ارزشمندترین افتخار فردی فوتبال به چه کسی خواهد رسید؟ مسی از آرژانتین، کریستیانو رونالدو از پرتغال یا ژاوی هرناندس از اسپانیا؟
به گزارش ورزش3، مراسم گالا نوزدهم دی‌ماه برگزار خواهد شد تا بهترین‌های فوتبال جهان مشخص شوند. مهم‌ترین قسمت، البته انتخاب بهترین بازیکن فوتبال جهان است. مطابق انتظار لیونل مسی و کریستیانو رونالدو دوپدیده‌ی حال حاضر فوتبال جهان در فهرست نهایی قرار گرفته و ژاوی، مغر متفکر بارسلونا و اسپانیا هم آنها را همراهی می‌کند. در ادامه نگاهی به عملکرد این سه بازیکن و شانس برنده شدن هر کدام خواهیم پرداخت.
***لیونل مسی
بهترین بازیکن جهان در دو سال اخیر و دارنده‌ی دو توپ طلای جهان شانس زیادی برای رسیدن به سومین عنوان پیاپی دارد. درخشش در بارسلونا و قهرمانی در رقابتهای مختلف باعث شده تا بسیاری از کارشناسان همچنان او را بهترین بازیکن جهان بدانند. البته عده‌ای پا را فراتر گذاشته و با مقایسه‌ی مسی با مارادونا و پله او را برترین فوتبالیست تاریخ جهان می‌دانند. نکته‌ی منفی عملکرد مسی همانند گذشته تیم ملی آرژانتین بود که مسی باز هم در عرصه‌ی ملی ناکام بود و نتوانست به همراه آبی و سفید پوشان به موفقیتی دست پیدا کند. البته با توجه به رقابتی بودن این انتخاب، ناکامی در کوپا آمریکا نمی‌تواند تاثیر چندان زیادی داشته باشد چرا که اولا در سال‌های فرد که جام جهانی و یورو برگزار نمی‌شود، رقابتهای ملی اهمیتی پیدا نمی‌کند. دوما سایر رقیبان مسی هم در عرصه‌ی ملی نمایش پرفروغی نداشته‌اند و مهم‌تر از همه اینکه، عملکرد مسی در بارسلونا آن قدر درخشان بوده که این نقطه ضعف را پوشش دهد. همچنان که سال گذشته با وجود قهرمانی اسپانیا در جام جهانی 2010، ژاوی و اینیستا پایین‌تر از مسی قرار گرفتند. مسی در سال 2011 در عرصه‌ی باشگاهی توانست در 55 بازی 53 گل به ثمر برساند و 24 پاس گل بدهد.
*لالیگا
ستاره‌ی آرژانتینی بارسلونا در لالیگا به همراه بارسلونا قهرمان شد. در حالی که انتظار می‌رفت با توجه به حضور مورینیو شاید بارسلونا نتواند موفقیت‌های گذشته‌اش را تکرار کند، اما شاگردان گواردیولا باز هم توانستند بالاتر از رقیب سنتی در صدر قرار بگیرند. در این قهرمانی لیونل مسی بی‌تردید نقش فراوانی داشت و با 31 گلی که به ثمر رساند توانست تیمش را به مقام قهرمانی برساند. مسی در زمینه‌ی گلزنی البته مغلوب همتای پرتغالی‌اش در رئال مادرید شد و نتوانست عنوان آقای گلی را به دست بیاورد. اما این مساله تنها از نظر آماری بود و مسی نسبت به رونالدو گل‌های تاثیرگذارتری زد. ضمن این که در پنج بازی هم حضور نداشت. مسی در امر گلسازی هم موفق بود و مجموعا 18 پاس گل داد.
*جام حذفی اسپانیا
جام حذفی هر چند برای بارسلونا خوش یمن نبود و با شکست مقابل رئال مادرید در فینال همراه شد، اما مسی کارش را در کوپا دل ری هم به خوبی انجام داد و در هفت بازی توانست هفت گل به ثمر برساند و سه پاس گل بدهد. مسی در فینال البته در گلزنی ناکام بود و تنها در پایان رقابت‌ها شاهد بالارفتن جام قهرمانی در دستان سپیدپوشان مادریدی بود.
*لیگ قهرمانان اروپا
اوج هنرنمایی مسی در فصل 11-2010 در لیگ قهرمانان اروپا بود. رقابت‌هایی که معتبرترین رویداد فوتبال در سطح باشگاهی است. درخشش در فینال لیگ قهرمانان اروپا و زدن یک سوپرگل مقابل منچستریونایتد درخشش این بازیکن را کامل کرد. مسی در اروپا در 13 بازی 12 گل به ثمر رساند و سه پاس گل داد و همچون سال قبل عنوان آقای گلی را به خود اختصاص داد. ستاره‌ی 24 ساله‌ی بارسلونا در صورتی که سومین توپ طلای پیاپی را به خود اختصاص دهد، بی‌تردید باید این افتخار را مدیون درخشش در لیگ قهرمانان اروپا باشد. گل نخست مسی در بازی برگشت مقابل آرسنال در مرحله‌ی یک هشتم نهایی، نامزد دریافت جایزه‌ی پوشکاش به عنوان گل برتر سال هم شده است.
*سوپرجام اروپا و اسپانیا
رقابتهای سوپرجام شاید روی کاغذ اهمیت چندانی نداشته باشد، چرا که تیم قهرمان با تک بازی مشخص می‌شود. اما اینها دلایل خوبی نیست تا مسی این رقابت‌ها را جدی نگیرد. خصوصا زمانی که رقیب تیمی به نام رئال مادرید بوده و پای انتقام هم در میان باشد. مسی در فینال سوپرجام اسپانیا که به صورت رفت و برگشت انجام شد، یک تنه تیمش را به مقام قهرمانی رساند. تساوی 2-2 دو تیم در دیدار رفت با گلی که مسی به ثمر رساند به دست آمد. مسی یک پاس گل هم داد. در بازی برگشت هم بارسلونا 3 بر 2 به برتری رسید. مسی در نوکمپ دو بار گل زد و پاس گل اول را هم به زیبایی به اینیستا داد. بارسلونا انتقام شکست فینال کوپا دل ری را گرفت و قهرمان سوپرجام اسپانیا شد.
در رقابتهای سوپرجام اروپا بارسلونا کار آسانی پیش رو نداشت. روبرو شدن با تیمی به نام پورتو که شناخت چندانی نسبت به آن وجود نداشت، کاملا با بازی‌های لالیگا متفاوت بود. ناجی بارسلونا کسی نبود جز لیونل مسی. اشتباه مدافع پورتو پاس گل مناسبی برای مسی فراهم کرد و مهاجم بارسلونا با یک حرکت بدن زیبا دروازه‌بان حریف را مقهور کرد. بارسلونا در پایان با 2 گل به برتری دست پیدا کرد و قهرمان سوپرجام اروپا هم شد.
*کوپا آمریکا
در حالی که رقابتهای جام جهانی و یورو و المپیک در سال‌های زوج برگزار می‌شود، رقابتهای قاره‌ای در سایر قاره‌ها در سال‌های فرد برگزار می‌شود. مسی در حالی وارد رقابتهای کوپا آمریکا شد که زیر فشار شدید رسانه‌ای قرار داشت. در حالی‌که مسی به کرات عنوان کرده بود که هدفش قهرمانی با آرژانتین در این رقابت‌هاست، اما خاطره‌ی تلخ جام جهانی برای مسی و هم‌بازی‌هایش تکرار شد و او نتوانست درخشش در بارسلونا را تکرار کند. آرژانتین با شکست در ضربات پنالتی مقابل اروگوئه از دور رقابت‌ها کنار رفت. مسی در مجموع در سال 2011 در عرصه‌ی ملی نسبت به گذشته بهتر کار کرد و توانست با به ثمر رساندن 4 گل عنوان بهترین گلزن بازی های ملی در سال 2011 را به دست بیاورد، اما هنوز مسی بارسلونا نیست و این موضوع انتقاد کارشناسان را همچنان به دنبال دارد.
