قاتلان آیلان خود را انسان‌دوست معرفی‌می‌کنند

یکی از این تصاویر که واقعا اثرگذار بود، تصویر آیلان سوری بود. شاید اگر ما بخواهیم به حافظه خود برگردیم، تصویر محمد الدره فلسطینی و تصویر آن دختری که در سواحل غزه، تمام اعضای خانواده‌اش شهید شده بودند و تک و تنها در این ساحل می‌رفت و برمی‌گشت، هم همین تصویر را نشان‌ می‌داد و تاثیرگذار بود. تصویر آیلان اثر خود را گذاشت و خود را بر موج خبری تحمیل کرد، اما متاسفانه شبکه‌ها و تصمیم گیرندگان اصلی عرصه رسانه، درست است که این خبر را در صدر اخبار خود قرار می‌دهند، اما آن را در راستای اهداف خود مدیریت می‌کنند.

رویوران در ادامه چند پرسش مطرح کرد، از جمله اینکه، چرا آیلان دچار این سرنوشت شد،علت این فرایند مهاجرت چیست؟ چرا افراد آمادگی دارند دل به دریا بزنند با احتمال مرگ و غرق شدن، اما این کار را همچنان انجام می‌دهند.این سئوال خیلی مهمی است.

سؤال اصلی این است که چرا این اتفاق افتاد؟ جالب است که در دو هفته اخیر که این موضوع مطرح شد، اتفاق جدیدی در منطقه رخ نداد، بحران‌ها در سطح منطقه‌ همان‌ها هستند و تغییر نکرد و ما همچنان ادامه جنگ در سوریه، یمن، عراق ولیبی هستیم، ولی شدت این جنگ‌ها افزایش نیافته است، چه اتفاقی افتاده است؟ بحث سوریه را مطرح‌ می‌کنند.از سوریه 6 تا 6 میلیون و پانصد هزار نفر آواره شدند که سه میلیون نفر در داخل و حدود سه و نیم میلیون نفر در لبنان، اردن و ترکیه آواره شدند. تمام این داستان در ارتباط با آوارگان سوری در خاک ترکیه است که اینها دارند از این کشور حرکت می‌کنند، هیچ کس نیامد ببیند این محیط(محیط آوارگان سوری در خاک ترکیه) دچار چه تغییری شده است که این آوارگان وادار به مهاجرت از ترکیه شدند؟

رویوران در ادامه تصریح کرد : دولت ترکیه به دنبال منطقه امن در شمال سوریه بود، اینکه ارتش ترکیه برود شمال سوریه را اشغال کند و به ادعای خود آوارگان را در آن اسکان دهد .آمریکا موافق نبود و در نهایت برای اینکه بحث آوارگان را داغ کند، فشار بسیار زیادی بر آوارگان وارد کرد و آنها تحت فشار مضاعف دولت ترکیه مجبور به مهاجرت شدند. این شاید یک عامل آنی است، سؤال اصلی این است که چرا ناامنی این قدر در منطقه زیاد شده است؟ چرا در همه جا، جنگ و کشتار و صحنه‌های زشت سر بریدن و ضد انسانی وجود دارد، پاسخ آن به وجود بازیگران پشت صحنه برمی‌گردد. جالب است بدانیم که رژیم صهیونیستی یکی از این بازیگران است.

رویوران افزود : در گذشته استراتژی و دکترین نظامی این رژیم مبتنی بر قدرت بازدارندگی و برتری بر مجموع کشورهای عربی منطقه بود. هر مسئول غربی که وارد تل آویو می‌شود، می‌گوید ما برتری اسرائیل را تضمین می‌کنیم و پیشرفته ترین سلاح‌ها را هم برای اجرای همین استراتژی در اختیار اسرائیل قرار می‌دهند.

ولی اسرائیل در برابر مقاومت لبنان در سال 2006 و در سه جنگ متوالی در غزه در برابر مقاومت فلسطین برابر مقاومت غزه شکست خورد. از سال 2008 راهبرد نظامی اسرائیل تغییر کرد، قبلا مبتنی بر قدرت بازدارندگی و برتری اسرائیل در منطقه بود که بر این اساس، اسرائیل در سال 1980 عراق را تهدیدی برای خود می‌دانست، تاسیسات نظامی آن را بمباران کرد، زمانی تونس را تهدیدی برای خود می‌‌دانست، تونسی که به رهبران ساف(سازمان آزادیبخش فلسطین) پناه داده بود، اسرائیل آنجا را بمباران کرد و ابوجهاد نفر دوم ساف را ترور کرد، چند سال پیش به سودان حمله کرد. با این بازدارندگی هر کس با اسرائیل مخالف بود، آن را هدف حمله قرار می‌داد. تهدید حمله به تاسیسات هسته ای ایران هم در چارچوب همین سیاست و استراتژی اسرائیل قرار دارد ولی توان و قدرت ایران متفاوت از این کشورها(عراق، سودان و تونس) است به همین دلیل اسرائیل نتوانست تهدید خود را به سبب قدرت جمهوری اسلامی ایران به عمل تبدیل کند.

