«م‌ـ ا» را می‌توان از مهم‌ترین دولتزنان (مفهوم هم‌ارز با دولتمرد برای بانوان) دولت یازدهم دانست؛ چهره‌ای که به‌رغم تلاش برای حفظ ظاهر مذهبی، تمایل زیادی به بروز رفتارها و مواضع لیبرال، مترقی و آنسوی آب‌پسند دارد.
به گزارش پایگاه 598، روزنامه وطن امروز نوشت: کارگزاران دولت یازدهم را می‌توان به نوعی نسل
جدید سیاستمداران دوره پیش از اصلاحات دانست. البته به واسطه عنوان اعتدالی
که دولت برای خود برگزیده می‌توان شاهد حضور شمار قابل توجهی از
اصلاح‌طلبان و البته دسته‌ای از اصولگرایان سنتی در ترکیب کابینه و در سطوح
پایین‌تر معاونان وزرا، مدیرکل‌های وزارتخانه‌ها و مدیران رده‌های بعد
بود. با این حال مسؤولان کنونی را از نظر منش و تیپ سیاسی می‌توان بیشتر
شبیه کارگزارانی‌ها دانست یعنی اعضای تشکیلات و حزبی که به‌رغم تعلق به
تقسیم‌بندی‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و حتی اعتقادی و ارزشی در دولت آقای
رفسنجانی زیر چتری واحد یعنی تثبیت موقعیت دولت وقت و به طور ویژه رئیس آن
اشتراکاتی تیپیکال یافتند. به همین خاطر مدیران دولت کنونی را می‌توان به
نوعی «نوکارگزارانی» دانست.
برای تشریح ویژگی‌های تیپیکال نوکارگزارانی‌ها می‌توان نمونه‌هایی از رفتارهای آنان را برشمرد.
«م‌ـ ا» را می‌توان از مهم‌ترین دولتزنان (مفهوم هم‌ارز با دولتمرد برای بانوان) دولت یازدهم دانست؛ چهره‌ای که به‌رغم تلاش برای حفظ ظاهر مذهبی، تمایل زیادی به بروز رفتارها و مواضع لیبرال، مترقی و آنسوی آب‌پسند دارد مانند رها کردن پرنده به جای قربانی کردن گاو و گوسفند و تاکیدات مکرر و «صرفا» اعلانی بر حقوق حیوانات، حقوق زنان و...
«م‌ـ خ» یکی از مدیران رسانه‌ای دولت یازدهم است. وی در نخستین روز ورود به محل کار به کارکنان آن یادآور شد اجاره دادن ساختمان محل کار بازده اقتصادی به مراتب بیشتری نسبت به چرخاندن مجموعه یک مشت حقوق‌بگیر دارد و همه چیز را باید بر مبنای سود و زیان اقتصادی آن سنجید. به همین خاطر یک به یک امکانات رفاهی ابتدایی کارکنان و حتی قراردادهای کاری آنان زیر تیغ سودمحوری مدیر یادشده قرار گرفت.
«م‌ـ ن» از جمله چهره‌هایی است که به کاربرد افعال معکوس معروف است به عنوان مثال پس از تاکید موکد وی بر گران نشدن برخی کالاها بلافاصله اعلانی مبنی بر افزایش نرخ همان دسته از کالاها و خدمات از سوی مسؤول مربوط صورت می‌گیرد(!)
«م‌ـ ج» در تقسیم کار نوکارگزارانی‌ها مسؤولیت اعلام مقصر کاستی‌ها و ضعف‌ها و معرفی مقصران در میان مسؤولان پیشین اجرایی و پرونده‌گشایی تخلفات مالی، قانونی و... علیه آنان را برعهده دارد.