*جام جهانی باشگاه‌ها
مسی برای شماره‌ی یک بودن هیچگاه دچار کاهش انگیزه نمی‌شود، حتی اگر این عنوان را پیش از این در سال‌های گذشته تکرار کرده باشد. بارسلونا پس از قهرمانی سه گانه در نخستین سال حضور گواردیولا روی نیمکت این تیم، در جام جهانی باشگاه‌ها حضور پیدا کرد و با درخشش مسی که در دیدار پایانی با ضربه‌ی سینه گل زد، قهرمان شد. اما این قهرمانی باعث نشد تا آبی و اناری‌ها و از جمله مسی برای درخشش دوباره در این رقابت‌ها انگیزه نداشته باشند. در دیدار نخست بارسلونا که در مرحله‌ی نیمه نهایی بود، گواردیولا تصمیم گرفت تا به بازیکنان جوانش میدان بدهد چرا که السد حریفی نبود که در هم شکستنش نیاز به ترکیب اصلی بارسلونا داشته باشد. در دیدار پایانی اما مسی باز هم نشان داد که مرد شماره‌ی یک بارسلونا است. دو گل زیبا از ستاره‌ی بارسلونا که منجر به پیروزی قاطع 4-0 بارسلونا مقابل سانتوس شد، بار دیگر نشان داد که او مرد بازی‌های بزرگ است. همتای برزیلی‌اش در سانتوس که به عقیده‌ی کارشناسان می‌تواند پدیده‌ی آینده‌ی فوتبال جهان باشد کار خاصی انجام نداد. مسی هر چند با درخشش در رقابتهای جام جهانی باشگاه‌ها توانست به همراه بارسلونا بر بام فوتبال جهان بایستد، اما این موفقیت تاثیری بر افزایش شانس او نخواهد داشت، چرا که پرونده‌ی انتخاب بهترین‌ها دسامبر بسته می‌شود و این رقابت‌ها دیگر تاثیرگذار نیست.
***کریستیانو رونالدو
مهاجم پرتغالی تیم فوتبال رئال مادرید پس از آنکه سال گذشته در فهرست سه نامزد نهایی قرار نگرفت، عملکرد درخشانی را در رئال مادرید به نمایش گذاشت. رونالدو تمام فاکتورهای لازم برای کسب عنوان بهترین بازیکن جهان را در اختیار دارد؛ غیر از بخت و اقبال که دوران بازیگری او را با مسی همزمان کرده است! ستاره‌ی پرتغالی کهکشانی‌ها در سالی که گذشت عملکرد بسیار پرفروغی داشت و رکوردها را یکی پس از دیگری شکست، اما در پس همه‌ی درخشش‌های رونالدو، چند نکته‌ی منفی بزرگ وجود داشت که به کرات در سال گذشته تکرار شد. عملکرد متوسط و یا ضعیف در بازی‌های مهم، بی توجهی به کار تیمی و خصوصیات خاص اخلاقی.
*لالیگا
رونالدو تلاش زیادی برای موفقیت رئال مادرید انجام داد و تیم پایتخت نشین اسپانیا هم انصافا امتیازهای زیادی را جمع آوری کرد. به گونه‌ای که در هر لیگ دیگری با این امتیاز شاید چند هفته مانده به پایان رقابت‌ها قهرمانی‌اش را مسجل می‌کرد، اما این برای پیشی گرفتن از بارسلونا کافی نبود. رونالدو تا توانست در لالیگا برای رئال مادرید گل زد، اما این گل‌ها اکثرا در دیدارهایی به ثمر رسید که رئال مادرید با چندین گل اختلاف به پیروزی رسیده بود. رونالدو در رقابت با مسی برای به دست آوردن ال پیچی‌چی(بهترین گلزن لالیگا) با زدن 40 گل از او پیشی گرفت و عنوان آقای گلی را به دست آورد، اما در فوتبال عناوین فردی زمانی اهمیت دارند که با عناوین تیمی همراه شوند و به همین دلیل بود که رونالدو پس از به دست آوردن این عنوان، اظهار کرد که ترجیح می‌داده آقای گل نشود،اما رئال مادرید به مقام قهرمانی دست پیدا کند.
*جام حذفی اسپانیا
کریستیانو رونالدو در جام حذفی درخشش فوق العاده‌ای داشت، این عملکرد خوب با نمایش خاص او در دیدار پایانی همراه شد تا رئال مادرید به جام برسد. رقابتهای کوپا دل ری جایی بود که شاید بتوان گفت جای مسی و رونالدو عوض شده بود. در حالی که مسی همیشه مقابل تیم‌های بزرگ عملکرد قابل قبولی داشت و در سوی مقابل رونالدو نمی‌توانست در دیدارهای بزرگ عملکرد خوبی داشته باشد، در این رقابت‌ها قضیه کاملا برعکس شد. مسی که در مراحل نخست به خوبی درخشیده بود و گل‌های زیادی برای تیمش به ثمر رسانده بود در فینال ناکام بود و نتوانست کاری از پیش ببرد. در سوی مقابل رونالدو که تا قبل از فینال هم عملکرد خوبی داشت و در 7 بازی 6 گل به ثمر رسانده بود، در دیدار فینال خوش درخشید و توانست با ضربه‌ی سر دروازه‌ی پینتو را باز کند. گلی که در وقت اضافه به ثمر رسید و نخستین جام قهرمانی را برای کهکشانی‌ها پس از چند سال بی جامی به ارمغان آورد. رقابتهای جام حذفی تنها رویدادی بود که رونالدو توانست همتای آرژانتینی‌اش را پشت سر بگذارد. اما آیا این موفقیت برای گرفتن توپ طلا کافی است؟
*لیگ قهرمانان اروپا
رونالدو در دیدارهای لیگ قهرمانان اروپا هم عملکرد متوسطی داشت. حضور در 12 مسابقه و زدن 6 گل چیزی نبود که انتظارات را از نامزد دریافت توپ طلای جهان برآورده کند. دیدار ال کلاسیکو مقابل بارسلونا در مرحله‌ی نیمه نهایی هم بر خلاف آخرین رویارویی دو تیم چندان خوش یمن نبود و رونالدو نتوانست مانع از حذف تیمش شود.
*سوپرجام اسپانیا
رئال مادرید که بارسلونا را در فینال جام حذفی شکست داده بود،این فرصت را داشت تا با تکرار این پیروزی در مجموع دو دیدار رفت و برگشت سوپرجام اسپانیا، به اندیشه‌ی شکست ناپذیری بارسلونای گواردیولا پایان دهد، اما بارسلونا باز هم پیروز این دیدار بود و رونالدو هم در مجموع دو دیدار تنها یک گل به ثمر رساند و این ناکامی دیگری برای مجموعه‌ی رئال مادرید و رونالدو بود.
*تیم ملی پرتغال
کریستیانو رونالدو در تیم ملی پرتغال عملکرد خوبی داشت و در 9 بازی 7 گل به ثمر رساند. موضوع مهم در رقابت های یورو 2012، مساله‌ی تشویق مسی از سوی هواداران بود که ذهن رونالدو را آشفته کرد بود، تا آنجایی که در مصاحبه ای نه چندان حرفه‌ای عنوان کرد که مردم او را هو می‌کنند چون به زیبایی، ثروت و شرایط زندگی او حسودی می‌کنند. اظهارنظری که بعدها انتقاد کارشناسان را به دنبال داشت و بسیاری از او به دلیل خودشیفتگی مفرط انتقاد کردند. به هر حال رونالدو توانست به همراه تیم ملی پرتغال پس از حذف بوسنی و هرزگوین در مرحله‌ی پلی‌آف جواز حضور در رقابتهای یورو 2012 را به دست آورد. رقابت‌هایی که شاید با درخشش در آن بتواند خودش را به عنوان مدعی اصلی توپ طلا در سال آینده معرفی کند.
*مقایسه‌ی مسی و رونالدو
سرعت بدون توپ - رونالدو (10) – مسی (8)
استارت‌های سریع رونالدو خیره کننده است. او این توانایی را دارد تا در کورس و استارت بدون توپ هر مدافعی را پشت سر بگذارد. ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید گل های زیادی به ثمر رسانده که در آن با استارت‌های سریع توانسته در عرض چند ثانیه خودش را به محوطه‌ی جریمه برساند. حضور او در گوشه‌ی زمین به این معناست که اگر بتواند از تکل مدافع مستقیم عبور کند، و البته با خطا متوقف نشود، دیگر کار تمام است. رونالدو علاوه بر سرعت بالا مدتی هم با قهرمان دوی جهان تمرینات دو را انجام داد تا سرعتش افزایش پیدا کند. حالا سبک دویدن او بیشتر به دونده‌ای شباهت دارد که تلاش می‌کند زودتر از سایرین به خط پایان برسد، با این تفاوت که رونالدو نیازی ندارد هنگام رسیدن به خط پایان سرش را به جلو حرکت دهد! از این نظر رونالدو با بازیکنی در جهان قابل مقایسه نیست و باید به او نمره‌ی کامل داد.
