اُفت بدنی بازیکنان، معضل امروز فوتبال ایران

به گزارش پایگاه 598، فصل گذشته هم‌زمان با برگزاری بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا، چند روزی لیگ برتر تعطیل شد، اما لیگ برتر امسال بیشتر از هر دوره دیگر شاهد تعطیلات نامنظم و مداوم بود به‌طوری که پس از انجام کمتر از یک‌سوم بازی‌های لیگ شاهد سه دوره تعطیلات بلند مدت بودیم.

جنگیدن هم‌زمان تیم‌ها در سه جبهه لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی آن‌قدر به تیم‌ها فشار می‌آورد که نه تنها موفق به کسب نتیجه خوب در لیگ آسیا نمی‌شوند بلکه در مسابقات داخلی نیز افت محسوسی نشان می‌دهند. به نظر می‌رسد برگزاری دو یا سه بازی حرفه‌ای در یک هفته مانند تیم‌های اروپایی، برای تیم‌های ایرانی رویایی دور از ذهن باشد. در لیگ‌های اروپایی معولا تیم‌ها در هفته 2 یا 3 بازی انجام می‌دهند و هیچ افت بدنی در بین بازیکنان آن‌ها دیده نمی‌شود.

تعطیلات مداوم و وقفه‌هایی که در لیگ برتر رخ می‌دهد به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سبب افت بدنی بازیکنان و از فرم خارج شدن آن‌ها می‌شود به‌طوری که با شروع مجدد لیگ برتر این بازیکنان نمی‌توانند بازی مطلوب خود قبل از آغاز تعطیلات را به نمایش بگذارند.

برای پی بردن به این تفاوت که چرا در لیگ‌های اروپایی می‌توان چند بازی را در یک هفته انجام داد، اما در ایران نمی‌توان انتظار بیش از یک بازی در هفته را از بازیکنان داشت، خبرنگار ورزشی ایسنا- منطقه اصفهان با علی صالح نیا، مربی بدنسازی تیم فوتبال سپاهان و بهزاد نوشادی، مربی بدنسازی تیم فوتبال ذوب‌آهن به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید:

نیمکت ذخیره تیم‌ها ضعیف است

علی صالح نیا در پاسخ به این سؤال که چرا اکثر تیم‌های ایرانی پس از لیگ قهرمانان آسیا افت پیدا می‌کنند، گفت: یکی از دلایل مهم افت این تیم‌ها نزدیک بودن زمان بازی‌ها است و بازیکنان فرصت ریکاوری پیدا نمی‌کنند و نمی‌توانند برای بازسازی قوای بدنی، خود را برای بازی بعدی آماده کنند. به‌مرور زمان بعد سه یا چهار بازی توان بدن تحلیل می‌رود و بازیکنان نمی‌توانند بازی را در 90 دقیقه ادامه دهند. همچنین بدن بازیکنان ایرانی عادت به بازی‌های چهار روز یک‌بار ندارد که این مشکل برنامه تمرینات است که برای بازی‌های فشرده طراحی نمی‌شود.

وی با بیان اینکه در تیم‌های ایرانی فشار بازی روی بازیکنانی خاص است، ادامه داد: یکی دیگر از دلایل افت این تیم‌ها این است که در تیم‌های ایرانی فشار بازی در تمام 90 دقیقه روی چند بازیکن است. یعنی 11 نفر بازی می‌کنند و نهایتاً در چند دقیقه پایانی نفراتی به عنوان یار تعویضی به بازی می‌آیند. اگر ترکیب تیم‌ها را در بازی‌های مختلف مقایسه کنید می‌بینید که تغییر چندانی نداشته است و دست مربیان از بازیکنان هم سطح پر نیست که بتوانند آن‌ها را جانشین بازیکنان اصلی کنند چون نیمکت‌های ذخیره به‌اندازه کافی قوی نیستند.

