به گزارش دکتر مختاری نیا، مدیر گروه ارگونومی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در این باره گفت: این پروژه که توسط هادی مداحی، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته ارگونومی به سرپرستی دکتر مصطفی پویاکیان و با همکاری اعضای تیم تحقیق گروه ارگونومی انجام شده، در نوع خود حیطهای از دانش ارگونومی است که میتواند مسیر تحقیقات آتی در حوزه ایمنی ترافیک و رانندگی را هموارتر کند.
بنا بر نظر دکتر مصطفی پویاکیان، سرپرست تیم تحقیق، طراحی و ساخت سیستم هشداردهندهای که بتواند پیام انحراف از مسیر را به درستی به سایر رانندگان انتقال دهد، یک نوآوری و ایدهای خلاقانه است که نمونه مشابه داخلی و خارجی آن وجود ندارد.
وی اظهار کرد: وجود چنین سیستم هشداردهندهای قادر خواهد بود با ارسال پیام هشدار «انحراف از مسیر» از جانب خودرویی که راننده آن بی توجه، حواس پرت و یا خواب آلوده است، در پیشگیری از مرگ و مصدومیت رانندگان و سرنشینان سایر خودروها نقش بسزایی ایفا کند.
پویاکیان یادآور شد: در حال حاضر سیستمهای هشداردهنده متنوعی برای آگاه سازی شخص راننده خاطی از رفتارهای مخاطره آمیز خود، طراحی و ساخته شدند که یکی از انواع آنها هشداردهنده انحراف از مسیر است که شرکتهای خودروسازی معتبر خارجی در محصولات اخیر خود این هشداردهنده را به شکل سیستمهای پیشرفته کمک راننده (Advanced Driver Assistance Systems) و برای هشدار به شخص راننده بی توجه، حواس پرت و خواب آلوده تعبیه کردهاند. اما هیچگونه سیستم هشداردهندهای برای آگاه سازی سایر رانندگان از رفتار مخاطره آمیز «انحراف مسیر» راننده بی توجه، حواس پرت و خواب آلوده طراحی و ساخته نشده است.
وی افزود: حتی در بررسی مطالعات موجود، مطالعه مشابهی در این خصوص در سطح ملی و بینالمللی تا کنون ارائه نشده است. مرحله نخست از این پروژه تحقیقاتی تحت عنوان «طراحی و ارزیابی ویژگیهای شناختی ۶ نماد هشداردهنده متحرک برای انتقال پیام انحراف از مسیر به سایر رانندگان» با موفقیت انجام شد. در این مرحله ۶ نماد هشداردهنده متحرک طراحی شدند و از طریق سه روش متفاوت بر پایه فاکتورهای مؤثر در شناخت و ادراک انسانها مورد ارزیابی قرار گرفتند.
پویاکیان ادامه داد: با توجه به همسو شدن نتایج هر سه روش در ارزیابی نمادها، در نهایت یک نماد به عنوان نماد برتر بنابر نتایج ارزیابیهای صورت گرفته توسط جامعه رانندگان مورد مطالعه، انتخاب شد.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد: با توجه به نتایج مطلوبی که در گام نخست این پروژه تحقیقاتی بدست آمد، مراحل بعدی با روند سریعتری پیشرفت کند و در مدت زمان قابل قبولی نتیجه نهایی به صورت محصول عرضه و تجاری سازی شود.