مسی، با توجه به قد و قامت کوتاه و جثه‌ی ظریفتر طبیعتا نمی‌تواند مانند رونالدو گام‌های بزرگ بردارد. البته مسی نسبت به رونالدو فرز‌تر و چابکتر است، اما به هیچ وجه نمی‌تواند در کورس‌ها با رونالدو رقابت کند چرا که گام‌هایش از رونالدو کوچکتر است. با این وجود مسی نسبت به بسیاری از بازیکنان در استارت سریعتر است، اما از او سریعتر هم وجود دارد. غیر از رونالدوی رئال مادرید گرت بیل هم که خصوصیات دوندگی اش شبیه اوست، سریعتر از مسی می‌دود. به مسی می‌توان نمره‌ی 8 داد.
سرعت پا به توپ – مسی (10) – رونالدو (7)
تفاوت میان این دو بازیکن باز هم آشکار است و این بار برتری از آن ستاره‌ی بارسلونا است. مسی در حرکات پا به توپ نظیر ندارد و به گونه‌ای با آن مانور می‌دهد که گویی توپ به پایش چسبیده است. بازی مسی از این نظر شباهت بسیار زیادی به دیگو مارادونا دارد. بسیاری از گل‌های بارسلونا روی حرکات سریع و پا به توپ مسی به ثمر رسیده است. مسی زمانی که با توپ حرکت می‌کند مدافعی نمی‌تواند توپ را از زیر پایش خارج کند. سرعت مسی در حالی که توپ را در اختیار دارد تقریبا با زمانی که بدون توپ است تفاوت چندانی ندارد. یکی از مهارت‌های خاص مسی که شاید کمتر به آن توجه شده، دقت در زدن ضربه به توپ هنگام حرکت پا به توپ است. او به خوبی می‌داند هنگام حرکت چه مقدار به توپ نیرو وارد کند که توپ از اختیارش خارج نشود. نه آنقدر محکم که به توپ نرسد، نه آن قدر آرام که توپ بین پایش گیر کند و سرعتش را کم کند. مسی به لطف چابکی و اندام ظریفتر خود این توانایی را دارد که به خوبی توپ را در مسیری کاملا یکسان با حرکت خودش به گردش در آورد. این اصلی‌ترین رمز موفقیت مسی در عبور از بازیکنان حریف است و او در این زمینه بی همتاست.
رونالدو هراندازه در حرکات بدون توپ سریع است، زمانی که توپ را در اختیار می‌گیرد کند می‌شود. چرا که برای پا عوض کردن و دریبل‌های خاص خودش نیاز دارد که توپ را متوقف کند. البته رونالدو هم در نوع خاصی از حرکت مهارت دارد و آن انداختن توپ و فرار کردن است تا بتواند از سرعت بدون توپ خود استفاده کند، اما زمانی که توپ را در اختیار دارد، برای عبور از بازیکن مستقیم خود ناگریز به توقف و کند کردن سبک بازی است که البته با سطح بالای تکنیک خود معمولا موفق است. حرکات پا به توپ و مانور دادن رونالدو در جایگاه پایین تری از مسی قرار می‌گیرد. در این زمینه غیر از مسی، آرین روبن هم به نظر می‌رسد در سطح بالاتری از او قرار داشته باشد.
ضربه‌ی سر – رونالدو (9) – مسی (6)
مهم‌ترین مساله در سرزنی قد و قامت است و همین مساله به تنهایی برای اثبات برتری رونالدو کافی‌است. ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید علاوه بر فیزیک مناسب جایگیری خوبی دارد و ضربات سر را با دقت و شدت زیاد می زند. برتری دیگر رونالدو پرش زیاد اوست که می تواند حتی هنگام یارگیری باز هم ضربه‌ی سر بزند. خصوصیات خاص او در زدن ضربه‌ی سر به یان کولر، باتیستوتا و رود گولیت بی شباهت نیست. گل فینال جام حذفی اسپانیا مقابل بارسلونا روی ضربه‌ی سر خود او به دست آمد.
مسی هم در سرزنی ضعیف نیست،اما به واسطه‌ی قد و قامتش هم کمتر توپ برایش ارسال می‌شود و هم کمتر در زدن ضربه ی سر موفق است. البته مسی اگر توپ برایش ارسال شود و یارگیری نشده باشد، به خوبی سرزنی می‌کند، شرایطی که البته همیشه وجود ندارد. گل فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل منچستریونایتد در سال 2009 به ادوین فان در سار دقت و هوشیاری او را در ضربه‌ی سر به اثبات رساند. با این وجود با توجه به آمار و درصد پایین گل‌های مسی با ضربه‌ی سر نمی‌توان به او نمره‌ای بیشتر از شش داد.
تکنیک و دریبل‌زنی – مسی (10) – رونالدو (9)
ستاره‌ی بارسلونا سلطان دریبل است. مهارت فوق العاده‌ی او در دریبل زنی در وهله‌ی اول به بازی خوانی قوی او بستگی دارد. مسی می‌تواند به خوبی پیش بینی کند که مدافع مستقیم او چه حرکتی انجام می‌دهد و او درست حرکت مخالف را انجام می‌دهد. همچنین مسی به خوبی می‌داند که مدافعان در لحظات خاص، انتظار حرکت خاصی از مهاجم را دارند و او با علم به این مساله آن حرکت را انجام نمی‌دهد تا مدافعان غافلگیر شوند. برتری دیگر مسی توانایی عبور از چند بازیکن به طور همزمان است. حرکات متنوع او اجازه نمی‌دهد که دستش توسط حریف خوانده شود. گل زیبای مسی مقابل ختافه که شباهت بسیار زیادی به گل مارادونا در جام جهانی داشت، هنوز به عنوان آنونس برنامه‌های ورزشی در برخی شبکه‌های اروپایی نمایش داده می شود.
رونالدو در دریبل‌زنی در رده‌ی دوم قرار دارد. در حالی که مسی از حرکات کاملا ساده برای پشت سرگذاشتن بازیکنان استفاده می کند، دریبل‌های رونالدو اغلب توام با حرکات پیچیده و نمایشی است. رونالدو مقابل بسیاری از مدافعان کار دشواری پیش رو ندارد، اما در صورتی که با بازیکنی با فیزیک هم‌اندازه خودش روبرو شود، به مشکل می‌خورد؛ ایده‌ای که گواردیولا از آن استفاده می‌کند و با قراردادن دنی آلوز مقابل او تا حد زیادی حرکاتش را خنثی می‌کند. در عین حال رونالدو به لطف غنای تکنیکی و تنوع زیادی در دریبل‌های پیچیده‌ی خود تا حد زیادی در عبور از بازیکنان مستقیم خود موفق است. اما نمی توان او را تکنیکی‌تر از مسی دانست.
شوتزنی – مسی (9) – رونالدو (9)
هر دو بازیکن در زمینه‌ی شوتزنی مهارت بالایی دارند و البته با توجه به فاکتورهای زیادی که یک بازیکن شوتزن دارد، با هم تفاوت‌هایی دارند اما می‌توان دو بازیکن را به طور کلی در یک سطح ارزیابی کرد. رونالدو در شوتزنی قدرت بسیار زیادی دارد، به گونه‌ای که اگر ضربه‌ی او دور از دسترس دروازه‌بان باشد، به هیچ وجه نمی توان به ان توپ رسید و مهارش کرد. نکته‌ی منفی ضربات رونالدو دقت پایین اوست که باعث می‌شود بسیاری از ضربه هایش با وجود قدرت زیاد به گل تبدیل نشوند. شوتزنی از مسافت دور از دیگر مهارت‌های رونالدو است. گل زیبا و دیدنی او به پورتو از میانه‌های میدان، توانایی او را در شوت از راه دور به خوبی نمایش داد. قدرت شوت رونالدو 10 و دقت او 8 است و به طور میانگین نمره‌ی 9 را کسب می‌کند.
در سوی مقابل مسی بیشتر دقت را چاشنی ضربه‌هایش می‌کند. شوت‌های مسی قدرت چندانی ندارد و اگر دروازه‌بان بتواند مسیر ضربه‌ی او را پیش بینی کند، می تواند حتی به شکل یکضرب شوت او را مهار کند. اما مسی به خوبی می‌تواند پیش بینی کند دروازه‌بان در کدام قسمت دروازه قرار گرفته و کدام منطقه از دروازه‌اش را نمی‌تواند پوشش دهد. ضربات مسی بدون داشتن شدت زیاد معمولا به آرامی به درون دروازه می غلتد. شدت ضربه هم باعث نمی شود که یک گل، دو گل حساب شود! در شوتزنی مسی در بخش قدرت نمره‌ی 8 و در بخش دقت نمره‌ی 10 می‌گیرد و میانگین او هم 9 خواهد بود.
