پیام‌‌ شلیک‌موشک‌ کروز روسیه از دریای‌خزر

وزارت دفاع روسیه در 7 اکتبر اعلام کرد کشتی‌های جنگی‌اش 26 موشک کروز را از دریای خزر به 11 هدف داعش در رقعه، حلب و ادلب که در عمق کشور سوریه قرار گرفته‌اند، شلیک کرده است.

این رویداد 2 رویکرد را مد نظر قرار می‌دهد و می‌تواند در مجموع پیامدهای گسترده‌تری در زمینه اوضاع جنگی و موقعیت امنیتی منطقه داشته باشد. این اولین باری است که در تاریخ معاصر موشکی از دریای خزر علیه دشمنی شلیک شد و همچنین اولین بار است که در نبرد سوریه از موشک‌های هدایت شونده استفاده شده است.

به نوشته این اندیشکده، روسیه از ایران و عراق برای شلیک این موشک‌ها کسب اجازه کرده بود به طوری‌که وزارت دفاع روسیه عنوان داشت در این عملیات با متحدانش هماهنگی لازم صورت گرفته بود و اطلاعات مورد نظر از سوی ماهواره‌ها، پهپادها و منابع محلی ایران و عراق برای انجام این عملیات فراهم شده بودند.

شلیک موشک روسیه از دریای خزر

بر اساس این گزارش، موشک‌های هدایت شونده روسیه در قیاس با سلاح‌های قبلی بکار رفته در سوریه، از قدرت انفجاری معادل 11700 کیلوگرم (26000 هزار پوند) برخوردار بوده و دارای قدرت هدف‌گیری بالا و کم خطر بودند. از سویی دیگر موشک‌های شلیک شده «3M-14T» با پرواز اولیه در سرعت زیر صوت  و در ارتفاع پایین حدود 15 متر در مرحله آخر با سرعت فرا صوت و با شتاب به هدف اصابت کرده‌اند. موشک‌هایی که از سوی ماهواره گلوناس و جی پی‌اس نیز هدایت شده بودند.

اندیشکده واشنگتن در ادامه نوشت: در حالی که انجام این عملیات نشان از همکاری کم سابقه نظامی بین ایران و روسیه در نبرد برای حفظ بشار اسد دارد، همچنین نشان از تغییر خطوط  جغرافیای سیاسی منطقه در ابعاد گسترده‌تر دارد همانطور که در سال 2011 روسیه و قزاقستان با انجام رزمایش مشترکی در دریای خزر حمله بالقوه به منافع دشمن را به اجرا گذاشتند.

اندیشکده واشنگتن در خاتمه در حالی که سعی کرده خطر حضور نظامی روسیه را دریای خزر برای ایران القاء نماید، نوشت: این حمله موشکی از دریای خزر پیام بیدار باشی برای ایران مبنی بر این است که خطر حضور روسیه در دریای خزر افزایش یافته است. این رویداد همچنین باعث ترغیب ایران برای استقرار موشک‌های سومار خود در دریای خزر یا حتی استقرار آن‌ها در کشتی‌های جنگی جدیدتر در دست ساخت در  کارخانه کشتی سازی انزلی می‌شود. با توجه به استفاده روسیه از دریای خزر و چنین عملیات نظامی و اشتیاق این کشور برای حفظ داشته‌های نظامی‌اش در این منطقه، شاید ایران نیز تصمیم گیرد در منطقه یاد شده از داشته‌های خود بیشتر استفاده کند. مسکو  هرگز به ایران امکان حضور در پایگاه‌های بخش 4 نیروی دریایی خود و استفاده از آبراه «ولگا دان» را که از قلمرو روسیه عبور می‌کند ، نداده است. اقدامی که باعث شده ایران را ترغیب به ساخت قایق‌های موشک انداز و ناوچه و استفاده از آن‌ها در دریای خزر نماید .