صالح نیا با اشاره به این که زمان مناسب برای بدنسازی در اول فصل به تیم‌ها اختصاص داده نمی‌شود، افزود: پایه و فونداسیون بدنی بازیکنان قبل از شروع مسابقات هر فصل قوی نمی‌شود. گاهی تیم‌ها آن قدر دیر ترکیب تیم و کادر فنی خود را مشخص می‌کنند که زمان مناسبی برای بدنسازی قبل از مسابقات باقی نمی‌ماند که مربیان بدنساز بتوانند بدن بازیکنان را در طول فصل بیمه کنند.

تعطیلات متوالی لیگ نتیجه عکس خواهد داشت

مربی بدنسازی تیم فوتبال سپاهان در رابطه با تعطیلات متوالی لیگ گفت : ممکن است این‌طور برداشت شود که با تعطیل کردن مداوم لیگ، فشار از بازیکنان برداشته می‌شود، اما دقیقا برعکس می‌شود. می‌توانیم این شرایط را مانند سکته‌ای برای بازیکنان بدانیم چون تمام برنامه‌ریزی‌های تیم‌ها به هم می‌خورد و نمی‌توانیم بازیکنان را در شرایط آمادگی کامل نگه‌داریم. یک بازیکن حرفه‌ای باید هر روز سر ساعت خاصی طبق برنامه مشخصی تمرین کند. با تعطیلی‌ها متوالی فقط ناهماهنگی در تیم‌ها ایجاد می‌شود.

وی با تأکید بر این که بحث ریکاوری در ایران اصلاً جدی گرفته نمی‌شود، گفت: در کشورهای اروپایی و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس بلافاصله بعد از هر بازی ریکاوری با حوضچه‌های آب گرم یا سرد، ماساژ شروع می‌شود. در اروپا شب قبل از بازی اردو برگزار نمی‌شود و اعتقاد دارند بهترین جا برای یک ورزشکار رختخواب خودش است و بهتر است شب قبل از بازی، بازیکنان در خانه خود بمانند، البته اگر مسابقه داخل خانه باشد این کار امکان پذیر است، در عوض بعد از هر بازی یک روز در اردو می‌مانند تا دروان ریکاوری را زیر نظر مربیان تیم بگذرانند، اما در ایران این طور نیست.

صالح نیا با اشاره به تغذیه بازیکنان بعد از هر بازی افزود: بعد از بازی معمولاً بازیکنان خیلی به تغذیه مناسب اهمیت نمی‌دهند و انرژی از دست رفته بدن در زمان مناسب به بدن بازنمی‌گردد، به بیان عامیانه دخل و خرج بدن بازیکنان به هم نمی‌خورد و همین باعث می‌شود عمر مفید ورزشی بعضی از ورزشکاران پایین بیاید و بعد از دوران بازی هم به پوکی استخوان یا مشکلات دیگر دچار شوند.

در ایران شرایط سفر سخت است

همچنین بهزاد نوشادی در رابطه با افتی که اکثر تیم‌های ایرانی بعد از لیگ قهرمانان آسیا پیدا می‌کنند، اظهار کرد: گاهی پس از لیگ قهرمانان آسیا بسیاری از بازیکنان تیم‌های آسیایی از تیم جدا می‌شوند، چون معمولاً ترکیب تیم‌هایی که مدعی می‌شوند بعد از مدتی تکه پاره می‌شود و ساختار تیم به هم می‌خورد.