تمام کنندگی – مسی (9) – رونالدو (8)
زدن ضربه‌ی آخر بیش از این که نیاز به قدرت داشته باشد، نیاز به دقت دارد و این مساله‌ای است که مسی آن را بهتر از رونالدو اجرا می‌کند. درصد بیشتری از ضربات آخر رونالدو از پشت محوطه‌ی جریمه به گل تبدیل می‌شود و در سوی مقابل مسی تک به تک‌ها را بیشتر به گل تبدیل می‌کند. مسی در زدن ضربه‌های آخر معمولا بهترین راه را انتخاب می‌کند؛ راهی که همیشه محکم ضربه زدن نیست. گل‌های زیادی از این بازیکن در آرشیو وجود دارد که توپ را با ضربه‌ی چیپ و یا ضربه‌ی فنی وارد دروازه کرده است.
ضربه‌ی ایستگاهی – مسی (7) – رونالدو (8)
هیچ یک از دو بازیکن در زدن ضربه‌ی ایستگاهی در سطح اول قرار ندارند و نمی‌توان آنها را بازیکن کاشته‌زن قهار به شمار آورد. رونالدو در زدن ضربات ایستگاهی سبک خاصی دارد و با استیلی متفاوت با سایرین به توپ ضربه می‌زند. شوت‌های او به گونه‌ای است که توپ حرکت چرخشی ندارد و به صورت موجی حرکت می‌کند تا دروازه‌بان گمراه شود. شرط موفقیت این گونه ضربات عبور توپ از دیوار دفاعی است. در این صورت دروازه‌بان در یافتن مقصد نهایی توپ دچار مشکل می‌شود. اما درصد کمی از ضربات رونالدو گل می‌شود و از این نظر نمی‌توان او را در زمره‌ی کاشته‌زن های درجه اول مانند دل‌پیرو، جونینیو، بکام و.. دانست. نکته‌ی مثبت ضربات او که باعث می‌شود بتوان او را بالاتر از مسی قرار داد، شدت ضربه است که حتی در صورت مهار توپ توسط دروازه‌بان، می‌تواند در توپ برگشتی باعث ایجاد موقعیت گل شود.
مسی در زدن ضربات کاشته تنها از فواصل نزدیک مهارت دارد، و البته او هم در این زمینه چندان مطرح نیست و آمار ضربات کاشته‌اش آنقدر بالا نیست که بتوان او را ایستگاهی زن متبحر به شمار آورد.
بازی‌سازی، پاس گل و کار تیمی - مسی (9) - رونالدو (6)
مسی با حضور در بارسلونا و آکادمی لاماسیا در این باشگاه آموخته که برای موفقیت باید کار تیمی انجام دهد؛ کاری که شاید در تیم ملی آرژانتین به خوبی انجام نمی‌شود و مسی هم هر چه می‌زند به در بسته می‌خورد. مسی هرچند گاهی اوقات کم پاس می‌دهد و ترجیح می‌دهد ضربات آخر را خودش بزند، اما بازیکنی که در طول یک فصل 24 پاس گل به هم‌تیمی‌هایش می‌دهد را نمی‌توان بازیکنی خودخواه دانست. ستاره‌ی بارسلونا کاملا به سبک تیکی تاکا عادت کرده و در کار تیمی شرکت می‌کند. شاید تنها نکته‌ی منفی او مساله‌ی روانی گل نزدن باشد. در دیدارهایی که مسی چند موقعیت را از دست می‌دهد تلاش می‌کند تا به هر شکل ممکن گل بزند و در این بین کمتر به سایرین پاس می‌دهد. با این وجود قرار گرفتن در کنار ژاوی و اینیستا از مسی علاوه بر یک گلزن یک بازیکن هضم شده در کار تیمی ساخته که این مساله باعث شده در گلسازی هم برای تیمش موفق باشد.
در سوی مقابل رونالدو با انتقادهای زیادی روبروست. با توجه به نوع بازی و سبک خاص فوتبالی‌اش در منچستریونایتد، معمولا از سوی مربی با محدودیتی روبرو نمی‌شد وکاری که دوست داشت را در زمین انجام می‌داد. در رئال مادرید مورینیو تا حدی توانسته رونالدو را به کار تیمی نزدیک کند، اما ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید هنوز تا تبدیل شدن به بازیکنی فداکار راهی طولانی دارد. صحنه‌ی ناراحتی رونالدو زمانی که ضربه‌ی پنالتی‌اش به گل تبدیل نشد و در ادامه هیگوآین توپ برگشتی را به گل تبدیل کرد، هنوز در خاطره‌ها باقی مانده است. رونالدو پس از این گل شادمانی نکرد.
***ژاوی هرناندس
مغز تیم بارسلونا و طراح اصلی بازی این تیم بدون تردید به حقش در دنیای فوتبال (در افتخارات فردی) نرسیده است. دنیای فوتبالی که همیشه به مهاجمان و گلزن‌ها توجه بیشتری داشته بی شک در حق ژاوی کم لطفی کرده است. شاید برای رسیدن به عنوان بهترین بازیکن فوتبال جهان نیاز به قحطی مهاجم تراز اول باشد. یعنی سالی که ستاره‌ی خاصی در خط حمله دنیای فوتبال درخشش نداشته باشد، مانند سال 2006 که این عنوان به کاناوارو که یک مدافع بود رسید؛ اتفاقی که هنوز درباره‌ی ژاوی رخ نداده و او زیر سایه‌ی درخشش بی حد و اندازه‌ی مسی و رونالدو قرار گرفته و این شانسی برای او باقی نمی‌گذارد.
هافبک زیرک بارسلونا البته کاری به این عناوین ندارد و کاری که باید را انجام می‌دهد. وظیفه‌اش گلسازی و پیاده کردن سبک تیکی تاکای بارسلونا است که او به خوبی از عهده‌ی این کار بر می‌آید و در این صورت دیگر گرفتن عناوین فردی در دنیای فوتبال نه تنها اهمیتی ندارد بلکه از انگیزه‌های او هم کم نمی‌کند.
ستاره‌ی بارسلونا که در حال حاضر در اوج قرار دارد، با عملکرد درخشان مسی نمی‌تواند به دریافت عنوان بهترین بازیکن جهان امیدوار باشد؛ اتفاقی که اگر قرار بود رخ دهد، باید سال گذشته اتفاق می‌افتاد که اسپانیا با درخشش او قهرمان جام جهانی شد. جایی که او بعضا به اندازه‌ی کل پاس‌های تیم حریف در یک بازی، پاس سالم داشت!
ژاوی تخصص خاصی در پاس دادن دارد و علاوه بر دقت بالا، دید وسیعی در زمین دارد و بازیکنانی را می‌بیند و پاس می‌دهد که کسی انتظارش را ندارد. شاید همین مساله در بالارفتن دقت پاس این بازیکن تا 94 درصد موثر باشد. دوستداران فوتبال فانتزی مسلما بازی مسی را به دلیل نمایش دلپذیر و فوتبال زیبا بیشتر می‌پسندند، اما تئوریسین‌ها حتی درخشش مسی در بارسلونا را هم به حضور ژاوی در بارسلونا نسبت می‌دهند و کم فروغ بودن او در تیم ملی آرژانتین را بی ارتباط با نبودن ژاوی نمی‌دانند.
ستاره‌ی 31 ساله‌ی بارسلونا چند سالی است که بدون فراز و نشیب در سطح اول فوتبال بازی می‌کند. عملکرد او در تیم ملی اسپانیا و باشگاه بارسلونا تفاوت چندانی با هم ندارد. بازی او به شخص خاصی وابسته نیست و شاید به همین دلیل بتوان به نوعی او را برتر از مسی دانست، اما به هر حال در فوتبال آنچه به چشم تماشاگر می‌آید، گل است و گلزن.
روی‌هم رفته، مسی در میان رقبای خود شانس به مراتب بالاتری دارد. اگر قرار بود جایزه به این بازیکن نرسد، این اتفاق باید سال گذشته رخ می‌داد که جام جهانی برگزار و اسپانیا قهرمان شد، اما ژاوی و اینیستا باز هم زیر سایه‌ی مسی قرار گرفتند. در سالی که بارسلونا حتی قهرمان اروپا هم نشده بود؛ شرایطی که امسال نسبت به گذشته بهتر هم شده و مسی در عرصه‌ی باشگاهی به هرچه می‌خواسته دست پیدا کرده است. رونالدو در مراسم گالای امسال شرکت نمی‌کند. شاید خود او هم می‌داند که شانسی برای گرفتن این عنوان ندارد و نمی‌خواهد از نزدیک تنها نظاره گر موفقیت رقیب باشد.
