آنچه ظریف از یک «اتفاق» هدیه گرفت!

او در ادامه به ۲ حدیث درباره اهمیت سلام و جواب سلام اشاره کرده و ضمن درست و «اخلاق‌مدارانه» عنوان کردن مصافحه ظریف و اوباما نوشته است: در دوره‌ی دولت اصلاحات و همزمان با ریاست جمهوری "بیل کلینتون" و در اوج روابط پر مخاصمه و دیرپای "کوبای انقلابی و آمریکای مستکبر"، هنگامی که شبیه چنین قضیه‌ای رخ داد و "فیدل کاستروی انقلابی دو آتشه" با "کلینتون" مواجه گردید، همان کاری را کرد که وزیر امور خارجه‌ی ما کرده است. تازه، آنان دو مقام سیاسی هم تراز بودند. پاسخ کاسترو به پرسش‌های شگفت زده، همین بود: "احساس کردم رد کردن دست کسی که هرچند دشمن من است، کاری غیر اخلاقی و غیر متمدنانه است".

*حواله دادن رفتار عجیب مصافحه اتفاقی! ظریف و اوباما به اقدام مشابه رفتار کاسترو با کلینتون و یا قیاس مع‌الفارق آن با احادیثی که بر ثواب سلام و پاسخش دلالت دارند؛ بیش از آنکه استدلال‌آوری عقلایی برای یک خطای دیپماتیک باشد؛ توجیهات سمپاتیکی به نظر می‌ رسند که همانند ماجرای صحبت نابجای تلفنی با اوباما، تبریک به وزیر خارجه جدید عربستان و قدم زدن ظریف با وزیر خارجه آمریکا تلاش دارند تا امری نامتعارف را به وادی قشری‌گری و عادی‌سازی وارد کنند.

کما اینکه پورنجاتی زمانی در یک مصاحبه با اشاره به فتنه ۸۸ نیز گفته بود: «کدام اصلاح‌طلبی رفته و سنگ به شیشه زده است... بسیاری از آنها (اصلاح‌طلبان) اصلاً حضور نداشته‌اند. خشونت بوده است ولی این خشونت توسط جریانی بوده و من به عنوان کسی که در صدا و سیما فعالیت‌کرده‌ام، احتمال می‌دهم پاره کردن عکس امام در استودیو اتفاق افتاده است!»

در اشاره به اقدام کاسترو و مصافحه وی با کلینتون باید در گام اول اشاره کرد که کاسترو اقدامی غلط و انحرافی و بر خلاف مبانی انقلابیون کوبا را انجام داد و ثمره آن اقدام و اقدامات مشابه مسئولان کوبایی هم اینست که این کشور پس از چند دهه انقلابی‌گری؛ امروز با آمریکا بر سر میز صلح نشسته و نه تنها هیچ طرفی برای خود و مردمش از این توافق و صلح برنبسته بلکه نمی‌داند که باید به نسل‌های جوانش چه پاسخی را درباره یک عمر انقلابی‌گری و دوری از استکبار آمریکا بدهد. (معنایی نقل شده از رسانه‌های غربی درباره اوضاع این روزهای کوبا)

در گام بعد و بر مبنای اشاره‌های پورنجاتی به احادیث دینی درباره ثواب سلام و پاسخ سلام نیز باید بیان کرد که اولاً با این استدلال باید در صبح فردا منتظر مصافحه و معانقه با مقامات اسرائیلی هم بود!

ثانیاً پورنجاتی شاید نخوانده است این حدیث امام صادق(ع) به نقل از پیامبر اکرم(ص) را که فرمود: «شما بر اهل کتاب یعنی یهود و نصاری سلام را آغاز نکنید و اگر آنها بر شما سلام کنند بگویید: "علیکم" و با آنها مصافحه نکنید و آنها را با کُنیه صدا نزنید مگر آنکه مجبور باشید»

در کنار تنزیل و تأویل آشکار این حدیث شریف؛ ذکر این نکته هم ضروری است که باراک اوباما و جان کری، دشمنان صریح ایران اسلامی و از نمادها و سران استکبار جهانی هستند که دستانشان تا مرفق آغشته به خون هزاران انسان در اقصی نقاط جهان است.

با ابتناء بر همین نکته می‌توان تأکید کرد که حتی اگر آنها به شیعه اثنی عشری بودن نیز تظاهر می‌کردند؛ باز هم مصافحه و گپ و گفت با آنها امری بود که مسلماً بایستی از آن احتراز می‌شد. که نشد...!

چه اینکه به گفته علما، ابوالفضل(ع) را از آنرو «عبّاس» می‌نامیدند که همواره در مقابل دشمن عبوس بود و هیچکس هیچگاه لبخند او را در مقابل دشمن ندید.

گفتنیست، عابد فتاحی،‌ از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس در همین رابطه با بیان اینکه ظریف یک «دانشمند بزرگ علوم سیاسی» و درعین حال یک انسان انقلابی، مومن و شجاع است، در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد:‌ کری و ظریف به‌عنوان کسانی که بزرگترین مذاکرات سیاسی تاریخ را به سرمنزل رسانده‌اند،‌ حق دارند پس از پیروزی در مذاکرات، با یکدیگر گفت‌وگو کنند، به یکدیگر خسته نباشید بگویند و ادامه روابط را تسهیل کنند و از دیگرسو اوباما نیز حق دارد، به‌عنوان رئیس جمهور یک‌طرف مذاکرات، به نماینده ایران در مذاکرات خسته نباشید بگوید و من متوجه نمی‌شوم که دلیل هجمه‌های انتقادی تندروها چیست!