به گزارش پایگاه 598، صحبت کردن مسئولان درباره پروندههای مفاسد اقتصادی و مهمان این پروندهها اتفاق چندان عجیبی نیست و بارها تکرار شده است.
اگرچه عموما مسئولان به صراحت درباره خود متهمان به فساد صحبت نمیکنند و بیشتر درباره موضوع این پروندهها صحبت میکنند. از طرف دیگر متهمان پروندههای بزرگ هم به دلیل اینکه در موضع ضعف قرار دارند، عموما به صراحت درباره گفتههای مسئولان سخنی نمیگویند.
اما این بار ظاهرا ماجرا کمی تا قسمتی متفاوت است. از زمانی که بابک زنجانی متهم نفتی به رسانهها راه یافت و مسئولان درباره پرونده او صحبت کردند، چند سالی است که میگذرد، اما تا کنون سابقه نداشته است که یک وزیر و متهم یک پرونده به طور مستقیم و بیپرده علیه یکدیگر صحبت کنند.
*زنجانی: زنگنه نمیداند حساب و کتاب وزارتخانهاش با من چیست
این جدال لفظی ظاهرا از نامهنگاری بابک زنجانی به مجلس و انتشار 5 صفحه از این نامه از سوی امیرعباس سلطانی عضو کمیسیون انرژی و یکی از نمایندگان علاقهمند به وزارت نفت آغاز شد.
زنجانی در این نامه از وزارت نفت گلایه کرده بود که برای بازپرداخت طلب 2 میلیاد یورویی (2.8 میلیارد دلاری) با وی همکاری نکرده است و نوشت:« ولی به نظر من، یک وزیر باتجربه که دنبال حاشیه میرود، دنبال حل مسئله نبوده. بر فرض مثال نخواستی دخالت کنی و کار را به قوه قضاییه دادهای؛ این که هر روز مصاحبه کنی زنجانی به هر ایرانی 110 هزار تومان بدهکار است و کار قاضی و قضاوت را انجام میدهی، در صورتی که هنوز ایشان نمیدانند حساب کتاب وزارتخانهاش با من چه هست. یک روز میگوید زنجانی 2.8 میلیارد یورو بدهکار است، یک روز میگوید 2.5 میلیارد بدهکار است و اصلاً موضوع را نمیداند و اطلاعات او هم رسانهای است، چگونه میتواند کمک کند.»
*زنگنه: زنجانی در رسانهها پول خرج میکند، اما پول مردم را نمیشود با هوچی گری خورد
محتوای این نامه خشم بیژن زنگنه، وزیر نفت را برانگیخت. چنانکه وی در اقدامی که تقریبا در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بیسابقه است، در جمع خبرنگاران نه تنها بابک زنجانی، بلکه رسانههایی که از قول امیرعباس سلطانی نامه زنجانی را منتشر کرده بودند، را زیر تازیانه نقد گرفت و گفت:« زنجانی از این 10 هزار میلیارد تومان که بدهکار است، کمی در جیبش را شل کرده و دارد خرج میکند که دارند حرفهایی به نفع او میزنند و ظاهراً او دارد طلبکار و ما بدهکار می شویم. پول ملت را خوردهاند و این قدر پر رویند. رسانهها باید از خشم مردم بترسند و کاری نکنند که تخلفات بابک زنجانی پوشش داده شود. پول مردم را نمیتوان با هوچی گری و سروصدا خورد.»
وی همچنین در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه که بابک زنجانی در نامه اخیر خطاب به نمایندگان مجلس از مذاکره نکردن با وزیر نفت انتقاد کرده است، گفت: «با نامه کاری ندارم؛ باید ١٠ هزار میلیارد تومان از پول مردم را که خوردهاند پس دهند... تعیین تکلیفی ندارد، او پول ما را خورده است؛ مساله هیچ پیشرفتی نداشته و او فقط حرف می زند. ما یک زمان می گفتیم 8 هزار میلیارد تومان و الان می گوییم 10 هزار میلیارد تومان پول ملت ایران را باید بدهد و راهی هم ندارد.»