این کارشناس ارشد مسائل بین الملل افزود از سال 2008 میلادی به بعد، مراکز مطالعاتی اسرائیل، دکترین نظامی رژیم را بر اساس اینکه امنیت اسرائیل در ناامنی منطقه است، قرار دادند. یعنی چون این رژیم از ابزار و توانی برای مهار دیگران برخوردار نیست، پس محیط باید ناامن شود تا اسرائیل امنیت پیدا کند. متاسفانه باید گفت بسیاری از کشورهای به  اصطلاح اسلامی، پیمانکار اسرائیل در گسترش ناامنی در منطقه شده اند.ترکیه، یکی از مهمترین پیمانکارانی است مناطق شمال عراق و سوریه را به نفع اسرائیل ناامن کرده است و عربستان، قطر و اردن هم پیمانکاران اسرائیل هستند و در راستای ایجاد ناامنی حرکت می‌کنند، منافع آمریکا هم فعلا در این است که در منطقه ناامنی باشد و در نهایت این وضعیت به وجود آمده است.

ناامنی که باشد آواره هم هست، ناامنی که باشد بسیاری از انسان‌ها برای نجات جانشان ناگزیند به مناطق امن مهاجرت کنند. در جنگ تحمیلی هشت ساله رژیم صدام علیه ایران، ما در حالی که درگیر این جنگ بودیم و نفت هم به بشکه‌ای هفت دلار رسیده بود، ایران در آن موقع و با وجود شرایط دشواری که داشت، از سه تا چهار میلیون آواره افغان و یک میلیون آواره عراقی به گرمی استقبال کرد و به آنها پناه داد بدون هیچ گونه منت و بدون هیچ کار تبلیغاتی. اما غرب اکنون که آیلان تبدیل به یک موج خبری شده، سوار بر این موج شده است، یک کشور اروپایی با امکاناتی که دارد و می‌تواند میلیون‌ها آواره را پناه دهد، به حداکثر 20 هزار نفر پناه می‌دهد و ژست انسان دوستانه به خود می‌گیرد و از این اتفاق در جهت معرفی خود به عنوان کشوری که انسان و حقوق بشر برایش ارزش دارد، بهره برداری می کند در حالی که غرب بیشترین نقش را در آنچه در سوریه اتفاق افتاده و رخ می‌دهد و دارد.

به گزارش تسنیم، رویوران که در جریان برگزاری مراسمی با عنوان "آیلان، مهاجر سرزمین بی‌نشان" در فرهنگسرای عطار تهران سخنرانی می‌کرد، تصریح کرد :اساسا پروژه براندازی نظام سوریه در آمریکا طراحی شده است و انگلیس و فرانسه و کشورهای دیگر در اجرای آن نقش دارند. بیش از 130 هزار تکفیری در سوریه از هشتاد کشور به سوریه آمده اند، چه کسی در پس این مسئله قرار دارد؟در نهادهای نظامی واحدی به نام واحد لجستیک وجود دارد که امکانات نظامی، جابجایی و مسائل دیگر را پیگری می‌کند، پرسش این است چه کسی این 130 هزار تکفیری را از 80 کشور جهان جذب کرده و آموزش داده و سپس آنها را از مرز خود وارد سوریه کرده است، این مسئله قطعا اتفاقی نیست. امکان ندارد که چنین موضوعی بدون هماهنگی کشورهایی مانند ترکیه صورت گیرد و این تکفیری‌ها بدون هماهنگی دولت‌هایی مانند ترکیه وارد سوریه شوند. این نشان دهنده وجود تراژدی در منطقه است.

وی افزود : کسی که در نقش ناامن کننده و قاتل آیلان و آیلان‌هاست، سوار بر این موج به عنوان ناجی آیلان و امثال او خود را معرفی می‌کند.اینکه قاتل در جایگاهی قرار بگیرد که خود را به عنوان انسانی‌ترین چهره معرفی کند، فاجعه بار است.