وی با اشاره به اینکه ما نباید خود را با کشورهای حوزه خلیج فارس مقایسه کنیم، افزود: از نظر استعداد، نیروی انسانی و جمعیت وضعیت خوبی در دنیا داریم. مثلاً اگر کل بازیکنان کشورهای عربی را باهم جمع کنیم به‌اندازه‌ی بازیکنان تیم‌های پایه‌ی اصفهان یا خوزستان، افراد علاقه‌مند به فوتبال ندارند. کل جمعیت جوان 16 تا 35 سال امارات 200 هزار نفر است و از این تعداد، افراد بسیار کمتری به فوتبال این کشورها جذب می‌شوند، اما ساختار و امکانات و پول زیادی که کشورهای عربی دارند با ایران قابل مقایسه نیست. عرب‌ها می‌توانند بازیکنان خارجی با کیفیت خیلی خوب جذب کنند، اما در ایران باشگاه‌هایی هستند که نه تنها پاداش بازیکنان، بلکه قرارداد آن‌ها را هم نمی‌توانند بپردازند چون در ایران اسپانسرهای قوی نداریم.

نوشادی با بیان این‌که شرایط سفر در ایران سخت است، افزود: جابجایی و ترانسفر شدن چهار تیمی که به لیگ قهرمانان اعزام می‌شوند باعث افت بدنی می‌شود، مثلاً تیم‌ها در مدت‌زمان کوتاه دو پرواز به عربستان قطر یا امارات دارند و بعد از آن در فرودگاه معطل می‌شوند و رفت و آمدهای داخلی هم به آن اضافه می‌شود. به همین خاطر تیم‌ها معمولاً لطمه می‌خورند، تیم‌های ما هنوز از لحاظ ساختار، امکانات و ترانسفر اصلا در جایگاه خوبی نیستند و بازیکنان توانایی جنگیدن هم‌زمان در بازی‌های سه جام را ندارند ضمن اینکه خستگی رفت و آمدها که در اثر مسافرت حاصل می‌شود شرایط سختی برای بازیکنان به وجود می‌آورد به خصوص در ایران که شرایط سفر سخت است، پروازها تاخیر دارند و قطار سریع‌السیر نداریم.

امکانات ضعیف، نتایج ضعیف را سبب می‌شود

مربی بدنسازی تیم فوتبال ذوب‌آهن در رابطه با کمبود امکانات مناسب در ایران، گفت: زمانی که با فنرباغچه بازی داشتیم، می‌دیدیم که بازیکنان این تیم مرحله ریکاوری را از همان لحظه که داخل اتوبوس می‌نشستند با ماساژ شروع می‌کردند. از نظر زمینه‌های پزشکی ورزشی این تیم‌ها بسیار قوی‌تر تیم‌های ایرانی عمل می‌کنند. در ایران مربی‌ها فقط می‌توانند تمرین را سبک کنند یا تمرینات کششی بیشتری در دستور کار خود قرار دهند و از این نظر ما اصلاً با آن‌ها قابل مقایسه نیستیم.

وی افزود: مثلاً در رختکن تیم‌های عربی، جکوزی، سونا و تخت ماساژ است یا آب‌های مخصوصی که املاحی که بدن از دست داده، سریعاً بر می‌گرداند و پروسه ریکاوری از همان رختکن آغاز می‌شود. شاید اسم این تیم‌ها عربی باشد، ولی کاملاً با سیستم اروپایی اداره می‌شوند. مثلاً زمین چمن در امارات مانند مخمل است، اما زمین‌های فوتبال ایران اصلاً خوب نیست. در ایران باید چند سال صبر کنیم تا نقش جهان آماده شود در حالی که در قطر ظرف 4 سال، 8 استادیوم سوپر مدل ساخته می‌شود.

نوشادی که نیمکت‌های ذخیره ضعیف را مانند همتای خودش در سپاهان یکی از دلایل افت بدنی تیم‌ها می‌داند، ادامه داد: در ایران باشگاه‌ها یک نیمکت قوی ندارند، مثلاً تیم فنر باغچه را می‌توانیم به دو قسمت تقسیم کنیم که یکی از دیگری قوی تر است، اما در ایران مثلاً اگر بازیکن دفاع چپ تیمی آسیب ببیند، تیم لطمه می‌خورد و بازیکن جایگزین مناسب برای آن پیدا نمی‌شود.