به گزارش ورزش3، مراسم گالا نوزدهم دی‌ماه برگزار خواهد شد تا بهترین‌های فوتبال جهان مشخص شوند. مهم‌ترین قسمت، البته انتخاب بهترین بازیکن فوتبال جهان است. مطابق انتظار لیونل مسی و کریستیانو رونالدو دوپدیده‌ی حال حاضر فوتبال جهان در فهرست نهایی قرار گرفته و ژاوی، مغر متفکر بارسلونا و اسپانیا هم آنها را همراهی می‌کند. در ادامه نگاهی به عملکرد این سه بازیکن و شانس برنده شدن هر کدام خواهیم پرداخت.
***لیونل مسی
بهترین بازیکن جهان در دو سال اخیر و دارنده‌ی دو توپ طلای جهان شانس زیادی برای رسیدن به سومین عنوان پیاپی دارد. درخشش در بارسلونا و قهرمانی در رقابتهای مختلف باعث شده تا بسیاری از کارشناسان همچنان او را بهترین بازیکن جهان بدانند. البته عده‌ای پا را فراتر گذاشته و با مقایسه‌ی مسی با مارادونا و پله او را برترین فوتبالیست تاریخ جهان می‌دانند. نکته‌ی منفی عملکرد مسی همانند گذشته تیم ملی آرژانتین بود که مسی باز هم در عرصه‌ی ملی ناکام بود و نتوانست به همراه آبی و سفید پوشان به موفقیتی دست پیدا کند. البته با توجه به رقابتی بودن این انتخاب، ناکامی در کوپا آمریکا نمی‌تواند تاثیر چندان زیادی داشته باشد چرا که اولا در سال‌های فرد که جام جهانی و یورو برگزار نمی‌شود، رقابتهای ملی اهمیتی پیدا نمی‌کند. دوما سایر رقیبان مسی هم در عرصه‌ی ملی نمایش پرفروغی نداشته‌اند و مهم‌تر از همه اینکه، عملکرد مسی در بارسلونا آن قدر درخشان بوده که این نقطه ضعف را پوشش دهد. همچنان که سال گذشته با وجود قهرمانی اسپانیا در جام جهانی 2010، ژاوی و اینیستا پایین‌تر از مسی قرار گرفتند. مسی در سال 2011 در عرصه‌ی باشگاهی توانست در 55 بازی 53 گل به ثمر برساند و 24 پاس گل بدهد.
*لالیگا
ستاره‌ی آرژانتینی بارسلونا در لالیگا به همراه بارسلونا قهرمان شد. در حالی که انتظار می‌رفت با توجه به حضور مورینیو شاید بارسلونا نتواند موفقیت‌های گذشته‌اش را تکرار کند، اما شاگردان گواردیولا باز هم توانستند بالاتر از رقیب سنتی در صدر قرار بگیرند. در این قهرمانی لیونل مسی بی‌تردید نقش فراوانی داشت و با 31 گلی که به ثمر رساند توانست تیمش را به مقام قهرمانی برساند. مسی در زمینه‌ی گلزنی البته مغلوب همتای پرتغالی‌اش در رئال مادرید شد و نتوانست عنوان آقای گلی را به دست بیاورد. اما این مساله تنها از نظر آماری بود و مسی نسبت به رونالدو گل‌های تاثیرگذارتری زد. ضمن این که در پنج بازی هم حضور نداشت. مسی در امر گلسازی هم موفق بود و مجموعا 18 پاس گل داد.
*جام حذفی اسپانیا
جام حذفی هر چند برای بارسلونا خوش یمن نبود و با شکست مقابل رئال مادرید در فینال همراه شد، اما مسی کارش را در کوپا دل ری هم به خوبی انجام داد و در هفت بازی توانست هفت گل به ثمر برساند و سه پاس گل بدهد. مسی در فینال البته در گلزنی ناکام بود و تنها در پایان رقابت‌ها شاهد بالارفتن جام قهرمانی در دستان سپیدپوشان مادریدی بود.
*لیگ قهرمانان اروپا
اوج هنرنمایی مسی در فصل 11-2010 در لیگ قهرمانان اروپا بود. رقابت‌هایی که معتبرترین رویداد فوتبال در سطح باشگاهی است. درخشش در فینال لیگ قهرمانان اروپا و زدن یک سوپرگل مقابل منچستریونایتد درخشش این بازیکن را کامل کرد. مسی در اروپا در 13 بازی 12 گل به ثمر رساند و سه پاس گل داد و همچون سال قبل عنوان آقای گلی را به خود اختصاص داد. ستاره‌ی 24 ساله‌ی بارسلونا در صورتی که سومین توپ طلای پیاپی را به خود اختصاص دهد، بی‌تردید باید این افتخار را مدیون درخشش در لیگ قهرمانان اروپا باشد. گل نخست مسی در بازی برگشت مقابل آرسنال در مرحله‌ی یک هشتم نهایی، نامزد دریافت جایزه‌ی پوشکاش به عنوان گل برتر سال هم شده است.
*سوپرجام اروپا و اسپانیا
رقابتهای سوپرجام شاید روی کاغذ اهمیت چندانی نداشته باشد، چرا که تیم قهرمان با تک بازی مشخص می‌شود. اما اینها دلایل خوبی نیست تا مسی این رقابت‌ها را جدی نگیرد. خصوصا زمانی که رقیب تیمی به نام رئال مادرید بوده و پای انتقام هم در میان باشد. مسی در فینال سوپرجام اسپانیا که به صورت رفت و برگشت انجام شد، یک تنه تیمش را به مقام قهرمانی رساند. تساوی 2-2 دو تیم در دیدار رفت با گلی که مسی به ثمر رساند به دست آمد. مسی یک پاس گل هم داد. در بازی برگشت هم بارسلونا 3 بر 2 به برتری رسید. مسی در نوکمپ دو بار گل زد و پاس گل اول را هم به زیبایی به اینیستا داد. بارسلونا انتقام شکست فینال کوپا دل ری را گرفت و قهرمان سوپرجام اسپانیا شد.
در رقابتهای سوپرجام اروپا بارسلونا کار آسانی پیش رو نداشت. روبرو شدن با تیمی به نام پورتو که شناخت چندانی نسبت به آن وجود نداشت، کاملا با بازی‌های لالیگا متفاوت بود. ناجی بارسلونا کسی نبود جز لیونل مسی. اشتباه مدافع پورتو پاس گل مناسبی برای مسی فراهم کرد و مهاجم بارسلونا با یک حرکت بدن زیبا دروازه‌بان حریف را مقهور کرد. بارسلونا در پایان با 2 گل به برتری دست پیدا کرد و قهرمان سوپرجام اروپا هم شد.
*کوپا آمریکا
در حالی که رقابتهای جام جهانی و یورو و المپیک در سال‌های زوج برگزار می‌شود، رقابتهای قاره‌ای در سایر قاره‌ها در سال‌های فرد برگزار می‌شود. مسی در حالی وارد رقابتهای کوپا آمریکا شد که زیر فشار شدید رسانه‌ای قرار داشت. در حالی‌که مسی به کرات عنوان کرده بود که هدفش قهرمانی با آرژانتین در این رقابت‌هاست، اما خاطره‌ی تلخ جام جهانی برای مسی و هم‌بازی‌هایش تکرار شد و او نتوانست درخشش در بارسلونا را تکرار کند. آرژانتین با شکست در ضربات پنالتی مقابل اروگوئه از دور رقابت‌ها کنار رفت. مسی در مجموع در سال 2011 در عرصه‌ی ملی نسبت به گذشته بهتر کار کرد و توانست با به ثمر رساندن 4 گل عنوان بهترین گلزن بازی های ملی در سال 2011 را به دست بیاورد، اما هنوز مسی بارسلونا نیست و این موضوع انتقاد کارشناسان را همچنان به دنبال دارد.
