"اینترنت ملی" یا "شبکه ملی اطلاعات"؛ مسئله این نیست!
مشاهده نحوه بازتاب این خبر در رسانههای مختلف ما را بر آن میدارد تا یک
بار دیگر، به اینترنت ملی و مزایای آن –که روشنکننده عامل نگرانی این
رسانههاست – بپردازیم.
"اینترنت ملی"، "اینترنت پاک" یا به شکل دقیقتر "شبکه ملی اطلاعات"
شبکهای داخلی است که قرار است ارائه دهنده اینترنت در داخل کشور باشد.
برنامه پنجم توسعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را ملزم به ایجاد شبکه
ملی اطلاعات کرده است. در ماده 46 برنامه پنجم توسعه، این وزارتخانه مکلف
شده است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و
پایدار با پهنای باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور اقدام
مناسب صورت داده و با استفاده از توان و ظرفیت بخشهای عمومی غیردولتی،
خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت را فراهم نماید.
وزیر سابق ارتباطات و فناوری اطلاعات(تقی پور)، آذر ماه سال 89 در این
باره گفت که شبکه ملی اینترنت یا شبکه اطلاعات ملی بر پایه پروتکل اینترنت
طراحی شده و یکی از زیر ساختهای اصلی دولت الکترونیک محسوب میشود. پهنای
زیاد باند ارسال تصویر، صوت و حجم زیادِ اطلاعات از ویژگیهای این شبکه
است.
همچنین وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات محمود واعظی اخیرا تاکید کرده که
وزارت ارتباطات مسئول اجرای بخش زیرساخت های ارتباطی این شبکه است و هم
اکنون در این زمینه 70 درصد این پروژه آماده بهره برداری شده است.
اینترنت سریعتر، ارزانتر و امنتر، ارمغان شبکه ملی اطلاعات
راهاندازی شبکه ملی اطلاعات، بنابر اظهارات کارشناسان، راه حلی اساسی به
منظور افزایش امنیت در فضای سایبر و مصون ماندن کشور در برابر حملات سایبری
و هکری دیگر کشورهاست.
از دیگر مزایای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، نظارت بر عملکرد شرکتهای
اینترنتی برای جلوگیری از کم فروشی پهنای باند اینترنت -به عنوان راهکار
مناسبی برای رفع مشکل سرعت اینترنت- است که قرار است؛ حداکثر تا پایان
برنامه پنجم توسعه عملیاتی شود.
نکته حائز اهمیت دیگر در این زمینه آن است که با اتکا به شبکه ملی
اطلاعات چنانچه به هر دلیلی پهنای باند بینالملل محدود شود، این محدودیت
برای کاربران داخلی اعمال نخواهد شد و دسترسی آنان را با وقفه مواجه نخواهد
کرد. کارشناسان معتقدند با شکلگیری اینترنت ملی هزینههای دسترسی به
اینترنت کاهش یافته و پهنای باند اینترنت به سرعتی بین 2 تا 8 مگابیت بر
ثانیه افزایش خواهد یافت.
جهش روند خدمترسانی دولت الکترونیک در پی راهاندازی اینترنت ملی و حذف
بروکراسی اداری موجود در کشور، یکی دیگر از مواردی است که دولت را بر آن
داشته است تا این طرح را با جدیت پیگیری کند.
همه سروصداهایی که رسانههای خارجی به پا کردهاند و دلیل آن را نگرانی از
قطع دسترسی شهروندان ایرانی به اینترنت اعلام کردهاند، در حالی است که
وزیر ارتباطات به صراحت تاکید کرده است شبکه ملی اطلاعات به هیچ وجه
جایگزین اینترنت نخواهد شد و اینترنت به عنوان یک سرویس همچون گذشته در
کنار شبکه ملی اطلاعات باقی خواهد ماند.
استقلال اطلاعاتی، مهمترین عامل نگرانی جاسوسان
سوالی که اینجا مطرح میشود، این است که عامل حقیقی این سروصداها چیست و چه عاملی باعث برانگیختهشدن نگرانی تا این حد شده است؟
راه اندازی اینترنت ملی در گام نخست و در ادامه آن سیستم عامل و مرورگر
ملی باعث کمرنگ شدن نفوذ و اشراف اطلاعاتی کمپانیهای بزرگ غربی می شود که
پیش از این بارها شواهدی مبنی بر ارتباط پنهانی و آشکارشان با دولتهای
اقتدارگرا و سلطهگر در فضای مجازی منتشر شده است.
به نظر میرسد نگرانی موتورهای جستجو که بنابر اعتراف مالکانشان ابزار
جاسوسی از شهروندان دنیای مجازیاند و فروش اطلاعات کاربران، منبع تامین
درآمد و سودهای سرشار آنهاست، در این زمینه به حق باشد.
کدام جریان داخلی از ملی شدن اینترنت زیان می بیند؟
هرچند انگیزه عمده مخالفان اینترنت ملی در ایران و خارج از ایران
ارتقانیافتن امنیت ملی و شکل نگرفتن فضای مجازی سالم و اخلاقی برای نسل های
آینده کشورمان می باشد؛ اما متاسفانه یک جریان داخلی نیز وجود دارد که به
دلیل متضرر شدن اقتصادی از شکل گیری اینترنت ملی چندان رغبتی به راه افتادن
این پروژه ندارد! متاسفانه این طیف بخشی از جریان حاکمیتی موظف به اجرای
پروژه شبکه ملی اطلاعات را تشکیل می دهد که در حال حاضر از واردات اختصاصی
پهنای باند و فروش آن به مردم، یعنی از محل فروش اینترنت بین المللی آنهم
با سرعت بسیار کم درآمد بالایی دارند، طبیعی است که با راه افتادن شبکه ملی
اطلاعات با قیمت نازل و سرعت بسیار بالاتر از اینترنت های به ظاهر پر سرعت
فعلی فروش اینترنت بین المللی نیز در ایران با تحولات جدی مواجه می شود و
فروشندگان آن ناچار خواهند شد یا با کاهش شدید مشتری و یا با کاهش جدی قیمت
کنار بیایند. متاسفانه از این رو که جریان مذکور خود تا حدود زیادی در
اجرایی شدن شبکه ملی اطلاعات دخیل است؛ برخی تحلیلگران کندی پیشرفت پروژه
را به همین سبب می دانند.
سهم ما در این طرح عظیم ملی چیست؟
البته این نکته نیز باید در نظر گرفته شود که با توجه به آن که تکنولوژی
وب اساسا اصالت و ماهیتی آمریکایی دارد، بدیهی است که تا دستیابی به اقتدار
و استقلال ملی در این زمینه راه دشواری باقی است. طی کردن این راه نیازمند
عزم ملی ایرانیان و همراهی، همکاری و سعه صدر نخبگان و فعالان فضای سایبر
است تا با تحقق این هدف، شاهد سرافرازی هر چه بیشتر ایران اسلامی باشیم و
تحقق هرچه سریعتر و عدم تعویق در اجرای این طرح عظیم ملی را از مسئولان
مطالبه کنیم.
منبع:سایت گرداب