به گزارش پایگاه 598، ارون دیوید میلر، نائب رئیس اندیشکده مرکز وودرو ویلسون، در
والاستریتژورنال مینویسد خیلیها باور داشتند که پس از تواق هستهای
ایران و گروه 1+5 رفتار ایران "تعدیل"خواهد شد اما نه تنها اینگونه نگشت
بلکه این کشور به استحکام مواضعش پرداخت.
"ایران
اکنون در حمایت از رژیم بشار اسد نسبت به گذشته درگیرتر شده است. قاسم
سلیمانی، فرمانده نیروهای قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، شخصا هدایت
عملیات روسیه، نیروهای دولتی، حزبالله و شبهنظامیان عراقی طرفدار ایران،
برای دفاع از بشار اسد را بر عهده گرفتهاند."
میلر
به آزمایش موشک بالستیک عماد نیز اشاره کرده و مینویسد: "این آزمایش ممکن
است ناقض مفاد توافق هستهای و قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل باشد
اما واقعیت این است که ایران مصمم است ظرفیت نظامی خود را ارتقاء بخشد."
وی
همچنین میگوید امید چندانی وجود ندارد که سرنوشت جیسیون رضائیان، خبرنگار
واشنگتنپست، "به صورت مثبتی توسط این توافق شکل داده شود."
میلر
معتقد است که طی مدت زمان توافق "بین 10 تا 25 سال" رفتار ایران شاهد
تغییر نخواهد بود، زیرا نخست، "رهبری معظم برای تقویت انقلاب با این توافق
موافقیت کرد نه برای تضعیف آن.... تلاش برای رفع تحریمها و بهبود شرایط
اقتصادی به گونهای که عموم ایرانیها از آن بهره ببرند زیرکانه بوده و
دوام رژیم را تضمین خواهد کرد."
در ادامه ادعا
شده: "دوم، غیر ممکن است که تلاش ایران برای یک سلاح و یا آرزوی آن برای
رسیدن به یک قدمی آن را، از چگونگی نگرش این رژیم به خودش و جاهطلبیهای
منطقهای آن جدا کرد. سلاح هستهای تنها یک مزیت احتیاطی سیاست خارجی نیست،
بلکه برای رژیمی که خود را تحت تهدید دانسته و مخواهد اهرمی علیه تغییر
رژیم داشته و نیز قدرت خود را در منطقه افزایش دهد، اهمیتی اساسی دارد."
برخلاف
آنچه که در سالهای اخیر آژانس، سازمانهای اطلاعاتی غربی و مقامات
کشورمان بارها اعلام کردهاند، نویسنده میگوید ایران خواهان دستیابی به
تسلیحات هستهای است: "اگر ایران معتدل نشود، خواست آن برای باقی ماندن به
عنوان یک دولت بالقوه تسلیحات هستهای بخشی مهمی از برنامه امنیت ملی آن
باقی خواهد ماند. بر اساس آنچه اکنون میدانیم، احتمال چنین تغییر بنیادینی
بسیار کم است."
میلر در ادامه بار دیگر تأکید میکند هر کس که امید به تغییر رفتار ایران دارد بهتر است این احساس را کنار بگذارد.