*جام جهانی باشگاه‌ها
مسی برای شماره‌ی یک بودن هیچگاه دچار کاهش انگیزه نمی‌شود، حتی اگر این عنوان را پیش از این در سال‌های گذشته تکرار کرده باشد. بارسلونا پس از قهرمانی سه گانه در نخستین سال حضور گواردیولا روی نیمکت این تیم، در جام جهانی باشگاه‌ها حضور پیدا کرد و با درخشش مسی که در دیدار پایانی با ضربه‌ی سینه گل زد، قهرمان شد. اما این قهرمانی باعث نشد تا آبی و اناری‌ها و از جمله مسی برای درخشش دوباره در این رقابت‌ها انگیزه نداشته باشند. در دیدار نخست بارسلونا که در مرحله‌ی نیمه نهایی بود، گواردیولا تصمیم گرفت تا به بازیکنان جوانش میدان بدهد چرا که السد حریفی نبود که در هم شکستنش نیاز به ترکیب اصلی بارسلونا داشته باشد. در دیدار پایانی اما مسی باز هم نشان داد که مرد شماره‌ی یک بارسلونا است. دو گل زیبا از ستاره‌ی بارسلونا که منجر به پیروزی قاطع 4-0 بارسلونا مقابل سانتوس شد، بار دیگر نشان داد که او مرد بازی‌های بزرگ است. همتای برزیلی‌اش در سانتوس که به عقیده‌ی کارشناسان می‌تواند پدیده‌ی آینده‌ی فوتبال جهان باشد کار خاصی انجام نداد. مسی هر چند با درخشش در رقابتهای جام جهانی باشگاه‌ها توانست به همراه بارسلونا بر بام فوتبال جهان بایستد، اما این موفقیت تاثیری بر افزایش شانس او نخواهد داشت، چرا که پرونده‌ی انتخاب بهترین‌ها دسامبر بسته می‌شود و این رقابت‌ها دیگر تاثیرگذار نیست.
***کریستیانو رونالدو
مهاجم پرتغالی تیم فوتبال رئال مادرید پس از آنکه سال گذشته در فهرست سه نامزد نهایی قرار نگرفت، عملکرد درخشانی را در رئال مادرید به نمایش گذاشت. رونالدو تمام فاکتورهای لازم برای کسب عنوان بهترین بازیکن جهان را در اختیار دارد؛ غیر از بخت و اقبال که دوران بازیگری او را با مسی همزمان کرده است! ستاره‌ی پرتغالی کهکشانی‌ها در سالی که گذشت عملکرد بسیار پرفروغی داشت و رکوردها را یکی پس از دیگری شکست، اما در پس همه‌ی درخشش‌های رونالدو، چند نکته‌ی منفی بزرگ وجود داشت که به کرات در سال گذشته تکرار شد. عملکرد متوسط و یا ضعیف در بازی‌های مهم، بی توجهی به کار تیمی و خصوصیات خاص اخلاقی.
*لالیگا
رونالدو تلاش زیادی برای موفقیت رئال مادرید انجام داد و تیم پایتخت نشین اسپانیا هم انصافا امتیازهای زیادی را جمع آوری کرد. به گونه‌ای که در هر لیگ دیگری با این امتیاز شاید چند هفته مانده به پایان رقابت‌ها قهرمانی‌اش را مسجل می‌کرد، اما این برای پیشی گرفتن از بارسلونا کافی نبود. رونالدو تا توانست در لالیگا برای رئال مادرید گل زد، اما این گل‌ها اکثرا در دیدارهایی به ثمر رسید که رئال مادرید با چندین گل اختلاف به پیروزی رسیده بود. رونالدو در رقابت با مسی برای به دست آوردن ال پیچی‌چی(بهترین گلزن لالیگا) با زدن 40 گل از او پیشی گرفت و عنوان آقای گلی را به دست آورد، اما در فوتبال عناوین فردی زمانی اهمیت دارند که با عناوین تیمی همراه شوند و به همین دلیل بود که رونالدو پس از به دست آوردن این عنوان، اظهار کرد که ترجیح می‌داده آقای گل نشود،اما رئال مادرید به مقام قهرمانی دست پیدا کند.
*جام حذفی اسپانیا
کریستیانو رونالدو در جام حذفی درخشش فوق العاده‌ای داشت، این عملکرد خوب با نمایش خاص او در دیدار پایانی همراه شد تا رئال مادرید به جام برسد. رقابتهای کوپا دل ری جایی بود که شاید بتوان گفت جای مسی و رونالدو عوض شده بود. در حالی که مسی همیشه مقابل تیم‌های بزرگ عملکرد قابل قبولی داشت و در سوی مقابل رونالدو نمی‌توانست در دیدارهای بزرگ عملکرد خوبی داشته باشد، در این رقابت‌ها قضیه کاملا برعکس شد. مسی که در مراحل نخست به خوبی درخشیده بود و گل‌های زیادی برای تیمش به ثمر رسانده بود در فینال ناکام بود و نتوانست کاری از پیش ببرد. در سوی مقابل رونالدو که تا قبل از فینال هم عملکرد خوبی داشت و در 7 بازی 6 گل به ثمر رسانده بود، در دیدار فینال خوش درخشید و توانست با ضربه‌ی سر دروازه‌ی پینتو را باز کند. گلی که در وقت اضافه به ثمر رسید و نخستین جام قهرمانی را برای کهکشانی‌ها پس از چند سال بی جامی به ارمغان آورد. رقابتهای جام حذفی تنها رویدادی بود که رونالدو توانست همتای آرژانتینی‌اش را پشت سر بگذارد. اما آیا این موفقیت برای گرفتن توپ طلا کافی است؟
*لیگ قهرمانان اروپا
رونالدو در دیدارهای لیگ قهرمانان اروپا هم عملکرد متوسطی داشت. حضور در 12 مسابقه و زدن 6 گل چیزی نبود که انتظارات را از نامزد دریافت توپ طلای جهان برآورده کند. دیدار ال کلاسیکو مقابل بارسلونا در مرحله‌ی نیمه نهایی هم بر خلاف آخرین رویارویی دو تیم چندان خوش یمن نبود و رونالدو نتوانست مانع از حذف تیمش شود.
*سوپرجام اسپانیا
رئال مادرید که بارسلونا را در فینال جام حذفی شکست داده بود،این فرصت را داشت تا با تکرار این پیروزی در مجموع دو دیدار رفت و برگشت سوپرجام اسپانیا، به اندیشه‌ی شکست ناپذیری بارسلونای گواردیولا پایان دهد، اما بارسلونا باز هم پیروز این دیدار بود و رونالدو هم در مجموع دو دیدار تنها یک گل به ثمر رساند و این ناکامی دیگری برای مجموعه‌ی رئال مادرید و رونالدو بود.
*تیم ملی پرتغال
کریستیانو رونالدو در تیم ملی پرتغال عملکرد خوبی داشت و در 9 بازی 7 گل به ثمر رساند. موضوع مهم در رقابت های یورو 2012، مساله‌ی تشویق مسی از سوی هواداران بود که ذهن رونالدو را آشفته کرد بود، تا آنجایی که در مصاحبه ای نه چندان حرفه‌ای عنوان کرد که مردم او را هو می‌کنند چون به زیبایی، ثروت و شرایط زندگی او حسودی می‌کنند. اظهارنظری که بعدها انتقاد کارشناسان را به دنبال داشت و بسیاری از او به دلیل خودشیفتگی مفرط انتقاد کردند. به هر حال رونالدو توانست به همراه تیم ملی پرتغال پس از حذف بوسنی و هرزگوین در مرحله‌ی پلی‌آف جواز حضور در رقابتهای یورو 2012 را به دست آورد. رقابت‌هایی که شاید با درخشش در آن بتواند خودش را به عنوان مدعی اصلی توپ طلا در سال آینده معرفی کند.
*مقایسه‌ی مسی و رونالدو
سرعت بدون توپ - رونالدو (10) – مسی (8)
استارت‌های سریع رونالدو خیره کننده است. او این توانایی را دارد تا در کورس و استارت بدون توپ هر مدافعی را پشت سر بگذارد. ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید گل های زیادی به ثمر رسانده که در آن با استارت‌های سریع توانسته در عرض چند ثانیه خودش را به محوطه‌ی جریمه برساند. حضور او در گوشه‌ی زمین به این معناست که اگر بتواند از تکل مدافع مستقیم عبور کند، و البته با خطا متوقف نشود، دیگر کار تمام است. رونالدو علاوه بر سرعت بالا مدتی هم با قهرمان دوی جهان تمرینات دو را انجام داد تا سرعتش افزایش پیدا کند. حالا سبک دویدن او بیشتر به دونده‌ای شباهت دارد که تلاش می‌کند زودتر از سایرین به خط پایان برسد، با این تفاوت که رونالدو نیازی ندارد هنگام رسیدن به خط پایان سرش را به جلو حرکت دهد! از این نظر رونالدو با بازیکنی در جهان قابل مقایسه نیست و باید به او نمره‌ی کامل داد.
