به کمک هم مانع از تحول اساسی در فرهنگ کشور شد.
وی تأکید کرد: مشکلات فرهنگی جامعه نتیجه قصوری است که در تحول دانشگاهها به وجود آمده است و نه تنها قصور صورت گرفت، بلکه راههای جدید برای فساد دانشگاهها باز شد.
این استاد حوزه ادامه داد: در این میان، سفارشهای دلسوزانه مقام معظم رهبری با عنوان تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی، غارت فرهنگی و شبیخون فرهنگی، مورد کمتوجهی مسئولین دانشگاه و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واقع شد و روزبهروز مشکلات فرهنگی جامعه افزایش یافت.
عضو خبرگان رهبری سایه افکندن مسائل سیاسی بر مسائل فرهنگی را بزرگترین مانع برای پیشرفت فرهنگ جامعه برشمرد و تصریح کرد: اگر مسائل فرهنگی مستقل از مسائل سیاسی مورد تحلیل، بررسی و اجرا قرار میگرفت و تصمیمگیرندگان آن مستقل از سیاست عمل میکردند، اقدامات بهتری صورت میگرفت و نتیجه شایستهتری در پی داشت.
وی با اشاره به طرح همکاری حوزه و دانشگاه یادآور شد: اگر از همان ابتدا طرح همکاری حوزه و دانشگاه، ادامه پیدا میکرد و کارشکنیهایی صورت نمیگرفت، اکنون دهها کتاب قابل ارائه در سطح دنیا داشتیم و در مباحث علوم انسانی نیز حرفی تازه به جامعه علمی عرضه میکردیم.
آیتالله مصباح یزدی اظهار داشت: برای تحول در دانشگاه باید قدم به قدم جلو برویم و هر دانشگاه با توجه به اولویتها و نیاز جامعه رشتهای را مورد بررسی قرار دهد و بر اساس فرهنگ اسلامی و معارف غنی دینی، پایهها و مبانی آن را پیریزی کند و حرف نویی از آن را به مجامع علمی عرضه کند.