جلوه دیگر تیپیکال نوکارگزارانی‌ها در مواضع و گفتار شماری آشکار می‌شود که به صورت پیاپی بر قانونگرایی تاکید دارند اما تنها حاضر به پایبندی به تفاسیر به رأی خود هستند و قانون را به شکل ظرفی برای محافظت از منافع گروهی و تشکیلاتی خود می‌بینند. این عده از امکان نقد و آزادی بیان در بازنمایی ضعف‌ها و کاستی‌های دولت سخن می‌گویند اما در عمل هیچ گونه انتقادی را برنمی‌تابند. در مجموع ویژگی‌های تیپیکال مشترک نوکارگزارانی‌ها را می‌توان در اغراق در دستاوردها، نادیده گرفتن کاستی‌ها و تحمل نکردن انتقاد، تمرکز مضاعف بر تجربه‌گرایی و تخصص‌محوری، دیگرگون نشان دادن واقعیت‌های اجتماعی، محافظه‌کاری در تصمیم‌سازی‌های کلان اجتماعی و اقتصادی، تلاش برای چانه‌زنی با جهان خارج، تمرکز بر مسائل سیاست خارجی و اقتصاد و کم‌توجهی به امور فرهنگی و اجتماعی، کم‌اهمیت دانستن بحث عدالت اجتماعی و تاکید بر اقتصاد لیبرال، توجه به ظرفیت‌های تحزب و بازیگری فعالانه سیاسی مشاهده کرد.
برای تشریح ویژگی‌های تیپیکال نوکارگزارانی‌ها می‌توان نمونه‌هایی از رفتارهای آنان را برشمرد.
«م‌ـ ا» را می‌توان از مهم‌ترین دولتزنان (مفهوم هم‌ارز با دولتمرد برای بانوان) دولت یازدهم دانست؛ چهره‌ای که به‌رغم تلاش برای حفظ ظاهر مذهبی، تمایل زیادی به بروز رفتارها و مواضع لیبرال، مترقی و آنسوی آب‌پسند دارد مانند رها کردن پرنده به جای قربانی کردن گاو و گوسفند و تاکیدات مکرر و «صرفا» اعلانی بر حقوق حیوانات، حقوق زنان و...
«م‌ـ خ» یکی از مدیران رسانه‌ای دولت یازدهم است. وی در نخستین روز ورود به محل کار به کارکنان آن یادآور شد اجاره دادن ساختمان محل کار بازده اقتصادی به مراتب بیشتری نسبت به چرخاندن مجموعه یک مشت حقوق‌بگیر دارد و همه چیز را باید بر مبنای سود و زیان اقتصادی آن سنجید. به همین خاطر یک به یک امکانات رفاهی ابتدایی کارکنان و حتی قراردادهای کاری آنان زیر تیغ سودمحوری مدیر یادشده قرار گرفت.
«م‌ـ ن» از جمله چهره‌هایی است که به کاربرد افعال معکوس معروف است به عنوان مثال پس از تاکید موکد وی بر گران نشدن برخی کالاها بلافاصله اعلانی مبنی بر افزایش نرخ همان دسته از کالاها و خدمات از سوی مسؤول مربوط صورت می‌گیرد(!)
«م‌ـ ج» در تقسیم کار نوکارگزارانی‌ها مسؤولیت اعلام مقصر کاستی‌ها و ضعف‌ها و معرفی مقصران در میان مسؤولان پیشین اجرایی و پرونده‌گشایی تخلفات مالی، قانونی و... علیه آنان را برعهده دارد.
جلوه دیگر تیپیکال نوکارگزارانی‌ها در مواضع و گفتار شماری آشکار می‌شود که به صورت پیاپی بر قانونگرایی تاکید دارند اما تنها حاضر به پایبندی به تفاسیر به رأی خود هستند و قانون را به شکل ظرفی برای محافظت از منافع گروهی و تشکیلاتی خود می‌بینند. این عده از امکان نقد و آزادی بیان در بازنمایی ضعف‌ها و کاستی‌های دولت سخن می‌گویند اما در عمل هیچ گونه انتقادی را برنمی‌تابند. در مجموع ویژگی‌های تیپیکال مشترک نوکارگزارانی‌ها را می‌توان در اغراق در دستاوردها، نادیده گرفتن کاستی‌ها و تحمل نکردن انتقاد، تمرکز مضاعف بر تجربه‌گرایی و تخصص‌محوری، دیگرگون نشان دادن واقعیت‌های اجتماعی، محافظه‌کاری در تصمیم‌سازی‌های کلان اجتماعی و اقتصادی، تلاش برای چانه‌زنی با جهان خارج، تمرکز بر مسائل سیاست خارجی و اقتصاد و کم‌توجهی به امور فرهنگی و اجتماعی، کم‌اهمیت دانستن بحث عدالت اجتماعی و تاکید بر اقتصاد لیبرال، توجه به ظرفیت‌های تحزب و بازیگری فعالانه سیاسی مشاهده کرد.
اخبار ویژه
پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