مسی، با توجه به قد و قامت کوتاه و جثه‌ی ظریفتر طبیعتا نمی‌تواند مانند رونالدو گام‌های بزرگ بردارد. البته مسی نسبت به رونالدو فرز‌تر و چابکتر است، اما به هیچ وجه نمی‌تواند در کورس‌ها با رونالدو رقابت کند چرا که گام‌هایش از رونالدو کوچکتر است. با این وجود مسی نسبت به بسیاری از بازیکنان در استارت سریعتر است، اما از او سریعتر هم وجود دارد. غیر از رونالدوی رئال مادرید گرت بیل هم که خصوصیات دوندگی اش شبیه اوست، سریعتر از مسی می‌دود. به مسی می‌توان نمره‌ی 8 داد.
سرعت پا به توپ – مسی (10) – رونالدو (7)
تفاوت میان این دو بازیکن باز هم آشکار است و این بار برتری از آن ستاره‌ی بارسلونا است. مسی در حرکات پا به توپ نظیر ندارد و به گونه‌ای با آن مانور می‌دهد که گویی توپ به پایش چسبیده است. بازی مسی از این نظر شباهت بسیار زیادی به دیگو مارادونا دارد. بسیاری از گل‌های بارسلونا روی حرکات سریع و پا به توپ مسی به ثمر رسیده است. مسی زمانی که با توپ حرکت می‌کند مدافعی نمی‌تواند توپ را از زیر پایش خارج کند. سرعت مسی در حالی که توپ را در اختیار دارد تقریبا با زمانی که بدون توپ است تفاوت چندانی ندارد. یکی از مهارت‌های خاص مسی که شاید کمتر به آن توجه شده، دقت در زدن ضربه به توپ هنگام حرکت پا به توپ است. او به خوبی می‌داند هنگام حرکت چه مقدار به توپ نیرو وارد کند که توپ از اختیارش خارج نشود. نه آنقدر محکم که به توپ نرسد، نه آن قدر آرام که توپ بین پایش گیر کند و سرعتش را کم کند. مسی به لطف چابکی و اندام ظریفتر خود این توانایی را دارد که به خوبی توپ را در مسیری کاملا یکسان با حرکت خودش به گردش در آورد. این اصلی‌ترین رمز موفقیت مسی در عبور از بازیکنان حریف است و او در این زمینه بی همتاست.
رونالدو هراندازه در حرکات بدون توپ سریع است، زمانی که توپ را در اختیار می‌گیرد کند می‌شود. چرا که برای پا عوض کردن و دریبل‌های خاص خودش نیاز دارد که توپ را متوقف کند. البته رونالدو هم در نوع خاصی از حرکت مهارت دارد و آن انداختن توپ و فرار کردن است تا بتواند از سرعت بدون توپ خود استفاده کند، اما زمانی که توپ را در اختیار دارد، برای عبور از بازیکن مستقیم خود ناگریز به توقف و کند کردن سبک بازی است که البته با سطح بالای تکنیک خود معمولا موفق است. حرکات پا به توپ و مانور دادن رونالدو در جایگاه پایین تری از مسی قرار می‌گیرد. در این زمینه غیر از مسی، آرین روبن هم به نظر می‌رسد در سطح بالاتری از او قرار داشته باشد.
ضربه‌ی سر – رونالدو (9) – مسی (6)
مهم‌ترین مساله در سرزنی قد و قامت است و همین مساله به تنهایی برای اثبات برتری رونالدو کافی‌است. ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید علاوه بر فیزیک مناسب جایگیری خوبی دارد و ضربات سر را با دقت و شدت زیاد می زند. برتری دیگر رونالدو پرش زیاد اوست که می تواند حتی هنگام یارگیری باز هم ضربه‌ی سر بزند. خصوصیات خاص او در زدن ضربه‌ی سر به یان کولر، باتیستوتا و رود گولیت بی شباهت نیست. گل فینال جام حذفی اسپانیا مقابل بارسلونا روی ضربه‌ی سر خود او به دست آمد.
مسی هم در سرزنی ضعیف نیست،اما به واسطه‌ی قد و قامتش هم کمتر توپ برایش ارسال می‌شود و هم کمتر در زدن ضربه ی سر موفق است. البته مسی اگر توپ برایش ارسال شود و یارگیری نشده باشد، به خوبی سرزنی می‌کند، شرایطی که البته همیشه وجود ندارد. گل فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل منچستریونایتد در سال 2009 به ادوین فان در سار دقت و هوشیاری او را در ضربه‌ی سر به اثبات رساند. با این وجود با توجه به آمار و درصد پایین گل‌های مسی با ضربه‌ی سر نمی‌توان به او نمره‌ای بیشتر از شش داد.
تکنیک و دریبل‌زنی – مسی (10) – رونالدو (9)
ستاره‌ی بارسلونا سلطان دریبل است. مهارت فوق العاده‌ی او در دریبل زنی در وهله‌ی اول به بازی خوانی قوی او بستگی دارد. مسی می‌تواند به خوبی پیش بینی کند که مدافع مستقیم او چه حرکتی انجام می‌دهد و او درست حرکت مخالف را انجام می‌دهد. همچنین مسی به خوبی می‌داند که مدافعان در لحظات خاص، انتظار حرکت خاصی از مهاجم را دارند و او با علم به این مساله آن حرکت را انجام نمی‌دهد تا مدافعان غافلگیر شوند. برتری دیگر مسی توانایی عبور از چند بازیکن به طور همزمان است. حرکات متنوع او اجازه نمی‌دهد که دستش توسط حریف خوانده شود. گل زیبای مسی مقابل ختافه که شباهت بسیار زیادی به گل مارادونا در جام جهانی داشت، هنوز به عنوان آنونس برنامه‌های ورزشی در برخی شبکه‌های اروپایی نمایش داده می شود.
رونالدو در دریبل‌زنی در رده‌ی دوم قرار دارد. در حالی که مسی از حرکات کاملا ساده برای پشت سرگذاشتن بازیکنان استفاده می کند، دریبل‌های رونالدو اغلب توام با حرکات پیچیده و نمایشی است. رونالدو مقابل بسیاری از مدافعان کار دشواری پیش رو ندارد، اما در صورتی که با بازیکنی با فیزیک هم‌اندازه خودش روبرو شود، به مشکل می‌خورد؛ ایده‌ای که گواردیولا از آن استفاده می‌کند و با قراردادن دنی آلوز مقابل او تا حد زیادی حرکاتش را خنثی می‌کند. در عین حال رونالدو به لطف غنای تکنیکی و تنوع زیادی در دریبل‌های پیچیده‌ی خود تا حد زیادی در عبور از بازیکنان مستقیم خود موفق است. اما نمی توان او را تکنیکی‌تر از مسی دانست.
شوتزنی – مسی (9) – رونالدو (9)
هر دو بازیکن در زمینه‌ی شوتزنی مهارت بالایی دارند و البته با توجه به فاکتورهای زیادی که یک بازیکن شوتزن دارد، با هم تفاوت‌هایی دارند اما می‌توان دو بازیکن را به طور کلی در یک سطح ارزیابی کرد. رونالدو در شوتزنی قدرت بسیار زیادی دارد، به گونه‌ای که اگر ضربه‌ی او دور از دسترس دروازه‌بان باشد، به هیچ وجه نمی توان به ان توپ رسید و مهارش کرد. نکته‌ی منفی ضربات رونالدو دقت پایین اوست که باعث می‌شود بسیاری از ضربه هایش با وجود قدرت زیاد به گل تبدیل نشوند. شوتزنی از مسافت دور از دیگر مهارت‌های رونالدو است. گل زیبا و دیدنی او به پورتو از میانه‌های میدان، توانایی او را در شوت از راه دور به خوبی نمایش داد. قدرت شوت رونالدو 10 و دقت او 8 است و به طور میانگین نمره‌ی 9 را کسب می‌کند.
در سوی مقابل مسی بیشتر دقت را چاشنی ضربه‌هایش می‌کند. شوت‌های مسی قدرت چندانی ندارد و اگر دروازه‌بان بتواند مسیر ضربه‌ی او را پیش بینی کند، می تواند حتی به شکل یکضرب شوت او را مهار کند. اما مسی به خوبی می‌تواند پیش بینی کند دروازه‌بان در کدام قسمت دروازه قرار گرفته و کدام منطقه از دروازه‌اش را نمی‌تواند پوشش دهد. ضربات مسی بدون داشتن شدت زیاد معمولا به آرامی به درون دروازه می غلتد. شدت ضربه هم باعث نمی شود که یک گل، دو گل حساب شود! در شوتزنی مسی در بخش قدرت نمره‌ی 8 و در بخش دقت نمره‌ی 10 می‌گیرد و میانگین او هم 9 خواهد بود.