*زنجانی: برخورد وزیر نفت سیاسی است؛ اگر بخواهم هر روز یک پرونده نفتی رو میکنم
بر خلاف پیشبینی بعضی ناظران مبنی بر ادامه نیافتن این جدال مستقیم لفظی، این حمله تند و بیسابقه وزیر نفت به متهم این پرونده نفتی اما باعث نشد زنجانی ساکت بماند. چنانکه در روز اول دفاعیات خود گفت: « وزیر نفت بخاطر اینکه دستوری مدیریت شده برای اقدامات سیاسی و برخورد با منتقدان خود داشت، اعلام میدارد، تحریمها به وزارت نفت ارتباطی ندارد و با سر و صدای ایجاد سیاهنمایی از قوه قضاییه کمک میخواهد. وزیر نفت جدید با بیان اینکه معلوم نیست من پولهای خود را از کجا آوردم جو سازی میکند. آقایان میفرمایند با هوچیگری نمیشود پول مردم را خورد آیا با تهمت به رسانهها و برخی کارمندان وزارت نفت میشود این پولها را خورد؟»
متهم پرونده نفتی به همین میزان بسنده نکرد و ادامه داد:« آقایان در وزارت نفت و بانک مرکزی مدام ژستهایی را نزد رسانهها میگیرند و میگویند ما آماده دریافت مطالبات هستیم، این ژستها سیاسی است و اینکه میگویند در هر کشوری بانک دارند و میتوانند مطالبات را وصول کنند یک دروغ است، چرا که اگر یک چنین توانایی وجود داشت پولهای نفتی را وصول میکردید....وزیر نفت میگوید، من جای پولها را نشان دهم، اما وقتی وکلای من میگویند حاضریم ضمانتنامه صادر کنیم میگویند باید بانک مرکزی تائید کند که این پولها مربوط به فروش سلاح یا هروئین نباشد. مسئول امور حقوقی وزارت نفت میگوید زنجانی یک سنت هم نریخته، آیا شما حسابی دادهاید که به آن پول واریز کنم؟»
زنجانی با اشاره به ارتباطات خود با بعضی نهادهای ذی نفوذ در کشور تاجیکستان حتی اظهار داشت که میتواند شنود مکالمات نفتیها را ارائه کند و آنها از انتشار آن شرمنده خواهند شد و تهدید کرد که میتواند هر روز یک پرونده فساد از وزارت نفت رو کند.
وی همچنین اعلام کرد، در هفته جاری وکلای خارجی وی ضمانتنامه معتبری به مبلغ 1968 میلیون یورو ضمانتنامه به ذی نفعی شرکت HK (متعلق به وزارت نفت) از یک بانک معتبر صادر ارائه خواهد کرد.
این متهم نفتی اما امروز هم سخنان نیشداری بر زبان راند و گفت که 2 میلیارد یورو برای وی پول خرد محسوب میشود.
*زنگنه: مگر چقدر داری که 2 میلیارد یورو برایت پول خرد است؟ داستان سرهم کردن حدی دارد
طبیعی بود که بدنه وزارت نفت در برابر ادعا و گفتههای زنجانی واکنش نشان دهد. چنانکه پیش از این علی اکبر ماهرخزاد مدیر امور حقوقی شرکت ملی نفت در قالب دو نامه به دادگاه اعلام کرده بود، آماده همکاری با دادگاه برای دریافت مطالبات است و زنجانی هنوز رقمی به وزارت نفت نپرداخته است.
اما کمتر کسی باور می کرد، بیژن زنگنه شخصا به این مجادله لفظی دو طرفه ادامه بدهد. با این وجود زنگنه این بار در در هفتمین جشنواره روابط عمومی های برتر صنعت نفت پشت تریبون قرار گرفت و این بار بدون اینکه کسی از وی درباره زنجانی سؤالی کرده باشد این متهم نفتی را این گونه خطاب قرار داد:« این روزها باید مواظب بود که جای بدهکار و طلبکار عوض نشود. آدمی پیدا می شود که می گوید ٢ میلیارد یورو برای ما پول خرد است؛ چقدر داری که ٢ میلیارد یورو برایت پول خرد حساب می شود؟ ولی برای مردم ایران ٢ میلیارد یورو پول خرد نیست. مردم ایران نفری حدود ١٣٠ هزار تومان از تو طلب دارند. برای یک خانواده ٤ نفره، حدود ٥٠٠ هزار تومان پول کمی نیست. یعنی شما ٢٠٠ میلیارد یورو داری که ٢ میلیارد یورو برایت پول خرد است؟ از کجا آورده ای؟ زحمت کشیده ای؟ داستان سرهم کردن هم حدی دارد. حالا باشد پول خرد تو است، دستت درد نکند، همین پول خرد را بده که حق ملت ایران را بدهیم.»
وی در واکنش به ادعای زنجانی درباره آمادگی برای واریز پول گفت:« مرتب اعلام می کنند که وزارت نفت شماره حساب اعلام نمیکند. شما تو حساب خودت یا دادگاه این پول را بریز و بگو ٢ میلیارد و ٧٠٠ میلیون دلار در حساب من پول هست، بسیار خوب خیال ما راحت میشود که پول هست، بالاخره جمهوری اسلامی از تو این پول را می گیرد.»
تا کنون، این صفحه آخر جدال لفظی و مستقیم متهم مشهور نفتی و وزیر نفت بوده است و باید دید این نبرد کلامی که در هر دو طرف اقناع افکار عمومی به نفع خود را هدف قرار داده است، ادامه مییابد یا یکی از طرفین ترجیح میدهد، در این باره سکوت کند.
شاید اگر هر وزیر دیگری به جای بیژن زنگنه درگیر این جدال لفظی با یک متهم میشد چنین مورد توجه قرار نمیگرفت اما سابقه مدیریتی و سیاسی زنگنه و وجود پروندههای مفتوحی مانند کرسنت امثال آن اجازه نمیدهد افکار عمومی به آسانی و بدون دغدغه طرف او را به عنوان مدافع حریم بیتالمال و حقوق حقه مردم بگیرد. و شاید متهم نفتی هم با علم به این سوابق و تاثیر آن بر افکار عمومی است که به خود جرات رویارویی با یک وزیر کهنهکار را که بیش از 2 دهه سابقه وزارت را در کارنامه دارد، داده است.