تمام کنندگی – مسی (9) – رونالدو (8)
زدن ضربه‌ی آخر بیش از این که نیاز به قدرت داشته باشد، نیاز به دقت دارد و این مساله‌ای است که مسی آن را بهتر از رونالدو اجرا می‌کند. درصد بیشتری از ضربات آخر رونالدو از پشت محوطه‌ی جریمه به گل تبدیل می‌شود و در سوی مقابل مسی تک به تک‌ها را بیشتر به گل تبدیل می‌کند. مسی در زدن ضربه‌های آخر معمولا بهترین راه را انتخاب می‌کند؛ راهی که همیشه محکم ضربه زدن نیست. گل‌های زیادی از این بازیکن در آرشیو وجود دارد که توپ را با ضربه‌ی چیپ و یا ضربه‌ی فنی وارد دروازه کرده است.
ضربه‌ی ایستگاهی – مسی (7) – رونالدو (8)
هیچ یک از دو بازیکن در زدن ضربه‌ی ایستگاهی در سطح اول قرار ندارند و نمی‌توان آنها را بازیکن کاشته‌زن قهار به شمار آورد. رونالدو در زدن ضربات ایستگاهی سبک خاصی دارد و با استیلی متفاوت با سایرین به توپ ضربه می‌زند. شوت‌های او به گونه‌ای است که توپ حرکت چرخشی ندارد و به صورت موجی حرکت می‌کند تا دروازه‌بان گمراه شود. شرط موفقیت این گونه ضربات عبور توپ از دیوار دفاعی است. در این صورت دروازه‌بان در یافتن مقصد نهایی توپ دچار مشکل می‌شود. اما درصد کمی از ضربات رونالدو گل می‌شود و از این نظر نمی‌توان او را در زمره‌ی کاشته‌زن های درجه اول مانند دل‌پیرو، جونینیو، بکام و.. دانست. نکته‌ی مثبت ضربات او که باعث می‌شود بتوان او را بالاتر از مسی قرار داد، شدت ضربه است که حتی در صورت مهار توپ توسط دروازه‌بان، می‌تواند در توپ برگشتی باعث ایجاد موقعیت گل شود.
مسی در زدن ضربات کاشته تنها از فواصل نزدیک مهارت دارد، و البته او هم در این زمینه چندان مطرح نیست و آمار ضربات کاشته‌اش آنقدر بالا نیست که بتوان او را ایستگاهی زن متبحر به شمار آورد.
بازی‌سازی، پاس گل و کار تیمی - مسی (9) - رونالدو (6)
مسی با حضور در بارسلونا و آکادمی لاماسیا در این باشگاه آموخته که برای موفقیت باید کار تیمی انجام دهد؛ کاری که شاید در تیم ملی آرژانتین به خوبی انجام نمی‌شود و مسی هم هر چه می‌زند به در بسته می‌خورد. مسی هرچند گاهی اوقات کم پاس می‌دهد و ترجیح می‌دهد ضربات آخر را خودش بزند، اما بازیکنی که در طول یک فصل 24 پاس گل به هم‌تیمی‌هایش می‌دهد را نمی‌توان بازیکنی خودخواه دانست. ستاره‌ی بارسلونا کاملا به سبک تیکی تاکا عادت کرده و در کار تیمی شرکت می‌کند. شاید تنها نکته‌ی منفی او مساله‌ی روانی گل نزدن باشد. در دیدارهایی که مسی چند موقعیت را از دست می‌دهد تلاش می‌کند تا به هر شکل ممکن گل بزند و در این بین کمتر به سایرین پاس می‌دهد. با این وجود قرار گرفتن در کنار ژاوی و اینیستا از مسی علاوه بر یک گلزن یک بازیکن هضم شده در کار تیمی ساخته که این مساله باعث شده در گلسازی هم برای تیمش موفق باشد.
در سوی مقابل رونالدو با انتقادهای زیادی روبروست. با توجه به نوع بازی و سبک خاص فوتبالی‌اش در منچستریونایتد، معمولا از سوی مربی با محدودیتی روبرو نمی‌شد وکاری که دوست داشت را در زمین انجام می‌داد. در رئال مادرید مورینیو تا حدی توانسته رونالدو را به کار تیمی نزدیک کند، اما ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید هنوز تا تبدیل شدن به بازیکنی فداکار راهی طولانی دارد. صحنه‌ی ناراحتی رونالدو زمانی که ضربه‌ی پنالتی‌اش به گل تبدیل نشد و در ادامه هیگوآین توپ برگشتی را به گل تبدیل کرد، هنوز در خاطره‌ها باقی مانده است. رونالدو پس از این گل شادمانی نکرد.
***ژاوی هرناندس
مغز تیم بارسلونا و طراح اصلی بازی این تیم بدون تردید به حقش در دنیای فوتبال (در افتخارات فردی) نرسیده است. دنیای فوتبالی که همیشه به مهاجمان و گلزن‌ها توجه بیشتری داشته بی شک در حق ژاوی کم لطفی کرده است. شاید برای رسیدن به عنوان بهترین بازیکن فوتبال جهان نیاز به قحطی مهاجم تراز اول باشد. یعنی سالی که ستاره‌ی خاصی در خط حمله دنیای فوتبال درخشش نداشته باشد، مانند سال 2006 که این عنوان به کاناوارو که یک مدافع بود رسید؛ اتفاقی که هنوز درباره‌ی ژاوی رخ نداده و او زیر سایه‌ی درخشش بی حد و اندازه‌ی مسی و رونالدو قرار گرفته و این شانسی برای او باقی نمی‌گذارد.
هافبک زیرک بارسلونا البته کاری به این عناوین ندارد و کاری که باید را انجام می‌دهد. وظیفه‌اش گلسازی و پیاده کردن سبک تیکی تاکای بارسلونا است که او به خوبی از عهده‌ی این کار بر می‌آید و در این صورت دیگر گرفتن عناوین فردی در دنیای فوتبال نه تنها اهمیتی ندارد بلکه از انگیزه‌های او هم کم نمی‌کند.
ستاره‌ی بارسلونا که در حال حاضر در اوج قرار دارد، با عملکرد درخشان مسی نمی‌تواند به دریافت عنوان بهترین بازیکن جهان امیدوار باشد؛ اتفاقی که اگر قرار بود رخ دهد، باید سال گذشته اتفاق می‌افتاد که اسپانیا با درخشش او قهرمان جام جهانی شد. جایی که او بعضا به اندازه‌ی کل پاس‌های تیم حریف در یک بازی، پاس سالم داشت!
ژاوی تخصص خاصی در پاس دادن دارد و علاوه بر دقت بالا، دید وسیعی در زمین دارد و بازیکنانی را می‌بیند و پاس می‌دهد که کسی انتظارش را ندارد. شاید همین مساله در بالارفتن دقت پاس این بازیکن تا 94 درصد موثر باشد. دوستداران فوتبال فانتزی مسلما بازی مسی را به دلیل نمایش دلپذیر و فوتبال زیبا بیشتر می‌پسندند، اما تئوریسین‌ها حتی درخشش مسی در بارسلونا را هم به حضور ژاوی در بارسلونا نسبت می‌دهند و کم فروغ بودن او در تیم ملی آرژانتین را بی ارتباط با نبودن ژاوی نمی‌دانند.
ستاره‌ی 31 ساله‌ی بارسلونا چند سالی است که بدون فراز و نشیب در سطح اول فوتبال بازی می‌کند. عملکرد او در تیم ملی اسپانیا و باشگاه بارسلونا تفاوت چندانی با هم ندارد. بازی او به شخص خاصی وابسته نیست و شاید به همین دلیل بتوان به نوعی او را برتر از مسی دانست، اما به هر حال در فوتبال آنچه به چشم تماشاگر می‌آید، گل است و گلزن.
روی‌هم رفته، مسی در میان رقبای خود شانس به مراتب بالاتری دارد. اگر قرار بود جایزه به این بازیکن نرسد، این اتفاق باید سال گذشته رخ می‌داد که جام جهانی برگزار و اسپانیا قهرمان شد، اما ژاوی و اینیستا باز هم زیر سایه‌ی مسی قرار گرفتند. در سالی که بارسلونا حتی قهرمان اروپا هم نشده بود؛ شرایطی که امسال نسبت به گذشته بهتر هم شده و مسی در عرصه‌ی باشگاهی به هرچه می‌خواسته دست پیدا کرده است. رونالدو در مراسم گالای امسال شرکت نمی‌کند. شاید خود او هم می‌داند که شانسی برای گرفتن این عنوان ندارد و نمی‌خواهد از نزدیک تنها نظاره گر موفقیت رقیب باشد.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
